Een dag van wachten, rennen, zweten en bibberen.

Als ik dit schrijf is het kwart voor 5 's nachts in San Francisco. Maar mijn lijf denkt dat het al kwart voor 2 's middags is..... Klaarwakker dus, maar een mooi moment om van onze eerste reisdag verslag te doen. Ik kijk terug op een pittig reisdagje van wachten, rennen, zweten, bibberen en heel lang wakker blijven!

Het begon eigenlijk al op vrijdag 27 juli, toen we eerst Tess gingen ophalen van Musicalcamp. Het was de warmste dag in Brabant in 100 jaar, ruim 38 graden......Zweten, dus! Eenmaal thuis snel wassen, eten en dan richting het overnachtingshotel in Nieuw Vennep. Daar was het bloedheet..... Een hotel zonder airco, 's nachts was het 24 graden! De volgende ochtend, na een kort en zweterig nachtje, vertrokken we om half 7 naar Schiphol. In lange

broek, toch maar. Zou dat nodig zijn? Op Schiphol sloten we aan in de rij om in te checken. De eerste wachtrij van de dag..... Daarna hadden we even tijd om te ontbijten om vervolgens naar de gate te gaan om te boarden. Het was warm..... Zie je wel, we hadden toch gewoon onze korte broek aan moeten doen! Ons toestel was er nog niet, die kwam uit Dublin met enige vertraging. Dat betekende dat ook wij nog niet konden boarden, en wederom moesten wachten. We vertrokken uiteindelijk met een flinke vertraging met Aer Lingus richting Dublin. We maakten ons niet druk.... In Dublin hadden we een overstaptijd van ruim 2 uur, tijd zat dus! (How little did we know...)
Vol goede moed stapten we in het vliegtuig, we hadden er zin in! Alleen Tess was wel heel erg moe, met maar 6 uurtjes slaap in 2 nachten....
Eenmaal geland op Dublin hadden we nog ruim tijd voor de overstap, bijna anderhalf uur. Het duurde echter lang voor we het vliegtuig uit mochten........Het bleek dat we moesten wachten op iemand met een geel hesje die ons zou begeleiden bij het oversteken van het zebrapad....Regels zijn regels!
Eenmaal buiten bleek het koud! En waren we blij met die lange broek.

Het was 12 graden en het regende (Regen, wat is dat? Dat hadden we lang niet gezien!).
We hadden nog een uurtje overstaptijd. Dat zou toch moeten lukken! Maar dat bleek toch nog heel krap te worden als je door de security en douane van de Amerikanen moet (en opnieuw moet wachten)! Uiteindelijk hebben we moeten rennen om op tijd te kunnen boarden op onze vlucht van Dublin naar San Francisco!
Eenmaal in het vliegtuig konden we uitrusten en bijkomen. De vlucht duurde 10 uur die we hebben doorgebracht met film kijken en een beetje dutten. En bibberen onder een dekentje... Wat was het koud in het vliegtuig! Hadden we ook maar lange mouwen aangedaan bij die lange broek! Net toen het eten werd gearriveerd hadden we enige turbulentie en werd Julian misselijk en moest voor het eerst op deze reis overgeven.... Julian heeft hierdoor maar heel weinig gegeten en had later op de avond een berehonger!

In San Francisco ging het vlot. Het was er iets warmer, zo'n 18 graden. De koffers waren allemaal goed overgekomen (pfff!) en waren er snel. We gingen met het treintje naar de autoverhuur waar we alweer aansloten in een wachtrij. We werden geholpen door een heel vriendelijke dame en even later begaven we ons naar ons vervoersmiddel voor de komende 3 en een halve week: Een ruime

Volvo met voldoende plek voor ons en onze bagage. Werkelijk alles in de auto was electronisch (Hoe kan ik de stoel verzetten? Waar zit het knopje voor het dashboardkastje? Hoe stel ik de achteruitrij-spiegel bij?) dus het duurde even voor we weg konden..... Onze eerste kilometers op de Amerikaanse Highway (er zullen nog veel volgen!) en into downtoon San Francisco! Dat bleek heel erg mee te vallen en na 20 minuutjes arriveerden we in ons eerste hotel: Het Hilton Financial District. Over de kamers was wat gedoe... Blijkbaar doen ze niet aan een derde bed op de kamer en verwachten ze dat we met z'n 2-en in een twijfelaar slapen. Maar we zijn moe genoeg, dus we slapen wel. Inmiddels was het voor ons lijf zo'n 4 uur 's nachts (Nederlandse tijd) toen we op zoek gingen naar een lekkere hamburger. Julian had enorme honger! Die hamburger hebben we gevonden. En heerlijk opgegeten. En toen......was het eindelijk tijd om te slapen...... half 10 plaatselijke tijd, half 7 's ochtends Nederlands tijd. Welterusten!

Erica.