Viva Las Vegas

Zoals in de vorige update aangekondigd was zou Julian vandaag schrijven. Dit zal helaas niet door kunnen gaan, omdat hij migraine heeft opgelopen en nu rustig ligt te slapen. Daarom neem ik (Ruben) vandaag zijn stukje over.

Gisteravond was het plan om na het eten nog de Las Vegas strip op te gaan. Dit ging echter niet door voor mij omdat ik me niet zo lekker voelde en dus niet mee kon. Gelukkig kon Tess wel mee en die kan daar dus ook een mooi stukje over schrijven:

Tess: "Gisteravond gingen we dus stappen, de kindvriendelijke manier dan. We liepen de stad rond, over de "Strip", de boulevard van Las Vegas. Alles gaf licht. Echt ALLES; gebouwen vol met neon lichten en billboards, die zo hoog waren dat je ze van een grote afstand makkelijk zou kunnen zien. Ook waren er heel veel dure winkels, vooral restaurants en (veeeeeel) modezaken van dure merken als Louis Vuitton, Gucci en nog veel meer. Het was ook 's avonds erg warm buiten. Van koele wind was ook niet

echt sprake, mede dankzij de vele, vele uitlaatgassen in de stad, veroorzaakt door het non stop verkeer. De gebouwen hadden daarentegen wel erg goede airco. Het leuke in deze stad is wel dat je zo van hotel naar hotel kunt lopen, zonder het gebouw uit te hoeven. Zo zagen we ook de vele verschillende hotels van binnen als van buiten. En, niet heel verrassend, hadden ze allemaal erg grote casino's, die er wel erg hetzelfde uitzagen. Verder is het 's avonds toch een erg leuke maar drukke stad."

En nu vandaag.

Toen we vanochtend opstonden en ons ontbijt bij de Starbucks gingen halen kwamen we er weer eens achter dat Las Vegas erg duur is. Zo waren we voor ons 5en 60+ dollar kwijt.

Na dit ontzettende lekkere en dure ontbijt besloten we om van het (nog niet al te hete) weer te genieten en een stukje te zwemmen in het zwembad van het Luxor. Eenmaal bij het zwembad keken we een beetje raar naar de badmeesters. Er waren namelijk 3 badmeesters aanwezig en het bad was overal maar 1 meter diep. Desondanks was het een hele lekkere start van de dag.

' s Middags besloten we om naar de Hoover-dam te rijden. Tess had hier helaas niet zoveel zin in en besloot even een middagje

niks te doen in het hotel. Dit drukte de pret echter niet voor ons en wij waren al weer op weg naar de dam. Eenmaal aangekomen was het er een koele 105 graden Fahrenheit (ongeveer 43 graden Celsius).

De dam was echt een spektakel om naar te kijken met een breedte van 200 m op de bodem en 15 m op de top. 1 van de grappige dingen waar we achter kwamen is dat de dam zo gevormd is dat wind dat naar de dam toe gaat zich verzamelt in het middenpunt en zo rechtstreeks omhoog blaast bij de rand van de dam. Dit houd in dat als je water naar beneden gooit vanaf de top het water midden in de lucht blijft zweven door de opwaartse wind van onderen.

Toen we weer terug reden in de auto gingen pap en ik nog even de dam bekijken van de Memorial brug. Deze burg verbindt de interstate over de canyon van de Colorado river (die dus begint bij de Hoover dam). Vanaf deze brug had je een prachtig uitzicht over de dam.

Toen we weer in terug reden kwamen we een paar woestijn buien tegen. Regenbuien die de grond niet raakten omdat alle druppels verdampten voordat ze de grond raakten. Sommige buien lukten het wel om de grond te raken en dit zorgde dan voor een hevige bui van 5 min met hele dikke druppels. Dit was onze eerste regenbui sinds ons vertrek uit Dublin.

Toen we weer in ons hotel waren hadden we een klein uurtje om uit te rusten voordat we Las Vegas weer in gingen. Het eerste punt van onze avond was een ritje in de achtbaan die in het New York New York hotel zit. Deze achtbaan gaat over en door het hotel heen en vanaf hier konden we de Las Vegas strip goed zien.

Na de achtbaan gingen we de straat over om te shoppen bij de M&M

winkel en de Coca Cola winkel. Bij deze winkels kon je allerlei producten vinden. Zo had de M&M winkel wel 4 verdiepingen.

Nadat onze inkopen gedaan te hebben gingen we op zoek naar het Gordon Ramsey burger restaurant. Dit restaurant stond er om bekend de beste burgers van Las Vegas te hebben. Eenmaal aangekomen konden we pas aanschuiven over 3 kwartier. Gelukkig hadden we nog genoeg te zien en was het niet moeilijk om deze tijd vol te krijgen.

De zon was al onder gegaan toen we weer aankwamen bij het restaurant en we konden gelijk zitten. We hadden besteld en zaten te wachten op onze burgers toen Julian vertelde dat hij slecht kon zien en na wat testjes konden we concluderen dat hij migraine had. Dit was niet zo gek aangezien het heel heet was in Las Vegas en er weinig bomen staan. Las Vegas bestaat vooral uit steen, asfalt en uitlaatgassen. Dus dat Julian migraine kreeg was ook niet heel gek. Gelukkig ging het al weer wat beter nadat Julian wat gegeten had en hoefden ons gelukkig niet te haasten.

Eenmaal in ons hotel ging het al weer beter met Juul maar hij was wel moe dus besloten we maar om hem te laten slapen.

Morgen: Death Valley!

- Ruben

Gereden: 58 niles, 93 km