Dag 13 Boujdour – Dakhla

Vandaag nog heel wat kilometers op de N1, in deze omgeving is totaal geen leven te zien! Grote uitgestrekte en dorre vlaktes waar je niets of iemand tegen komt. In de vorige dagen zag je altijd mensen en kinderen die uit het niets te voorschijn kwamen ook al zag je geen beschaving in de buurt. Het landschap lijkt wel op een zeebodem, grote stenen met gaatjes die de zee ooit heeft kunnen maken en in de verte een wand van steen die overal gelijk afgesneden is. Op deze weg kun je ook niet van de weg af voor een offroad route. Door jarenlang gesteggel tussen Marokko en de Arabische democratische Republiek Sahara over dit stuk land heeft geresulteerd in een ruim

266.000km2 groot mijnenveld en hierdoor rijden wij nu al een aantal dagen.

Voordat je Dakhla inrijdt is er een goede asfaltweg met heel veel lantaarnpalen, dit hebben wij eerder nog niet gezien in Afrika. Dakhla is een levendige en tamelijk verwesterde stad op een schiereiland. Bij een tankstation de auto en alle jerrycans inclusief de 2 jerrycans die eigenlijk bedoeld waren voor water vol gegooid met benzine.

Wij gingen naar het hotel waar wij straks Sidi zouden ontmoeten. Sidi is onze gids aankomende dagen en helpt ons morgen met de grensovergang in Mauritanië. Na de briefing van Sidi en een kleine 400 euro lichter (is voor de grensovergang van Mauritanië) zijn wij onze auto gaan halen en hebben besloten om op de camping te gaan staan aan het begin van de stad. Aangekomen op de camping zagen wij dat Gerard hier ook stond. Daarna vroeg gaan slapen omdat het morgen erg vroeg opstaan is.