Om half 7 was het verzamelen voor het hotel om in Konvooi begeleidt te rijden naar Algeciras waar de Ferry vandaan vertrekt. Aangezien de overtocht voorbereid was, hoefde wij niet allemaal te legitimeren en iedereen kon een legitimatieformulier invullen in de auto. Na 20 minuten mocht iedereen de Ferry op. De overtocht duurde minder dan een uur.

Wij zijn aangekomen in Ceuta (Spaanse Enclave) nog een aantal kilometers rijden voordat we de grens van Marokko passeren. Voor de grens zagen wij vrouwen met hele grote pakketten sjouwen op hun rug, heen en weer over de grens (waarschijnlijk minder belasting in Spanje). .

De douane en de controles waren al een hele belevenis, wij waren al voorbereid op een lang proces voor de grens formaliteiten.

Marokko is een land waar je met een auto in gaat, hiervoor krijg je een stempel in je paspoort met een nummer (nummer is van de auto) en bij het verlaten van het land, vertrek je dus ook met dezelfde auto. Hiervoor krijg je dan een nieuwe stempel in je paspoort dat je het land verlaat met het autonummer wat geregistreerd staat. In Marokko is het niet mogelijk om je auto achter te laten of er staat een boete op van € 8000 euro.


Na heel wat wachten en douane moeilijkheden over niet de juiste auto papieren (wij hadden geen groen pasje, alleen het apk bewijs) is het ons na 6 uur gelukt om door de douane te komen! Blij!

De route vanaf de Ferry naar Fes was nog ongeveer 315km.
Geweldige binnendoor route door de bergen van Beni Ahmed met weinig weg, alleen zand, stenen en gaten. Op een gegeven moment reden wij door een dorpje waar een markt bezig was. De “wegen” waren weg, was 1 zandvlakte met rest strookjes van een eeuwen oude asfaltweg. Overal stonden kleedjes en kraampjes. Ezels die liepen met karren voor en langs de auto. Rond 19:30 uur kwamen wij aan op de camping uit die in het roadbook aanbevolen stond.