Entrapped in paradise

Daar zijn we dan: Perhentian Island. Hier verruilen we de koelte voor brandende hitte, en de gedeelte toiletten - waar hostelgenoten schaamteloos hun afgeschoren zakhaar op de bril laten liggen - voor een eigen badkamer. De weg er naartoe was echter minder luxe. Met z'n tienen 6 uur lang in een minivan gepropt zitten, lekker plakken. Maar we maakten het ons wel gemakkelijk: schoentjes uit, gaten branden in de autobekleding en medepassagiers vergassen met onze stinkvoetjes. Niets kon onze dag nog stuk maken, want wij waren onderweg naar het paradijs!

In werkelijkheid, helaas, viel dat paradijs nogal tegen... Met 15 man, ingepakt in plastic noodponcho's, in de stromende regen in een kleine speedboot. Het zeewater waait je de ogen in, we zien geen steek. En Iris, die zich zo op het

mooie weer verheugd had, kon wel janken. We kwamen een dag eerder aan dan gepland, dus we moesten bij aankomst (nog steeds in de stromende regen) op zoek naar een slaapplek. Met veel geluk vonden we een plekje bij een hostel waarvan ik de naam al vergeten ben. Hier konden we de nacht doorbrengen in een comfortabele bunker met vochtig beddengoed, naast een generator die 24/7 stroomt staat op te wekken. De luxe...

Maar(!), zoals ik al weken roep: Iris en ik hebben AL-TIJD geluk. Ook dit keer weer, want de volgende ochtend scheen de zon volop en verkasten wij onze spullen naar het Bubu Resort. Uiteraard met een grijns van oor tot oor op onze snoetjes. Wat zijn we hier met onze neus in de boter gevallen, want we worden vanaf het moment dat we het terrein van Bubu betreden als prinsesjes behandeld. Welkomstdrankje in de handen gedrukt, backpacks worden naar de kamer gedragen en iedere dag tussen 5 en 6 krijgen we twee gratis cocktails per persoon! Woohoo!

Nadat Iris en ik al een dagje druk aan het bijkomen waren, voegde Laura zich bij het gezelschap. Laura is een vriendin van Iris en is al enkele maanden solo op reis. Als afsluiter van haar reis wilde ze een aantal dagen gezellig met ons doorbrengen.

De rest van de week hebben we in pure ontspannen toestand doorgebracht. Lekker zonnen, snorkelen en genieten van het goede eten. Entrapped in paradise. Maar dat mag ook wel, want we hebben een intensieve reis erop zitten.

Terwijl ik dit typ geniet ik van mijn laatste 'lemon iced tea' op het vliegveld van Kuala Lumpur. Terugdenkend aan onze mooie reis. Als het aan mij ligt was ie meer dan dik geslaagd. Zodra ik thuis ben moet ik maar eens hard nadenken over een nieuw avontuur, maar nu moeten we onze vlucht halen.

Tot snel lieve mensen!

Liefs,
Zilla en Iris