De een knallende hoofdpijn, de ander vergaat van de rugpijn. Vakantiestress, ik haat je. Wat zijn we toch een stelletje slappelingen! Maar we laten ons niet kennen. 7.00 uur opstaan, inpaklijst nakijken, bammetje erin proppen en gaan met die banaan!

Duizendmaal dank aan de ouders van Iris die ons naar Schiphol wilden brengen. Dat scheelt alweer in gedoe met parkeren enzovoorts. Eenmaal aangekomen op Schiphol konden we meteen onze spullen kwijt en hadden we nog tijd zat om op zoek te gaan naar voedsel. Lang leve de AH, want ook dit keer heb ik daar een heerlijk bakje sushi gescoord. Dat lijkt wel een traditie te worden voor iedere vlucht ;-)

Gisteravond was er lichte paniek omdat de houtskooltabletten - die Iris bij de apotheek had besteld - niet waren aangekomen. Dat was niet zo fijn. Maar ook hier geef ik de AH de nodige credits, want zonder Immodium tabletten was ik met geen mogelijkheid aan boord gegaan van dat vliegtuig.

12.00 uur, eindelijk is het zover: we gaan! 6 maanden lang hebben we hier naar uitgekeken en nog steeds hebben we de neiging om te zeggen dat we pas over een maand vertrekken. Zo raar!

Dit belooft wel een onvergetelijk avontuur te worden. Twee onervaren backpackers, nog nooit in Azië geweest, op de semi-bonnefooi. Maar ach, we zijn twee grote meiden. Moet goed komen, toch?