Dag 11

We waren vandaag vroeg op. Niet alleen vanwege de rugpijn door die futons, maar ook omdat we vandaag naar het ninja-museum gingen, 66 kilometer naar het zuid-oosten. Vroeg douchen, ontbijten en voor het eerste deze reis stonden we voor negenen buiten om een tripje te maken. Om tien uur vertrok de bus vanaf het Keihan hotel, wat driekwartier bij ons vandaan is. We waren ruim op tijd. En tot onze verbazing hadden we de hele bus voor onszelf! En dat voor maar €45,-. Wij hebben prachtige uitzichten gezien van bamboebossen en rijstvelden, in tegenstelling tot de jongens die de bus gebruikten om lekker op elke plek te gaan zitten en de wc te ontdekken. Om kwart voor twaalf (ze rijden hier maximaal 80 op de snelweg!!) kwamen we aan in Iga-Ueno, het dorp waar eeuwen geleden de ninja's opgeleid werden en waar tegenwoordig het dorp ook op gefocust is. Alles is hier ninja. Zelfs op de paaltjes langs de weg staan werpsterren ('shiruken') afgebeeld. Je kunt hier ook een ninja-pak huren (wat serieus veel mensen deden), maar wij lieten dat maar even voor wat het was.
Het ninjamuseum was superleuk. Eerst gingen we naar het ninjahuis waar je, zoals in elk huis of tempel in Japan, je schoenen uit moest trekken en in een plastic zakje met je mee moest dragen. Een vrouwelijke ninja liet alle geheime luiken/vallen/verstopplekken en ontsnappingsroutes in het huis zien. In de plankenvloer was bijvoorbeeld een zwaard verstopt die ze vingervlug tevoorschijn haalde. De jongens vonden het geweldig! Na de uitleg konden we originele werpsterren, kleding, trucs, gereedschappen en wapens zien die de geheime agenten destijds gebruikten. We waren precies op tijd voor de ninjashow. Vijf mannen speelden vechtscènes (die de jongens best eng vonden) met een vleugje humor en legden uit hoe de verschillende ninjawapens gebruikt werden. Thijs moest even aan de kant toen de opperninja werpsterren en messen over vijftien meter afstand in een wand gooide. Helaas mochten we niet filmen en geen foto's maken, al staat er toch 'per ongeluk' wel een foto van twee strijdende ninja's op mijn telefoon...

Na de show maakten we nog een rondje langs Iga Castle, waar de vermoeide Hugo flink op zijn snufferd ging: bloedende schaafwonden op zijn rechter onderarm. Hij krijste het uit. Ik had wel betadinepleisters bij me, maar de wonden waren veel te groot. Dus dan maar een paar naast elkaar geplakt. In het dorp haalden we nog een Japanse wondreinigingslotion (we vertrouwden maar op de drogiste die het ons verkocht, want we kunnen het etiket zelf niet lezen) die we er 's avonds na het bad op deden.
In de dorpsstraat kochten we bij een kruidenierswinkeltje een ijsje, dat vrijwel gesmolten uit de verpakking kwam. De ijsbak bleek een groot deel van de dag in de brandende zon te hebben gestaan, lekker handig. Bij het dorpsbakkertje haalden we heerlijke broodjes voor in de bus. Om vier uur vertrok de bus terug naar Kyōto. En warempel, er stapte een vrouwtje in "onze" bus. Dat was even jammer voor de jongens. Gelukkig gedroeg zij zich keurig en hadden we geen last van haar.
Eerder deze week hadden we een falafeltent in onze wijk gezien, daar wilde Thijs nu wel eten. Een echte Israelier in Kyōto! De falafel was prima en al vonden de jongens de smaak niet zo lekker, ze aten het evengoed op. Na een dag ninja's kijken lust je wel wat.
Thuis in bad, nog even op de gamecube en lekker naar bed, dromen over ninja's...

Afgelegde wandelafstand van vandaag: 11 km.