Op 26 november vloog ik van Phuket naar Chiang Mai. Met het uitzoeken van een hostel heb ik de Chinese tekens in de naam over het hoofd gezien en sliep ik met 7 Chinezen die vrijwel geen Engels spraken op een kamer. Jammer want meestal ontmoet je juist in de hostels mensen om mee op te trekken. Ik heb die middag voor het eerst plannen gemaakt voor de dagen daarna (tot nu toe zag ik het steeds wel bij de dag). Enerzijds omdat ik alleen was, anderzijds omdat ik hier vooral excursies wilde doen en die moet je vooraf boeken.

Die eerste dagen in Chiang Mai had ik een beetje heimwee. Ik ben voor het eerst alleen en heb ineens ruimte voor reflectie. Ik besef zo onwijs goed hoe een mega fijn en gelukkig leventje ik heb. Hoeveel mooie, fijne en lieve mensen ik om me heen heb waar ik zoveel van hou. Zit ik hier in mijn eentje met een stel Chinezen in een slaapzaal. Ik chargeer nu natuurlijk maar op sommige momenten ging dat echt in me om :D (en natuurlijk is er niets mis met Chinezen, ik kon er alleen niet mee praten). Op zulke moment vergeet je even dat je midden in een onwijs toffe ervaring zit ;-). Afin, jullie kennen me een beetje: gelukkig duurde die momenten over het algemeen maximaal een minuutje of 10 en werd mijn aandacht al snel weer door iets anders gevangen. Maar... blijft een feit dat ik hier ontzettend goed besef en onwijs dankbaar ben voor wat ik thuis heb :).

De 27e heb ik een kookcursus gedaan. Super leuk! Ik kan nu cocossoep met garnalen, gele curry met kip, pad thai met tofu, sweet sour chicken en mango sticky rice maken. Heeeeerlijk! Ik meen het, jullie willen allemaal bij me komen eten zodra ik terug ben (en dat mag)!! De tweede dag ben ik gaan ziplinen (lange kabelbanen over de jungle). Was ook erg leuk! Na de eerste paar kabelbanen was de adrenaline-kick echter al weg dus ik denk dat ik toch nog iets spannenders moet gaan opzoeken! :) (bungeejumpen ofzo? :P) Vooral de laatste kabelbaan van 900 meter was heel vet! En natuurlijk de "vrije" val naar beneden :)

's Avonds ben ik van hostel geswitcht. Een meisje uit NL (Jessica) en een jongen uit Canada (Sean-Paul) kwamen die dag aan in Chiang Mai en hadden hostel "Thailandwow" geboekt. Daar ben ik ook naartoe gegaan. Ik wilde de dag erna een massagecursus doen, Jessica en Sean Paul besloten met me mee te gaan. Wederom heel erg leuk! Anyhow, ik kan nu dus koken en masseren. Ik word nog eens het prototype "ideale vrouw" hiero ;).

Zondag de 30e heb ik de bus naar Pai gepakt. Een dorpje hoog in de bergen van Noord Thailand waar je via (zo ik hoorde) een verschrikkelijke busreis met 762 (haarspeld)bochten naartoe moet. Na een 3-tal reistabletten (playin' it safe) heb ik gelukkig nergens last van gehad en kwamen we 3,5 uur later aan in Pai. Een jongen uit dezelfde bus ging ook naar het hostel wat ik geboekt had op aanraden van weer iemand anders. Zo gaat dat hier, mond tot mond reclame werkt als een tiet! Er zaten nog twee NL meisjes in de bus (Joyce en Saskia), die hebben we ook meegenomen naar Common Grounds. De tip was helemaal terecht! Het is een heerlijk hostel waar iedereen gezellig samen chillt in de gezamenlijke ruimte op lekkere loungie kussens. Biertjes op tafel, sterke verhalen die rond gaan, verjaardagsliedjes in alle talen, magic tricks, reiservaringen en helaas ook de verbanddoos door de scooterongelukken (ik niet hoor ;)). 's Avonds dwaalden we over de nightmarket waar we vanuit verschillende stalletjes onze "streetfood-maaltijd" bij elkaar sprokkelen. En LEKKER dat eten! Alles heerlijk vers en puur, een wereld van verschil met wat ik tot nu toe van de straat heb gegeten! Op de "walkingstreet" zitten verschillende vintagewinkeltjes en de straten zijn hier gevuld met locale hippies en backpackers. De typische: die met de nonchalante kleding, dreads, gitaren en blote voeten. In de Yellow Sun Bar genieten we van de eerste Paise cocktails, de soul en reggaemuziek en de vuurhaard. Het feest gaat door in de Don't Cry bar waar iedereen rond twee grote kampvuren zit en de Changs (Thais bier) en zakjes Durian chips rond gaan (lekker!). Ik was pas een halve dag in Pai maar voelde me (1) al zo thuis (er hangt een soort van Waterjump sfeer) en (2) zo onwijs gelukkig!

Ik wilde hier graag een Yoga-retraet gaan doen. 5 dagen lang yogalessen, heel gezond eten en een mooie bungalow met uitzicht over de bergen. Na alle drankjes, het ongezonde eten en het niets doen in het Zuiden voelde ik me zoals je je na 3 weken all-incluisive vakantie zou voelen. Helaas was dat al volgeboekt omdat ik er pas op zaterdag achter kwam dat het op maandag zou starten. Op de eerste avond in Pai (zondag) stond ik in een vintagewinkeltje waar een Belgische vrouw me uit het niets vertelde dat zij een Yogatreat geboekt had, precies die ik ook had willen doen. Omdat toeval (volgens mij) niet bestaat raakte ik verder met haar in gesprek en vertelde ze dat ze die dag een heel bijzondere ervaring had gehad. Ze was in contact gekomen met een vrouw die allerlei spirituele dingen "uitoefent" en heeft door haar een energy reading en cleansing laten doen. Ze voelde zich herboren en dat straalde ze ook uit. Natuurlijk werd ik MEGA nieuwsgierig en Saskia (een van de NL meiden) met mij. Het kon geen toeval zijn dat die vrouw daar zomaar over begon. Aangezien ik mijn nieuwsgierigheid altijd graag bevredigd zie, hebben we het nummer van die dame genoteerd en meteen een afspraak gemaakt elkaar die dinsdag te ontmoeten in Om's Garden (weer zo'n mega fijne plek) voor meer informatie. We wisten namelijk helemaal niet wat ze deed, alleen dat die vrouw zich zo geweldig voelde. We hadden onze gemberthee nog niet op en we hadden al besloten dat we een sessie wilden. En als het kon eigenlijk ook meteen ;). Nieuwsgierig en ongeduldig he... Ik ben en blijf ook hier gewoon mezelf ;).

We volgden de dame, Jindati heet ze, naar haar huis in Pai. In haar woonkamer stonden twee stoelen waarin Jindati en ik tegenover elkaar gingen zitten. Ik hoefde niets te doen, zij zou contact maken met mijn energie en me vertellen wat mijn energie haar vertelde. Het zou helpen als ik aan dingen zou denken waarover ik antwoorden wilde maar dat hoefde niet per se. En echt, toen ze begon te praten kreeg ik serieus kippenvel! Ze zei dingen die echt klopten en er toe deden! Ik had haar niets verteld en toch wist ze zoveel dingen te vertellen. Dingen die ik zelf wel wist maar waar ik me niet altijd bewust van ben. En concrete dingen, dus niets wat voor iedereen kan passen. Dingen die ik in mijn energie draag en dus uitstraal maar die voor veel mensen die niet de "gave" hebben om energieën te lezen, niet concreet te maken zijn. Super interessant!

De rest van de dagen (ik ben uit eindelijk een week gebleven) cruisen we rond op scooters, chillen we bij het zwembad, klauteren we door Pai Canyon, nemen massages (de Thai massage is echt awesome!!), nemen yogalesjes en zwemmen we in hotsprings. Er is in Pai niet heel veel bijzonders te doen (je kunt het in 2 of 3 dagen allemaal wel zien) maar echt het is er zo fijn! Na een halve dag was ik al smoorverliefd op dit plaatsje. Iedereen is super relaxed, het hostel is zo fijn, de sfeer is bijzonder, er lopen alleen maar mooie mensen rond en omdat er niet veel te doen is doe je dus ook niet veel en dat geeft me een heerlijke rust en ontspanning. Na een paar dagen met dezelfde mensen te hebben opgetrokken en eigenlijk de afgelopen 4 weken nog niet echt alleen te zijn geweest (op die ene dag in Chiang Mai na) heb ik de behoefte om alleen op pad te gaan. En, ondanks die bewuste keuze is het vervolgens toch ook weer heerlijk om in de 10 minuten lopen naar het zwembad minstens 10 mensen tegen te komen om even mee te kletsen. Het is echt een dorp, na een paar dagen ken je een hoop mensen! Het lukt me om me een halve dag op mijn boek te storten maar vervolgens raak ik toch weer aan de klets en spendeer ik de rest van de middag weer met "nieuwe vrienden". Ik ervaar nu pas om echt in het moment te leven. Niet nadenkend over morgen, geen zorgen over weer naar huis gaan, me niet afvragend wat iedereen thuis aan het doen is... Enkel genietend van de muziek, de mensen en het heerlijke weer. Pai is de eerste plek waarvan ik zeker weet dat ik nog een keer terug zal komen!

Na bijna een week Pai moest ik een keuze gaan maken. Of ik bleef langer op deze plek waar het zo fijn is en ik 24/7 genoot of ik ging naar Laos. Allebei kon niet want ik had nog maar 1 week voor Laos over. Korter zou echt te kort zijn. En echt, ik heb dagen lang overwogen om Laos te skippen. Uiteindelijk toch maar besloten om dat niet te doen. Afscheid nemen van fijne plekken hoort er nu eenmaal ook bij en... een heel land skippen voor 1 klein dorpje waar ik toch al een week was (op andere plekken ben ik steeds 3 of 4 dagen geweest) leek me overdreven en toch wel zonde. Dus, het avontuur gaat verder... Als ik langer had willen blijven had ik in het hostel kunnen werken voor een paar uurtjes per dag in ruil voor gratis accommodatie en korting op de drankjes. Misschien een goed idee voor mijn volgende bezoek aan Pai :).

De dag erna ben ik om 18u vertrokken. Eerst met de bus naar de grens met Laos (7,5 uur) waar ik na een overnachting de volgende ochtend mijn visum heb gehaald om vervolgens voor 2 dagen op een slowboat over de Mekong naar Luang Prabang te varen.

Ik ben nu 4,5 week op pad. 4,5 week van de in totaal 12 weken ben ik in Thailand geweest. Het plan is om 1 week in Laos te blijven, 2 weken in Cambodja en dan komt Esther alweer! Met haar ben ik 10 dagen in Vietnam en 4 dagen op Bali, daarna 14 dagen op Bali met papa en mama en dan heb ik nog 5 dagen over. Ik hoop dat het haalbaar is om dan voordat ik naar huis ga nog naar Koh Chang te gaan (terug in Thailand) omdat ik toch via Bangkok naar huis vlieg.

Echt, wat gaat de tijd onwijs hard!!

X S.