De kunst van het niets doen in Zuid-Thailand waar melatonine in het voedsel lijkt te zitten.. wat heb ik veel geslapen hier!

Toen ik in retraite ging zei Marlies tegen me dat ze 14 november naar Zuid-Thailand zou gaan. Als ik besloot eerder te stoppen zouden we samen gaan party'en. Zo gezegd zo gedaan :). We reisden allebei naar Krabi en ontmoette elkaar weer in een hostel. De dag erna zijn we naar Railey Beach gegaan met de longtail boat, een mooi afgelegen strandje waar je alleen met de boot naartoe kan.. Toen we daar pak en beet twee uurtjes waren kwam de regen met bakken uit de hemel en zijn we terug gegaan :(... we hebben de dag verder gevuld met pizza en bier.. dat doe je dan maar als je niet kunt beachen op een eiland waar verder (in de regen) niets te beleven valt. Die avond zijn we terecht gekomen in een bar met twee Duisters en een Fransman. Na teveel Mojito en Sambucca hebben we onze eerste nachtzwem gemaakt en zijn we met zn tweeën bij een Thai achterop de scooter terug naar het hostel gegaan (dat levert leuk beeldmateriaal op kan ik beloven!). De dag erna besloten we te verkassen naar een volgend eiland: Koh Jum. Het vervoer regel je hier allemaal super simpel. Op iedere hoek van de straat koop je voor een paar honderd baht (zeg 7,50) een ticket voor taxi naar de pier en de boot van het ene eiland naar het andere eiland. Koh Jum is een eiland waar je niet veel verder komt dan het strand en je bungalow (zonder elektriciteit). De tweede dag besloten we het "dorpje" te gaan opzoeken. We moesten achter onze bungalow de jungle inlopen en ongeveer een kwartier lang rechts blijven aanhouden. Uiteraard konden we het zelf niet vinden en werden we aangesproken door een voorbijganger op het moment dat we net de dik beboste jungle in wilden lopen. We mochten in de laadbak van zijn truck en hij zette ons af bij het dorpje. Goed bezweet en dorstig bereikten we de halve straat die doorging voor "dorp": een school en een handje vol winkeltjes. Toch maar terug naar het strand voor de lekkerste cocosshake die ik ooit op heb! 's Avonds at ik een heeerlijke curry die me, ondanks het verzoek hem niet spicy te maken, werkelijk in de fik zette. Halverwege kon ik niet meer... Waar eerst alleen mijn mond in de fik stond, volgde mijn slokdarm, maag en darmen al snel. Wat daarna gebeurde hoef ik denk ik niet uit te leggen. Sodeju!! Na twee nachten mega rust (de eerste nacht hebben we 13 uur geslapen, de tweede nacht 11 uur), gingen we verder. Op naar Koh Lanta waar we hoopten op mooie stranden, lekker weer en wat drukte: toeristen, muziek, straatverkopers.. alle prikkels die je maar kunt bedenken. Die vonden we niet allemaal maar het bracht wel weer wat leven in de brouwerij. We vonden onszelf 's avonds in een Gypsy Bar tussen de hippies waar Jeroen, een Nederlandse gast zijn verjaardag vierde. Hij woont al een tijd in Thailand en verwacht nooit meer terug te gaan. Lijkt me verstandig ook want hij kon alleen maar zeiken over NL ;-).. Lekker hier blijven! Na iets te veel drankjes zijn we op weg naar huis nog bij een straatbarretje beland (lees: krukjes op straat naast een oldtimerbusje vol drank). We dronken daar nog wat met twee jongens uit Parijs (wiens eerste woorden waren: "wij zijn Gay", Oke.. aangenaam!) en daarna met een groepje locals... Waar het precies mis ging weet ik niet meer maar Marlies eindigde in een Muay Thai gevecht (Thaise vechtsport) en knalde zo de kleine Thai met zijn voorhoofd op de stoep. Met een schaafwond rijker en een halve fles Sambucca armer lieten we ze achter. Gerem! De dag erna werd natuurlijk helemaal niets. De katers zijn hier net zo erg (zo niet, erger) als thuis en bovendien regende het heel de dag dikke pijpenstelen. Ik nam een massage en Marlies sliep vooral. Ondertussen zijn ook Viviana (vriendinnetje uit Tilburg) en haar vriend Melo op Lanta aangekomen. 's Avonds gaan we een hapje met ze eten en zeuren we samen over het weer. Waar kun je je hier anders druk over maken? De volgende dag huren we allebei een scooter (B 250,- = 6 EUR per dag) en crossen we het eiland over. Er valt niet meer te zien dan mooie stukken natuur en heuvelachtig landschap maar dat drukt de pret niet. Heerlijk zo een beetje rond te crossen en ondertussen een kleurtje te pakken. De dag erna vertrek ik samen met Marlies, Vief en Melo naar Koh Phi Phi: een party-eiland! Yay! Dus wij uiteraard party'en! Ze hebben hier de meest briljante drankspelletjes bedacht en de "Flugeldrinkpriveles" kan niet op tegen de bodyshots die hier worden gegeven! Omdat het dorpje op Phi Phi heel klein is struinen we de avond een beetje rond met wat buckets van de strandfeestjes naar de smalle straatjes waar de muziek tegen elkaar op schreeuwt. Hoe klein het ook is, we weten nog te verdwalen ook (zo blijkt uit de filmpjes... ;)). De ochtend na de tweede avond feest word ik wakker met een pijnlijk zwerende teen. Mijn nagel staat recht overeind en m'n tenen zitten onder bloed. Hoe is dat in hemelsnaam gebeurt? Gelukkig hebben ze hier allerlei wonderspul in de pharmacy en ziet het er nu weer prima uit (hoewel die nagel er nog wel af moet). De laatste dag op Phi Phi zijn we met de boot naar Maya Bay gegaan (waar de film The Beach is opgenomen).Onderweg maakten we wat stops om te snorkelen.. Super mooi!! De gids was zo grappig om een stuk meloen op mijn hoofd te gooien dus alle vissen kwamen op mij af.. heel vet! :) Dit was wel het mooiste strand dat we gezien hebben maar het lag ook wel helemaal vol met toeristen. Dat heb je met die trekpleisters he... Het guesthouse waar we verbleven oogde de eerste dag nog prima, de tweede dag vonden we rupsjes en mieren in bed en stonk het als een malle, de derde dag probeerde Ms. Lee (de eigenaresse) ons op te lichten en de vierde dag kreeg Marlies een pak slaag met een bezemstok van een draak van een Thai. Gillen en schelden: you crazy dutch people! De reden? Marlies liep met slippers aan naar binnen en nu moest ze weer vegen.... Hilarisch! Gelukkig was dat op het moment dat we al uitgecheckt waren en onze borg terug hadden. Vanuit Phi Phi zijn Marlies en ik weer samen naar Phuket gegaan. Vief en Melo waren een dag eerder al gegaan en zaten in Patong Beach (het populairste en drukste gedeelte). Ze lieten weten dat het verschrikkelijk was. Uiteraard moesten wij dat ook even zelf ervaren en inderdaad: het is echt heel triest. We zijn 's avonds naar Bangla Road gegaan, daar tref je echt alles wat je niet per se hoeft te zien. Uiteraard hoort dat er bij als je dan toch in Thailand bent dus we hebben een vinkje gehaald maar ik zeg: eens en nooit weer. We lieten ons binnenbrengen bij een ping pong show (jep, hoort erbij) maar toen een dikke chinees op een podium een schildpad uit haar vajayjay plopte (en een biertje 25 euries bleek) stonden we na 3 minuten weer buiten. Ach gerem het schildpadje! Verder: vooral heel veel toeristen en heel veel opgedofte Thaise meisjes en ladyboys. Iedere 3 meter is er een striptent en iedereen kijkt zijn ogen uit, de ene helft met (plaatsvervangende) schaamte, de andere helft te schaamteloos! Ik ben er nog niet uit wat ik erger vond om te zien: de oude westerse mannetjes met een jong Thais bloempje of de jongens van mijn leeftijd die een meisje uit een paal plukte...? De ochtend erna zijn we meteen vertrokken, 1 nacht van dit is meer dan zat. Op naar Noord-Thailand: Chiang Mai. Marlies vliegt vanavond alweer naar huis dus na twee gezellige weken samen ga ik opzoek naar nieuwe reismatties :). Het voordeel is wel dat ze wat van mijn veel te veel meegenomen bagage mee naar NL neemt zodat niet iedere Thai die mijn tas aanpakt z'n rug breekt.. 16 KG was toch wel iets overdreven ;)

Tot de volgende!

Liefs, S.