Afscheid nemen

Alles dat je ziet is anders.
Niets is wat het lijkt.
Je maakt je eigen wereld
door de manier waarop je kijkt.
LIEF LEVEN

Het is zover het is bijna februari, de maand van mijn vertrek uit Nepal. Iets wat al heel lang vast staat en nu zo dichtbij komt. Inmiddels heb ik vier scholen en vier gastgezinnen mogen bezoeken. Verder heb ik al meerdere vrijwilligers zien komen en weer gaan. Nu is dit toch MIJN laatste week dat ik werkzaam ben voor de stichting en MIJN laatste week in Pokhara. De afgelopen dagen heb ik al een aantal keer afscheid mogen nemen. Dat vind ik toch wel een beetje dubbel.

Ik heb veel mogen zien en mogen leren en dat zal ik zeker met mij meenemen. Een ding wat elke keer weer terugkomt, is hoe jij zelf de dingen ziet, bepalend is. Je kan zeggen dat de mensen hier niets

hebben. Aan de andere kant maken de mensen hier van hun ‘beperkingen’ hun mogelijkheden. Kijken wat lukt in plaats van wat niet gaat.

Als ik vooruitblik vind ik het ook wel raar om naar huis te gaan. Ik vind het nu fijn om hier te zijn en straks ga ik weg. Wat dan? De afgelopen tijd was dit mijn thuis en alles wat zo anders was, is normaal geworden. Zelfs de drukte op straat. Je wacht niet meer tot je kan oversteken, je gaat gewoon. Je kijkt niet meer of de wc schoon is, je gaat gewoon. Of wanneer er een koe op straat loopt, die hoort er gewoon bij. Al die kleine dingen worden normaal. Al die leuke busreisjes (ja die lange reisjes met veel te veel mensen in één bus) en met de meest fantastische muziek ook. De fijne mensen hier en gastvrijheid ga ik zeker weten missen. In de loop van de tijd heb ik de andere vrijwilligers steeds beter leren kennen. Ik vind het jammer om ook van hun afscheid te nemen. Elk weekend was weer een fijn feestje! Gelukkig bestaat er nog zoiets als een reünie en hoop ik ze zeker nog een keer op te zoeken.

Als ik het anders bekijk, zie ik ook de mogelijkheden in het naar huis gaan. Zo ben ik heel benieuwd welke (nieuwe) dingen er op mijn pad zullen komen. Welke keuzes zal ik gaan maken? Welke weg zal ik gaan inslaan? Ik heb namelijk ook wel weer zin in een nieuwe uitdaging. Inmiddels zijn er een aantal dingen waar ik aan kan denken. Toch stel ik dat uit als ik terug ben in Nederland om met een open blik te kijken naar wat ik echt wil. Ik mag nog drie weken in Nepal verblijven en daar ga ik zeker op en top van genieten. Zo werd er tijdens een afscheid op een school gezegd: ‘Nee Karin ik zie dit anders. Ik zie het niet als een eind maar als een nieuw begin’. Je kan nooit in de toekomst kijken hoe het allemaal gaat lopen. Een ding weet ik zeker wat een fijne tijd heb ik hier in Nepal (gehad).