Zoals afgesproken komt Diane precies om 15.15 uur om ons op te halen. We nemen nog even de laatste dingetjes door en om 15.30 uur vertrekken we richting Amsterdam. De reis daar naar toe verloopt gesmeerd, we hebben alleen het laatste stuk een enorme plensbui en arriveren in de stromende regen bij de vertrekhal. Het is dan 17.15 uur. Veel te vroeg, maar dat maakt ons niets uit. Eerst een lekker bakje koffie en dan uitzoeken waar we de bagage kunnen droppen. Gelukkig gaat deze drop off snel open en om 18.00 uur lopen we richting de douane. Geen problemen, we staan snel bij de tax free winkeltjes waar we lekker inkopen doen. Een tweetal flesjes drank, voor `s avonds op de kamer, een slof sigaretten, wat leesvoer voor Coen en een flesje parfum voor mij. De eerste vakantie uitgaven zijn een feit. Dan, natuurlijk naar de Mac, want onze vakanties vanaf Schiphol beginnen traditioneel met een Mac menuutje. Om 21.15 uur kunnen we boarden. Ook dit verloopt allemaal op rolletjes en om 22.05 uur vertrekt het vliegtuig. We hebben mooie plaatsen aan het gangpad. We krijgen al vrij snel een menu voor ons neus met de keuzes voor het warme eten. Dat ziet er goed uit. Als voorgerecht hebben we Gerookte zalm met een Waldorf salade. Voor het hoofdgerecht kunnen we kiezen uit twee dingen: Butter chicken of Lamb medallions. Als nagerecht krijgen we Triple chocolate delice. Niet slecht toch. Het smaakt heerlijk. De reis gaat 6 uur duren en er is een ruime keuze aan films en spelletjes, maar voor mij gaan toch na ongeveer 3 uur "de lichten uit". Precies zoals gepland landen we om 06.45 uur lokale tijd in Dubai. Wat een prachtig vliegveld. Overal bling bling, Rolexen te kust en te keur en als je langs de shops loopt is het spitsroeden lopen tussen de parfumsprayers, die je allemaal willen volpuiten met hun geurtjes. De lucht is er dan ook bezwangerd met parfum. Als we willen boarden voor onze vucht richting Sidney, worden onze flesjes drank geconfisceerd. Ze worden netjes verpakt in een kartonnen doos, we krijgen een recu en er wordt ons verteld dat we deze terug zullen vinden op de bagage belt in Auckland. Nou ja, dat scheelt ons een heel gesjouw, wij vinden het goed. Ook deze vlucht vertrekt op tijd. We zitten in een Airbus 380, maar hebben hier minder ruimte dan in het andere vliegtuig. Ook hier beginnen we meteen met een maaltijd, echter deze is van beduidend mindere kwaliteit, vind ik. Maar het smaakt toch wel redelijk. Tja, 13 uur vliegen is lang en we doden de tijd met slapen, nog meer films kijken en nog meer slapen. Om 06.00 uur `s morgens (dan is het ineens 5 november) landen we in Sidney. Lekkere grote smoothie, ik heb een natures delight bestaande uit allemaal groene vruchten en dranken en Coen een plain Orange jus, vervolgen we onze reis naar Auckland. Ook hier weer een warme maaltijd aan boord, ze moesten snel zijn want deze trip duurt maar 2,5 uur, we landen om 14.45 uur lokale tijd, ja weer een paar uur verdwenen, in Auckland. Op zoek naar onze bagage die we snel vinden komt de eerste tegenslag. De door de Emirates geconfisceerde flesjes zijn niet te vinden. Dus maar even navragen. Niemand weet waar ze zijn en we moeten ons melden bij de bagage service. Hier staat een enorme rij mensen te wachten die allemaal iets kwijt zijn. We zijn de vierde in de rij, maar er zij maar twee loketten open en het duurt een eeuwigheid voordat alle formaliteiten zijn verwerkt door deze twee medewerkerrs. Iedereen heeft tenslotte recht om zijn of haar verhaal utgebreidt uit de doeken te doen, of niet? Zo ook wij als we eindelik om 16.15 uur aan de beurt zijn. Tja, flesjes kwijt. Ze gaan het onderzoeken en zullen ze dan na sturen..... ja,ja, eerst zien dan geloven. Volgens ons zijn de flessen gewoon in Dubai gebleven en onder de armen (van de medewerkers in Dubai) verdeeld. Maar goed, op naar de douane voor de laatste keer controle, alles uit de handbagage, riemen af, vesten uit e.d. Dit hebben we pas 6 keer gedaan deze reis. We krijgen een kruisverhoor over onze bagage, of er gebruikte schoenen in zitten, ja, dat hebben we ook opgegeven en tevens moesten we opgeven of we meer dan 50 sigaretten bij hadden. Tja die hadden we, immers op Schiphol heb ik een slof gekocht, dus 200 sigaretten, volgens de douane regels, die ik nog voor vertrek had nagelezen mocht dat, echter, laat nou Nieuw Zeeland op 1 november hebben beslist dat er nog maar slechts 50 sigaretten per persoon ingevoerd mochten worden. Dus wat nu? Keuze: Of je betaalt voor de extra sigaretten belasting of je vernietigt ze. Nou de keuze was niet moeilijk, voor de extra sigaretten zou ik 67 dollar moeten betalen. Dat heb ik niet gedaan dus met bloedend hart gingen 50 sigaretten de vuilnisbak in. Ik was bloedlink; Welkom in Nieuw Zeeland. Enfin, wij op zoek naar onze reisagent die ons op zou komen halen. Inmiddels is het 17.50 uur. Gelukkig, hij is er, of we nog een kleine 10 minuten willen wachten op de rest van onze groep. Ja hoor, we hebben toch immers vakantie ! Om een lang verhaal kort te houden..... Om 18.00 uur waren de meeste van de mensen gearriveerd, echter er ontbraken er nog 4. Deze hadden de pech dat er schade aan hun koffers was ontstaan, waardoor ze bij dezelfde bagage service, waar wij ook gestaan hadden, hun claim moesten indienen. Dus... Wachten. Eindelijk om 19.00 uur kon de bus vertrekken, maar ja, omdat we al zo laat waren was er geen tijd meer om voor het eten nog te douchen, dus zijn we meteen na aankomst in het hotel naar de eetzaal gegaan. Om 10.00 uur 's avonds konden we eindelijk naar onze kamer op de 5 de verdieping. Een schitterende kamer met twee tweepersoonsbedden, bad en douche. Eindelijk de vieze, bezwete kleren uit en een verfrissende douche. Daarna snel naar bed, want de volgende ochtend werden we om 6 uur gewekt, om 7 uur ontbijt en om 7.45 uur moesten we weer in de bus zitten. Vermoeiend hoor zo'n vakantie.