Zuid-Thailand

Back in Thailand again! Na ruim drie weken in Vietnam en Cambodja te zijn geweest, kwamen we ’s avonds rond tien uur aan op het eiland Phuket in Zuid-Thailand. We hadden expres een hotel geboekt in de buurt van het vliegveld, zodat we niet meer zo lang hoefden te reizen (Phuket is het grootste eiland van Thailand). Daarnaast waren de stranden aan deze kant van het eiland mooier en rustiger. Ons hotel voelde aan als een vijf sterren hotel na het hotel in Siem Reap, de kamer was mooi, groot, schoon, de muren leken net geverfd en waren nog helemaal wit, er was een heerlijke badkamer met wastafel (die hadden we niet in Siem Reap, haha) én we hadden airco, wat echt super fijn was nadat we de nachten daarvoor alleen een fan op de kamer hadden. De volgende ochtend konden we eindelijk weer uitslapen (heerlijk!) en zijn we na het ontbijt meteen naar het strand gegaan. Na deze chilldag en een tweede nachtje in Phuket zijn we ’s ochtends met de taxi naar de pier gereden vanwaar we aan het begin van de middag met de ferry naar Koh Phi Phi (Don) zijn gevaren.

Het eilandhoppen was begonnen! Na drie uur varen, kwamen we rond 16.00 uur aan op Koh Phi Phi. Het eiland lijkt uit twee eilanden te bestaan met een vlakke smalle strook land ertussen waardoor er twee mooie grote baaien zijn (één aan elke kant van het eiland). Er is eigenlijk maar één dorp en dat ligt op de smalle strook land tussen beide baaien in. Het dorp was een wirwar van smalle, meestal ongeplaveide, straatjes met winkeltjes, restaurantjes en hotels. Er zijn geen auto’s (die zouden niet eens door de straatjes passen) en scooters op het eiland en alles (bevoorrading voor de winkels en restaurants, bouwmaterialen en, tegen betaling, bagage van toeristen) werd vervoerd met karren die door één of meerdere personen werden geduwd. We hadden van te voren op internet gekeken waar het hotel lag, maar helaas klopte daar helemaal niks van!! Na meer dan een uur door het piepkleine, maar o zo chaotische dorp te hebben gelopen (in de hitte en met onze zware tassen om) en het overal gevraagd te hebben (maar door iedereen naar een andere plek gestuurd te worden), vonden we ons hotel eindelijk aan het eind van een doodlopend straatje.

De volgende dag zijn we naar het strand in de Ton Sai baai geweest. Nadat we onze handdoeken hadden neergelegd en absoluut toe waren aan wat verkoeling, want wat was het hier heet, liepen we het (iel!!!) warme water in! Het leek wel alsof we in een warm bad stapten, hoe ver we het water ook in liepen (het was dan ook waanzinnig ondiep, het water kwam op de meeste plekken niet boven je knieën)! De lucht en het zand leken zelfs koeler. Teleurgesteld zochten we naar een plek in de schaduw en gingen we op zoek naar een buitendouche om toch nog lekker af te koelen. Helaas waren plekken in de schaduw schaars en was er nergens een douche te bekennen. Na veel twijfels (of we toch niet terug zouden gaan naar het hotel met airco) vonden we een plek in de schaduw. Ondanks dat het nog steeds stikheet was, hebben we het, na een lunch met koele drankjes en afleiding (lezen), de hele middag uitgehouden in 36+ graden, maar wat bleef die hotelkamer met airco aantrekkelijk klinken, hahaha! Ook al leek ons een hele middag op de hotelkamer zitten natuurlijk niks!

De tweede dag op Koh Phi Phi was veel fijner. Na het ontbijt zijn we naar een uitzichtpunt gelopen (flink veel trappen en een heel steil pad naar boven) vanwaar je de twee baaien en de smalle strook land heel mooi kon zien!! De Ton Sai baai, de baai waar we de dag ervoor hadden gezeten, had veel lichter water dan de Loh Dalam baai. Hierdoor kwamen we op het idee om na de klimtocht lekker naar het strand te gaan in de andere baai, de Loh Dalam baai, omdat daar

donkerder en dus dieper en waarschijnlijk koeler zou zijn. And we were right! Het water was heerlijk koel (en diep genoeg om lekker te zwemmen), het strand was heel mooi, er lagen gave longtail boats, er waren genoeg plekken in de schaduw en het was super rustig!

Na ons derde nachtje op Koh Phi Phi zijn we de volgende ochtend (om 09.00 uur) met de boot naar Koh Ngai gevaren. We kwamen hier aan het begin van de middag aan en omdat er geen pier was, bleef de boot 200 meter voor de kust liggen, zodat longtail boats zich aan de grote boot konden vastmaken en wij, met onze bagage, op de longtail boats konden stappen, die wel tot het strand konden varen. Het eiland was klein. Er was maar één lang strand met een aantal resorts met daarachter direct dichte jungle en één kleiner strand, waar alleen ons resort lag en wel een pier was gemaakt (waar de grote boot niet stopte, maar gelukkig wel de longtail boats).
De stranden waren van elkaar gescheiden door rotsen en jungle. Die

eerste middag zijn we alleen op ons strand geweest. Ik was die middag erg ziek, dus veel verder kwamen we ook niet, haha. De volgende dag werd het nog stommer: we waren allebei ziek! We hebben bijna de hele dag in bed gelegen, zijn alleen even naar de lobby geweest om een beetje te internetten en hebben onszelf gedwongen wat te eten in het restaurant van het hotel. Gelukkig voelden we ons de derde en laatste dag op Koh Ngai weer beter en zijn we via een ‘pad’ over de rotsen naar het andere strand geklommen, dat echt veel mooier was! We hebben die dag heerlijk gezwommen, gelezen en gegeten in één van de restaurants daar.

Na ons laatste nachtje op Koh Ngai zijn we met de boot in vier à vijf uur naar Koh Lipe gevaren. Ook op dit eiland was geen pier, maar hier lagen voor de kust een aantal platforms waar de boot kon aanleggen en vanwaar je met longtail boats naar het strand gebracht werd. Koh

Lipe had wat weg van Koh Phi Phi met de smalle straatjes en het gebrek aan auto’s. Op Koh Lipe reden alleen wel een paar scooters (met zijspan) waarin ze luie toeristen vervoerden (alles was namelijk gewoon op loopafstand, haha). Na een kwartier lopen kwamen we via een zijstraat van de hoofdstraat aan bij het Gecko Lipe Resort. Wauw! We waren ineens in dichte begroeiing beland waartussen houten bungalows waren gebouwd. Er was tijdens de bouw van het resort geen enkele boom gekapt en dat merkten we al heel snel! Midden in onze badkamer stond een grote boom en ook vanuit andere huisjes kwamen bomen door het dak heen naar buiten. Het huisje was ontzettend leuk en het resort was super gelegen. Dicht bij de restaurantjes, winkels en alle drie de stranden.

We hebben hier vijf nachtjes geslapen en wat was het heerlijk! Ondanks dat je zo dicht bij de hoofdstraat zat, hoorde je bijna niets behalve vogels en, jawel, gekko’s! Overdag en ’s nachts maakten die

een heel hard geluid, waarvan we eerst dachten dat het een vogel was, maar waarvan later bleek dat het gekko’s waren (vandaar waarschijnlijk de naam: Gecko Lipe Resort, haha). We zijn elke dag naar het (super witte) strand geweest en wat was de zee blauw!! We hebben onszelf ook regelmatig verwend met Thaise pannenkoeken met chocola (en banaan) en ijskoffie als ontbijt, zijn hier zelfs naar de film geweest (in één van de barretjes draaiden ze elke avond een recente film, heel leuk!) en hoefden ons alleen zorgen te maken als we over het pad tussen de bomen naar ons huisje moesten lopen vanwege de grote stukken fruit die soms uit de bomen vielen. It was just perfect!