Vrijdag is het zover en vertrekken we naar Mozambique. We gaan met het hele kantoor inclusief aanhang, samen goed voor 14 personen. In Zuid-Afrika wordt er voor de zomervakantie altijd een year end function georganiseerd. Ik noem het altijd maar een uit de hand gelopen kerstborrel, dit jaar dus met bestemming Maputo, de hoofdstad van Mozambique.

We vertrekken vroeg want het is zo’n 6 uurtjes rijden en we moeten over de grens en dat gaat hier niet zo makkelijk en efficiënt als op andere plaatsen. Eenmaal aangekomen bij de grens moeten we ‘uitchecken’ in Zuid-Afrika. We krijgen een stempel en mogen door. Nu naar het Mozambikaans deel. Hier gaat het minder soepel. Omdat we Europees zijn moeten we in een aparte rij, een formulier invullen, op de foto, vingerafdrukken afgeven en dan wachten… heel lang wachten. Uiteindelijk krijgen we onze paspoorten terug inclusief visum. Klaar zijn we niet want we moeten wel nog even net als de rest in de rij voor de stempel om weer ‘in te checken’. Hierna gaan we snel door en vervolgen we onze weg, nu door Mozambique.

Al snel merken we dat het een wereld van verschil is met Zuid-Afrika. Er is hier een nog veel groter verschil tussen arm en rijk, beide uitersten in een extreme vorm. Het eerste uur zien we vooral alleen het arme deel van de stad. Dit bestaat vooral uit hutjes, parasols en mensen die alles proberen te verkopen wat ze maar kunnen bedenken. De straten en gebouwen zijn totaal niet onderhouden en eigenlijk is het grotendeels simpelweg een zooitje. Als we eenmaal dichter naar de kust rijden komen we aan in het ‘betere’ deel van de stad. Hier staan een aantal hotels en wat flinke woontorens. Het blijft enorm raar om te zien dat een stad zo enorm verdeeld is. Eenmaal aangekomen bij het Radisson hotel krijgen we een kamer aangewezen en frissen we ons weer even op. ’s Avonds eten we met de hele groep in het hotel en bespreken we alles wat we nu al gezien en meegemaakt hebben.