De terugreis is weer een hele ervaring op zich. We zitten met maar liefst 11 personen in een busje en zoals altijd hebben de langste dames het kleinste plekje weten te bemachtigen. Gelukkig zijn de andere mensen erg aardig en is er onderweg zoals altijd genoeg te bekijken. Eenmaal weer aangekomen in Johannesburg maken we ons klaar voor de terugreis en hopen we dat het verkeerde visum van Isabelle ons niet te veel tijd zal kosten.

Als de incheckprocedure begint wordt de toon meteen gezet. Blijkbaar zijn de regelementen sinds het nieuwe jaar aangepast waardoor we in totaal niet teveel kilo's bij hebben maar wel onderverdeeld in te weinig koffers. Om een flinke toeslag te vermijden gaan we opzoek naar de dichtsbijzijndste kofferwinkel én naar de goedkoopste en lelijkste tas vindbaar. Nadat we in het openbaar al onze spullen hebben overgegooid, gaan we weer terug naar de incheckbalie. Deze keer is alles goedgekeurd, we mogen verder op pad.. maar niet voor lang. Bij de paspoort- en visumcontrole worden we er uiteraard uitgepikt. Gelukkig hebben we al onze aanvragen en documenten netjes bij de hand en komen ze al snel tot de conclusie dat er zoals we zeggen een fout is gemaakt. Niet dat ze er ook echt wat mee doen want nu betekent het gewoonweg een ban van één jaar voor Isabelle. Het verkeerde visum aanvechten kan in Nederland bij de ambassade. Maar dat laten we vanwege de enorme rompeslomp maar achterwege. Voor nu mogen we verder. Snel het vliegtuig in!

Na een korte tussenstop in Dubai met bijbehorend ochtendgebed over de luidsprekers, is onze laaste culturele bezigheid weer afgevinkt. Na nog eens 6 uurtjes staan we na precies 5 maanden weer met onze beide voetjes op nederlandse aarde. Snel omkleden naar een trui en lange broek om vervolgens op zoek te gaan naar de bijbehorende dikke winterjas (en de mensen die die mee hebben gebracht natuurlijk).