Het bezoek van de familie komt voor ons beide steeds dichterbij. We kijken er ondanks dat we het super naar onze zin hebben toch wel enorm naar uit. Op de een of andere manier hebben we hierdoor allebei niet veel zin om in het weekend een beetje rond te hangen dus plannen we het lekker vol.

Zaterdag gaan we een dagje terug naar Tzaneen. Als eerste stop bezoeken we het lion and predator park. Eenmaal aangekomen blijkt het niet helemaal wat we verwacht hadden. We zijn gewend dat dit soort parken meestal onderdak bieden aan dieren die niet in het wild kunnen leven. Daarnaast is er normaal enorm veel ruimte en aandacht voor deze beesten. Hier was dit gevoelsmatig net even anders. De hokken waren behoorlijk klein er er waren erg veel jonge leeuwen en tijgers. Iets wat best bijzonder is in gevangenschap. Wel zorgt het park ervoor dat het zien van deze dieren toegankelijker is voor meer mensen waardoor mensen meer leren en respect krijgen. Desondanks was het voor ons een best een bijzondere ervaring met een dubbel gevoel.

Hierna rijden we door naar de ziplinetour. Het plan is om dit met de familie te gaan doen maar we wilden graag even spieken of het ons niet te gek is. Gelukkig waren we positief en dus is het opgenomen in de planning. Hierna rijden we door naar de Zwakala brewery. Hier doen we weer een hapje en lekker drankje om vervolgens door te rijden naar ons laatste adresje van de dag: het krokodillenpark.

Hier worden we meteen enorm enthousiast ontvangen door het personeel. Het is niet druk en dus krijgen we meteen een (privé)tour. Deze begint met wat uitleg én met het vasthouden van een krokodil!?! Gelukkig is hij niet al te groot. Het is even twijfelen maar uiteindelijk was het wel erg leuk. Daarna gaan we naar de vijver waar zo'n 220 volgroeide krokodillen leven. Het park is eigenlijk een soort fokbedrijf voor krokodillen voor de commerciële markt. Desalniettemin is het erg bijzonder om zo veel enorm grote krokodillen te zien. Ze worden gevoerd en we krijgen een korte demonstratie hoe goed het reactievermogen van een krokodil eigenlijk is. Een ding is zeker wij gaan het niet winnen.

Aan het einde van de dag vraagt de kassavrouw of wij haar misschien even in het dorp af willen zetten. Iets wat hier heel normaal is maar wat we eigenlijk nooit doen. Deze keer hebben we een grote auto bij en het gevoel is goed dus sluit ze alles af en stapt in. In de 20 minuten durende rit hebben we een erg leuk gesprek. Ze vraagt ons naar wat we doen en waar we vandaan komen en wil alles weten over Nederland. Dat het helemaal plat is en dat iedereen door elkaar woont en leeft kan ze niet geloven. Ze doet nog even haar best of ze niet met ons mee mag maar haakt uiteindelijk toch af. Ook vertelt ze over waar en hoe ze leeft. Ze leeft met haar hele familie in een wijk naast het dorp. Op vakantie is ze nog nooit geweest en ze werkt vooral heel veel en hard. Dan zetten we haar in het dorp af en loopt ze het laatste stuk zelf want ze wil niet dat we verdwaald raken. Wij rijden verder terug naar Hoedspruit, toch wel een beetje beter beseffend hoe fijn en goed wij het thuis en hier hebben.

Zondag vertrekken we rond 7 uur naar Nelspruit want we hebben een dagje winkelen op de planning. Meestal qua aankopen niet heel succesvol maar Nelspruit voelt voor ons soms als een stukje Europa in Afrika. De Mall is mooi en modern, de winkels redelijk normaal en de eettentjes zijn zoals we ze thuis gewend zijn. We struinen de vaste winkeltjes af en gaan aan het einde van de dag weer rond 4 uur naar huis. Na de rit van nog eens 2,5 uur ploffen we thuis op de bank maar niet voor lang.

Rond half 9 zijn we allebei zo moe dat we (net na Sesamstraat) maar naar bed gaan. Als ik vervolgens om half 10 opgebeld wordt door thuis vinden ze het vooral allemaal heel grappig. Inclusief slaapgezicht buurten we nog even gezellig waarna ik dan toch maar voor gezien houd. Morgen weer een dag!