De week begint met een nog mooier uitzicht dan we al gewend waren. Door de verschillende regens kleurt het landschap ineens helemaal groen. Alle bomen en bosjes hebben bladeren gekregen en al het zand wordt langzaamaan vervangen door gras. Enorm leuk om te zien hoe snel dit gaat en hoe anders de omgeving is ten opzichte van wat we gewend zijn.

Verder gaat de week weer zoals altijd. We werken wat op kantoor, beginnen met de voorbereidingen van ons laatste stageverslag, lopen wat mee op de bouw en regelen weer wat welkomstmanden voor komende opleveringen.

Op woensdag gaan we voor een van onze stageopdrachten langs bij een bushschool en wildlife orphanage even buiten Hoedspruit. Het is een opvang voor weesdieren uit de omgeving. Daarnaast hebben ze een school waar wekelijks een klas van een van de basisscholen verblijft. Hier krijgen zij dan uitleg over alle dieren die in hun omgeving leven (want vaak hebben ze nog minder Afrikaanse dieren in het echt gezien dan de gemiddelde Europeaan). Ook krijgen ze uitleg in social skills en daarbij behorende onderdelen. Dit klinkt voor ons vaak heel gek maar veel kinderen zijn niet gewend om te groeten, een hand te geven of hun handen te wassen voor het eten. Al met al bijzonder leerzaam en erg goed om een beter beeld te krijgen van de wereld van deze mensen en kinderen.

’s Avonds zijn we uitgenodigd om bij Joost en Clara een hapje te komen eten. We waren uitgenodigd voor nasi maar bij aankomst werd er een hele rijsttafel gepresenteerd. Lekker gegeten hebben we dan ook zeker. Daarnaast was het erg leuk om te zien wat ze allemaal veranderd hadden sinds de oplevering van hun huis een aantal weken geleden.

Donderdag was het tijd voor schorpioenenjacht! Nadat ik de gordijnen aan het einde van de dag op mijn kamer dicht heb gemaakt en met de tandenborstel in mijn mond terug de kamer ingelopen kom wacht mij een iets minder leuke verassing. Op de plek waar ik net vrolijk de gordijnen heb vastgepakt zit een behoorlijke schorpioen. Doordat ik nog wat langer op de bank heb rondgehangen slaapt Isabelle al en zal ik het in mijn eentje op moeten lossen. Ik haal de nodige bakjes en bezems en moet als eerste die schorpioen van de gordijnen af zien te krijgen. Terwijl ik dit doe valt hij op de grond en rent hij zo snel weg dat ik hem volledig uit het zicht verlies. Nu kan ik al helemaal niet gaan slapen!

Omdat ik mijn avontuur toch even met iemand moet delen bel ik naar huis en zijn zij getuige van mijn zoektocht. Als ik hem dan na ongeveer een half uur in een andere hoek van mijn kamer vindt is het game on! Na wat moed verzamelt te hebben gaat het bakje erop en daarna zo snel mogelijk de deksel. Na mijn vangst nog even snel aan het thuisfront te laten zien krijgt hij een mooi plekje in de keuken. Als hij de nacht goed doorkomt laten we hem morgen weer vrij in de bush…. ver weg van huisje 1195!