Op maandag is het zo ver en vertrekken we rond half 9 weer naar Nelspruit. Deze keer met de Jimney en maar met zijn 2e. We hebben de weg nu ondertussen 2 keer heen en terug meegereden dus nu zou het wel moeten lukken. Na 2,5 uur komen we in Nelspruit aan. We parkeren onze auto in de parkeergarage en pakken weer dezelfde wiebelige lift omhoog naar het visumkantoor.

Eenmaal daar aangekomen krijgen we een nummertje en mogen we weer wachten. Isabelle gaat eerst. Ze moet eerst wat ondertekenen. Krijgt dan een sealbag waarin een sticker zit. Dit is het visum. Vervolgens plakken ze hem in je paspoort en kun je gaan. Ik wordt even later geroepen en doe hetzelfde. Ik controleer de gegevens en alles is goed. Vanaf nu heb ik goedkeuring om de volle extra periode te blijven tot eind februari 2020. Zo lang was ik niet van plan weg te blijven maar wat is het fijn om eindelijk een beetje zekerheid te hebben.. dacht ik..

Bij Isabelle is het helaas niet zo gegaan. Ondanks dat zij wel een visum heeft gekregen blijkt dit compleet de verkeerde te zijn. Ze heeft in plaats van een holiday visum een business visum gekregen, iets wat in theorie niet eens zou kunnen. Daarnaast gaat dit visum in september al in waardoor ze maar tot 26 december 2019 mag blijven. Kortom het is een groot rommeltje maar wel een rommeltje dat een groot probleem en einde vakantie Kaapstad kan betekenen want zoals gezegd alleen kom ik hier niet ver.

We doen een poging om uitleg te vragen maar zoals we inmiddels wel gewend zijn moet je daar absoluut niet teveel van verwachten dus verlaten we het kantoor. Snel nemen we contact op met het bedrijf dat ons geholpen heeft met de aanvraag en met onze collega's.

Nadat we ons eerste plan hebben gemaakt gaan we toch nog even naar de mall zoals we gepland hadden, want nu we zo ver gereden hebben wil je toch nog iets van je dag maken. Thuis ploffen we nog even op de bank maar houden we het al snel voor gezien.

Morgen weer een dag en weer een nieuw plan van aanpak. Ofwel, WELCOME TO AFRICA & TO BE CONTINUED....