Lamington National Park

Ik was om 5u wakker. Kon niet meer slapen van alle vogelgeluiden buiten (en het snurken van Steef). Iedere dag om 6.45u is er een Bird Walk met gids vanuit het hotel. Dus heb ik me maar aangekleed. Ik ben zelf niet zo'n vogelaar, maar de gids heeft leuke weetjes verteld. Niet dat ik er heel veel van heb onthouden ;-) maar alleen al naar alle vogelgeluiden luisteren zo vroeg in de morgen heeft al iets.

Het balkon van de kamer die we hadden ligt behoorlijk tussen de takken. Ik zag mezelf daar niet relaxt zitten 's avonds. Dus maar weer de stoute schoenen aangetrokken en gevraagd of er nog een andere kamer was met een vrij uitzicht (niet dat dieren zich daar iets van aantrekken, als ze binnen kunnen komen doen ze dat toch wel) en die was er. Zitten nu wat meer centraal tussen de andere kamers en geen takken op het balkon. Kom ik net op de kamer, ritst er een kakkerlak

voor me langs iieeuuww hahahahah Heb 'm gelukkig kunnen vangen.

Omdat hier verder niks anders is dan O'Reillys, waar we slapen, zijn we daar ook gaan ontbijten. Voor 35 dollar pp en 12 dollar voor Scott! Mijn god, hoeveel worsten en spek moet je dáárvoor wegwerken?! Morgen wachten we wel tot de cafetaria open gaat om 11u dan halen we daar een broodje ;-)
Na het ontbijt de Tree Top Walk gedaan. Eerst een pad wat langzaam overgaat in hangbruggen zo'n 15m boven de grond. Op het midden was een plateau met twee steile trappen omhoog naar 30m. Scott onze klimgeit kon niet wachten om naar boven te gaan. We hebben zo getwijfeld of het wel een goed idee was.. Het was echt steil en wat als ie op de helft niet meer zou durven? Eerst een klein stukje geprobeerd en dat ging zo beheerst dat we het maar doorgezet hebben. En cool dat ie het vond! Het was ook echt heel gaaf toen we met z'n drietjes op het hoogste plateau stonden. Op 30m boven de grond tussen de boomtoppen..super!! Het plateau deinde een beetje op de wind. Zo moet een koala zich voelen als ie daar hangt :-)
Daarna verder gelopen op een iets minder begaanbaar pad. Dicht bebost met metershoge bomen vol met lianen. Heel mooi.

Na al het lopen was het tijd voor ontspanning. Heerlijk gezwommen en in het bubbelbad gezeten. De zonsondergang vanaf ons balkon kunnen zien. De nevel trok door de bomen en het werd steeds donkerder. Zou dan niet graag in dat woud lopen...

01/25/16
Happy birthday to me!! 40 jaar...het leven schijnt dan pas te beginnen dus kom maar op! Lieve kaart en tekening gehad van m'n kleine liefde. Hij vroeg zich wel af wie er eigenlijk allemaal op mijn verjaardag kwamen en waar ik de taart vandaan moest halen. Eerst een klein feestje gevierd met al z'n knuffels die waren uitgenodigd en daarna zijn we op pad gegaan. Steef had een weggetje gezien waar je uiteindelijk vlakbij de Morran Falls uit zou komen. De wandeling zelf is zo'n 1,5u en te ver voor Scott. Dus een stuk met de auto zou enorm schelen. Bleek een zand/stenen pad te zijn door de bomen en zelfs door een beekje. Toen de weg ophield de auto geparkeerd. Daar zagen we een paadje lopen dat ons naar een mooi uitkijkpunt bracht. Daar stond een bordje dat het nog 100m was naar de waterval. Omdat het wel erg uitgestorven was hebben we het stamp-spel gedaan (zodat eventuele slangen weten dat we eraan komen..). Scott stampt dan hard mee ;-)
En het was prachtig! De waterval kletterde naar beneden met eromheen het dichte regenwoud en alleen maar geluid van vogels en

krekels. Op de terugweg zagen we een skink met een kleintje, net zo'n soort als we toen vast hebben gehouden op Kangaroo Island. Toen we bijna aan het einde van het weggetje waren werden we aangesproken door iemand van O'Reillys dat de weg niet bedoeld was voor personenauto's. Zoiets dachten we eigenlijk al hahah

Broodje gegeten bij het hotel en toen we in het zwembad sprongen trok de lucht helemaal dicht en begon het te regenen. Het bubbelbad zit onder een afdak dus daar zitten we nu, het heeft wel iets knus.

01/26/16
Het heeft de hele middag flink geregend waardoor de nevel op kwam zetten en het uitzicht van ons balkon steeds veranderde. Prachtig gezicht. Toen kwam Stefan ook nog aanzetten met een fles champagne namens de lunchclubvriendinnen (nogmaals SUPER meiden!!). Een mooiere plek om mijn 40e verjaardag te vieren had ik mij niet kunnen bedenken. Wel even wat traantjes gelaten toen ik filmpjes en telefoontjes kreeg van m'n lieve familie ;-) toch raar zo ver van elkaar vandaan.
We hebben onze mooiste (lees: minst gekreukelde) kleding uit de tas gevist en zijn gaan eten in de bar, waar ze allemaal kleine hapjes serveren. Gezellig gezeten en nog maar weer geproost, dankzij een heerlijke fles wijn van mijn ouders. Het was inmiddels gestopt met regenen en buiten hoorden we hard gekwaak. Er zaten wel honderden kleine fel groene kikkers, die komen met dit weer blijkbaar te voorschijn.

Scott naar bed gebracht en samen met mijn lieve man op het balkon het laatste restje champagne opgedronken. Wat een heerlijke dag, een verjaardag om niet te vergeten!

Iedereen bedankt voor alle lieve berichtjes en filmpjes!!!!

Vandaag een lange rot voor de boeg. Qua aantal km's valt het wel mee, maar we moeten eerst weer naar beneden rijden. We slapen vanavond in Hervey Bay waar we morgen worden opgehaald voor een tour naar Fraser Island.
Nu nog heel even genieten van het mooie uitzicht en de papegaaien op ons balkon :-)

Zo dat was even een tegenvaller vandaag..hebben met tussenstops van 10u tot 17u in de auto gezeten. Eerst de haarspeldbochtenweg naar beneden, daarna begon het te regenen en de Tom Tom heeft ons een keer verkeerd gestuurd (oké, eigen schuld omdat we geen huisnr hadden ingetoetst). Lang leve de iPad voor Scott. Zo goed als alles is gesloten vandaag vanwege Australia Day, dus hebben we maar bij de McDonalds gegeten. Tas klaargezet voor morgen. De rest van onze spullen kunnen we hier laten. Hopelijk is het morgen gestopt met regenen. Voor de zekerheid maar poncho's mee.