Ayers Rock

Vanochtend kort gezwommen. Scott vond het te koud. Het was nog vroeg en net boven de 20 graden. Hij begint al aardig te wennen aan de warmte ;-) Klaar voor onze reis door de outback. Ik heb de Tom Tom nog nooit zo weinig horen praten. Eerst 190 km rechtdoor om vervolgens rechtsaf te slaan en daarna nog 250 km te rijden. De omgeving is waarschijnlijk voor de gemiddelde Aussie saai, maar voor ons prachtig. Het zand wordt steeds roder, bomen en droge stukken wisselen elkaar af, emu- (een soort struisvogels) en kameelboerderijen. En vrachtwagens met wel vier aanhangers. Een stop gemaakt (in het midden van Australië) om de emu's te voeren en te plassen en weer door. Ondertussen (zelfbedachte) liedjes gezongen met Scott en gekletst over van alles en nog wat. Wat fijn om zeeën van tijd met elkaar te hebben, kan ik echt van genieten..! En daar ineens was Uluru, erg indrukwekkend. De rots is zo'n 600 miljoen jaar oud en lag destijds onder zee.
Ayers Rock resort is de enige accomodatie dus daar hebben we een kamer besproken voor de komenende twee nachten. Eerst lekker zwemmen en dan vroeg naar bed. De wekker staat om 4u, want om 04.45u worden we opgehaald voor de Uluru

excursie.

12/28/2015
Vier uur is vroeg.....Scott met geen mogelijkheid wakker te krijgen. Pas toen we de Minions aanzette op de iPad was ie klaarwakker "Gaan we vandaag naar de rots....jaaaaaaa!!".
Het was nog donker en best koud op dat tijdstip, maar heel helder met daardoor een mooie sterrenhemel. Volgens de boeking die we thuis hadden gedaan was het een tocht van 12 km waarbij stukjes met een busje zouden worden afgelegd. Dat bleek anders te zijn. Het was een hike. Van 12 km. Te voet. Waarvan Scott er 11 op Stefans nek heeft gezeten. Als we dat van tevoren hadden geweten.... Respect voor mijn man, maar ook voor Scott. Maar wat een heerlijke fantasie heeft ons kind. Bij eeuwenoude muurschilderingen fantaseerde hij over krijgers en indianen, bij kloven keek hij of hij dieren zag of

andere bijzonderheden en hij luisterde aandachtig naar ons als we een van de legendes vertaalden die de gids aan ons vertelde. De rots was en is nog steeds een heilige plek voor de aboriginals. Er zijn delen waar geen foto's mogen worden gemaakt bijvoorbeeld. De gids vertelde hoe de mensen vroeger leefde en hoe ze dat aan de hand van de muurschilderingen hebben kunnen achterhalen. De rots is eigenlijk grijs van kleur, maar door het rode woestijnzand door de jaren heen rood geworden. Onderweg nog gepicknickt met een prachtig uitzicht op Uluru. Wat een beleving! Eenmaal terug in het busje viel Scott als een blok in slaap.
Om 10.30u waren we terug bij het hotel. De rest van de dag gezwommen (Scott is niet uit het water te krijgen, maakt het ene bommetje na het andere hihi) en gerelaxt. Met de zonsondergang nog even snel naar een uitkijkpunt gelopen om een mooi zicht te hebben op Uluru en Kata Tjuta (the Olga's). Morgen terug naar Alice Springs.