Sydney

We kwamen laat in ons appartement aan dus hadden geen idee waar we precies zaten. We wisten dat het het een buitenwijk zou zijn vlakbij een strand. Toen we gisterochtend naar buiten liepen zagen we de zee! Op tien minuten lopen van Cogee beach. Meteen de bus gepakt richting centrum. En net toen we de brug en opera house zagen (waar Scott zo naar uit had gekeken, omdat de minions daar ook zijn geweest hihi) kwam de man met de hamer bij Scott langs. Lagen er gister pas om 23.30u in en hij was vanochtend belachelijk vroeg wakker wegens gebrek aan verduisteringsgordijnen in de woonkamer waar hij slaapt. Dus hebben we de hop on hop of bus gepakt, zodat hij een beetje kon liggen en zijn we richting het strand

van Bondi gegaan. Daar neergeploft op een terras met loungekussens, zodat Scott nog even verder kon chillen. Was voor ons ook geen straf ;-) Bondi is hip onder de Australiërs en backpackers dus leuk om mensen te kijken. Daarna de bus naar huis genomen. De stoute schoenen aangetrokken en bij de receptie gevraagd of er misschien een kamer is die wel dichte gordijnen in de woonkamer heeft. Die meneer was heel begripvol en heeft ons een andere kamer gegeven. En het is nu 8.15u, helemaal donker en Scott slaapt nog :-)

01/20/16
In love with Sydney!!! Je kan hier wel drie weken vakantie doorbrengen zoveel is er te zien en te doen met ook nog alle stranden erbij. Gister eerst het hop on hop of rondje afgemaakt en ons af laten zetten bij de Botanische tuinen. Naar een uitkijkpunt gelopen waar je een fantastisch uitzicht hebt op de Harbour Bridge en Opera House.

Het park is mooi aangelegd. Er staan bomen van honderden jaren oud. Leuk om in te klimmen ook. En er lopen allemaal vreemde vogels met een lange zwarte puntige snavel. We hadden Scott een beetje in de maling genomen toen ie zich een keer ging omkleden in de buurt van zo'n vogel dat ze gek zijn op pielemozen. Sinds die tijd noemen we ze pielemoospikvogels. Nu loopt ie er toch maar met een boog omheen.
We hadden al een beste wandeling gemaakt en de temperatuur liep lekker op dus we waren blij toen we ergens het park uit konden en een taxi zagen. Bevangen door de hitte even geen zin in de bus. We hebben ons af laten zetten bij Darling Harbour. Een haven met restaurantjes, een bioscoop, dierentuin, Madame Tussauds, winkelcentrum en een speeltuin. En die speeltuin was een waar walhalla voor Scott. Van alles om in te klimmen en klauteren, een kabelbaan en allemaal badjes en waterspuiten. Kleding uit en gaan! De rest van de middag zijn we daar gebleven. De dag afgesloten met sushi (mjammie) en de film Dinosaurland in een openluchtbioscoop. Daarna heerlijk geslapen.

We hadden gezien dat er in een museum een LEGO tentoonstelling zou zijn van superhelden. Er is weinig wat Scott op dit moment belangrijker vindt in zijn leven dan die twee dingen ;-) Dus niks verteld en vanochtend met de bus richting museum. Toen we aankwamen zag ie een Superman logo van LEGO. En toen we

vertelden wat er te zien was glunderde hij van oor tot oor. Zó blij! De tentoonstelling was echt gaaf. Alles gemaakt door één man (dan moet je wel een klein beetje gek zijn wil je hier het geduld voor hebben;-)). Alle oude superhelden zijn te zien, covers van oude stripboeken nagebouwd en een levensgrote batmobiel. Tot maart nog hier en daarna gaat het de wereld over. Wie weet dan ook wel in Nederland te zien. Op het einde staan allemaal bakken waar kinderen zelf LEGO kunnen bouwen en daar zitten we dus nu al even.

01/21/16
Scott uiteindelijk mee kunnen krijgen en de bus terug naar Coogee genomen (we kennen inmiddels het ov hier beter dan in NL) om verkoeling te zoeken op het strand. Het was inmiddels 37 graden en geen zuchtje wind. Ik had net Scott helemaal klaar om mee het water in te gaan toen er werd omgeroepen dat er Blue-nog-iets kwallen

waren. Niet levensbedreigend, maar wel ontzettend pijnlijk als ze je prikken. Dan maar niet het water in. We raakten langzaam oververhit, spullen weer ingepakt en op zoek gegaan naar een zeezwembad wat ergens in de buurt moest zijn. Daar meteen het water ingesprongen met Scott. Met de blauwe kwallen in m'n achterhoofd toch maar even aan een vrouw met baby gevraagd hoe gevaarlijk ze zijn. Zij was heel duidelijk. Zodra ze ook maar enigszins in de buurt zijn, het water uit. De sting waar ze mee steken is lang en zie je bijna niet en het doet echt heel pijn. Ze zaten inmiddels al aan één kant in het zwembad, maar door het draaien van de wind zouden ze snel overal zitten. Dus wij er meteen weer uit. En toen zagen we ze overduidelijk. Op sommige plekken zaten er tientallen bij elkaar. En genoeg mensen die bleven zwemmen. Ook met kinderen. Misschien word je makkelijker als je hier woont.. Omdat het zwembad uit een rots is gehakt was er veel leuks om te zien. Scott heeft zeeslakjes verzameld en we hebben krabben gezien in allerlei soorten en maten.

Onze laatste avond in Sydney afgesloten met een etentje aan de boulevard. Zo low budget als we de afgelopen weken heb geleefd is in een stad als Sydney bijna niet mogelijk. Het is maar goed dat we hier maar drie dagen zijn ;-) Met een cocktail als toetje heerlijk mensen kunnen kijken. Veel jonge backpackers. Hoe erg ik Scott ook zou missen, ik hoop zó dat hij het ook gaat doen. Is echt een geweldige ervaring!
Onze kletsmajoor raakte op de terugweg naar het appartement aan de praat met een man van de straat en z'n hond (zo vies als een zwerver was ie ook weer niet...). Zijn hond heette Katey dus toen zei Scott "Mijn vriendin heet Kate!". Die man was echt heel lief en vroeg van alles. En toen ie wegging stak ie z'n hand uit "Bye Scott!" en Scott zich van geen kwaad bewust gaf hem netjes een hand. Thuis maar goed geschrobd!!

Straks vliegen we naar Brisbane, onze laatste binnenlandse vlucht.