Bangkok & Koh Phangan

Thailand:

Cultuurschok: Culture shock is the personal disorientation a person may feel when experiencing an unfamiliar way of life due to immigration or a visit to a new country, a move between social environments, or simply travel to another type of life.[1] One of the most common causes of culture shock involves individuals in a foreign environment.

Zondag de 14e was het eindelijk zover, de start van onze wereldreis. Na eerst in Moergestel afscheid te hebben genomen van Sjosh en Charlotte zijn we richting het buitenland vertrokken, Brussel AirPort wel te verstaan. Eenmaal binnen hebben we met de familie de koffiecorner van de delifrance veroverd, waar later ook nog Joep en Zaad aanschoven.
Samen met de papa en mama's van beide kanten, nog 2 zussen schoonbroer en kinders was dit wel een mooie manier om gedag te zeggen.

Een gedag wat ons nog bijna duur kwam te staan, want na een broodje achter de douane bleek dat de last call voor onze vlucht al omgeroepen werd. Zo langzaam aan traditiegetrouw kwamen we dus weer als allerlaatste bij onze gate aan.

Qatar airways bracht ons met hun nieuwste dreamliner, waar personeel niet in durft te vliegen, naar Doha. Een godvergeten oliestaat tussen Irak en Afgahnistan waar de horloges in de vertrekhal worden aangeboden tussen Lamborghini's en McLarens. Het tweede deel van de vlucht tussen Doha en Bangkok was vast wel leuk, we hebben allebei de hele vlucht geslapen.

Maandagmiddag was het zo ver, aangekomen in Bangkok hebben we met de skytrain, bus, boot en taxi het hotel bereikt. Die taxi was trouwens voor de laatste 400 meter, toen we met onze tassen al door de smalle Thaise foodcourts waren doorgebanjerd en de beentjes echt niet meer wilden.

De twee dagen die volgden waren er twee vol uitersten. Het verschil tussen arm en rijk is enorm, het verschil tussen vriendelijk en oplichten ook. De oplichtingspraktijken welke je zag bij "opgelicht in het buitenland" hebben we zelf al mee mogen maken. Toen we richting het nationaal paleis gingen werden we aangesproken dat het paleis tot 4 uur gesloten was en alleen toegankelijk voor de echte Thai. "We konden beter eerst een boottochten maken en dan terugkomen", de Thaise schoolmeester had ons en de tuktuk chauffeur uitgelegd waar we heen moesten, de vriendelijke vent!!
Als je taxi ritje 50cent kost en ze vervolgens 60€ vragen voor een boottochtje van een uurtje weet je dat het mis is, wij daar weg om vervolgens in een tuktuk te stappen welke ons naar godvergeten tempels bracht, de traditionele Thai zou er zelfs niet binnen stappen.
Nadat hij wilde stoppen bij de diamantwinkel hebben we weer de benen genomen. Gelukkig staat dit in schril contrast met alle mensen die wel heel vriendelijk en behulpzaam zijn. Mensen helpen je met de juiste bus kiezen, de weg uitleggen, vertalen voor andere mensen en noem maar op.

Wat misschien wel het mooiste van heel Bangkok is, is het buitenleven. 'S avonds bloeit de hele stad op en verandert het trottoir in een mega markt vol met kraampjes en Food stalletjes. Stalletjes waar je omringt door de lokale bevolking heerlijk kunt eten. Echt verschrikkelijk lekker eten!! We hebben daar op de hoek van straat als enige toeristen tussen alle locals heerlijk zitten smullen.

Verder hebben we van het mooiste uitzicht van de stad genoten. De boyake tower is de hoogste toren van Bangkok en nadat we met de lift richting 82ste verdieping zijn geschoten konden we op het ronddraaiende plateau over de hele stad uitkijken.

Afgelopen woensdag zijn we richting Koh Phangan verhuisd. Koh Phangan is een eiland aan de zuid oost kust van Thailand. Het eiland dat bekend staat om zijn fullmoon parties. Na een lange tocht door de lucht, over water en over land kwamen we aan bij ons resort. Een aparte gewaarwording, omdat de weg ernaar toe bestond uit zand en gaten. Omdat het weer ook nog eens tegenzat, de chauffeur van de veredelde tuktuk met 100km per uur door de bergen raasde en de kamer geen airco had was de eerste indruk van het eiland niet echt fantastisch...

De volgende ochtend was het gevoel totaal veranderd; de zon scheen, het was strakblauw, infinity pool aan de zee, heerlijk warm water en een geweldig uitzicht. Na het ontbijt hebben we een scooter gehuurd en zijn we op eiland safari gegaan.

Stefs droom kwam al snel uit, want na een kwartier kwamen we de eerste olifanten tegen. Iets wat niet in woorden uit te drukken is om het gezicht van Stef te zien. Een fantastische smile van oor tot oor. We hebben ze bananen gevoerd, geaaid en op de foto gezet.
Na deze geweldige ervaring kwamen we op de mooiste stranden terecht. Stranden welke op een paar verlaten bootjes na helemaal voor ons zelf waren. Er was gewoon niemand te bekennen in de hele omgeving.
De vier dagen op het eiland zijn omgevlogen!