Wat een rare dag vandaag… De ezels waren koppig, de honden waren vervelend en de bezoekers hadden er eigenlijk geen zin in. Er hing een aparte sfeer bij het CDR. De ochtend verliep vrijwel aardig. Voor Lisa was de ochtend nogal omgegooid, omdat zij ineens geen voer meer hoefde klaar te maken voor de ezels. Op zich niet erg, want op deze manier leert iemand anders ook het voer klaar te maken en leert Lisa het uiterlijk van alle ezels beter kennen bij het vastmaken voordat het voer wordt geserveerd. Ook had Lisa Arthanja geholpen bij de medicijnen voor de kleine dieren.

’s Middags werd het donker voor iemands ogen. Arthanja wilde de hoeven van een ezel krabben en voordat zij het doorhad werd zij volop getrapt in haar oog. Zij wilde de rechter voorhoef krabben en kreeg vervolgens een trap van de linker achterpoot. Nooit geweten dat ezels met hun achterpoten naar voren trappen! Wel een flinke bikkel, want Arthanja ging gewoon met één oog haar dag bij het CDR afmaken. De avond werd afgesloten met een afscheid van Lincy, waarbij wij heerlijk hebben gegeten bij ons oude vertrouwde restaurant Elisabeth in Doukades. We will miss you Lincy!