Dag 15

Wat een dag… Wij denken dat dit wel de zwaarste dag van de afgelopen weken is. De ochtend kon niet erger beginnen. Een van de bezoekers stond als een hersenloos wezen voor een open hek voor zich uit te staren en liet alle honden ontsnappen, omdat hij dacht dat de honden wel weer terug zouden komen. Helaas doen niet alle honden dit en was het dus een heel gedoe om de honden weer terug te vinden. Na de honden eindelijk terug te hebben gevonden, viel een van de vrijwilligers flauw vanwege de hitte. Dit zorgde voor heel veel paniek en stress, niet alleen onder de rest van het personeel, maar ook onder de bezoekers. De andere twee vrijwilligers zaten de hele dag uit hun neus te vreten wat ervoor zorgde dat wij voor vier

personen moesten werken. Toen wij dachten dat de dag bijna voorbij was en alle stress momenten achterwege waren, liet een andere bezoeker nogmaals de honden ontsnappen! Wij mochten hun dag afsluiten met het zoeken van de vermiste honden. Gelukkig zijn alle honden weer terug gevonden. Wij kwamen gesloopt thuis. De avond eindigde echter wel erg gezellig. Wij gingen uit eten met de ouders van Arthanja maar voor de verandering bij Elisabeth ;). Dit deed ons heel erg goed, want voor heel even waren wij onze stress dag vergeten. De avond hebben wij afgemaakt op het balkon met een goede pijnstillende wodka. Slaap lekker!