We dachten dat de dag begon als een hele normale dag. De dag begon natuurlijk met het knuffelen van de 6 nieuwe pups! Super lief en een enorm leuk karakter. Samen met een van de vrijwilligers hebben wij ze een naam gegeven. De twee teefjes heten Lara en Koda en de reutjes heten Pablo, Kyle, Benzi, en Banjo. Na het knuffelmoment gingen wij weer verder met ons werk. We zaten midden in een TPR totdat wij een enorm grote snijwond op een van de ezels zagen. De wond was zeker 10 centimeter lang en 3 centimeter diep. Meteen konden wij toepassen wat wij de afgelopen weken hebben geleerd. De wond werd als eerst schoongemaakt, gedesinfecteerd, zalf erop gesmeerd en afgedekt. Doordat er zoveel wondvocht uit de wond kwam, moesten wij de dekking wel 4 keer vervangen tot de dierenarts kwam. Voordat de dierenarts kwam hebben wij samen met een van de vrijwilligers de pups gewogen en wormmiddelen gegeven. Rond een uur of 4 kwam de dierenarts. Het proces van hechten gaat nogal anders dan in Nederland. In Nederland wordt de wond gedesinfecteerd en worden alle materialen die gebruikt worden voor het hechten, eerst steriel gemaakt. In Griekenland wordt dat nog wel eens vergeten. Chris, een van onze managers, is zelf een Griek en heeft de dierenarts horen zeggen dat hij vergeten was om de naald schoon te maken voor gebruik. Erg slecht! De manier van hechten is hetzelfde als in Nederland. Wij hopen dat de ezel hier geen abces aan overhoudt, dit kost het CDR alleen maar meer en overbodig werk. Nadat de dierenarts vertrok, gingen wij snel door met het voeren van de ezels en het klaarmaken van de stallen voor de nacht. Rond 17:15 uur waren wij al klaar! Heerlijk.

’s Avonds zijn wij heerlijk wezen uit eten om afscheid te nemen van Debby. Het was een super gezellige tijd met haar en we zullen haar ook enorm missen! Helaas zien wij ze komen en zien wij ze gaan. De avond maken wij af met wederom een drankje op het balkon.