Gisteren hebben we een rustige dag gehad. We hebben 2 uur bij de Tourist office gezeten, want morgen gaan we naar Karimun Jawa! Ook het uiteten was niet speciaal gisteren. We hebben nasi van de straat gegeten. Althans, voor mij is dit niet meer speciaal. Mijn familie vond het heel gek om nasi op straat te kopen en het op te eten bij zo’n straattentje.

Stage op de spoed
Vandaag ga ik een vroege dienst draaien op de spoed. Er gebeuren vandaag veel bijzondere dingen. Allereerst is er een reanimatie. Helaas heb ik deze niet kunnen zien. Het klinkt heel lullig als ik zeg dat ik het jammer vind, maar ik heb er nog nooit 1 gezien, op de pasgeborene na dan. En als er dan toch een reanimatie is, wil ik er graag bij staan. Het lijkt me interessant om te zien hoe ze hier reanimeren en dat te vergelijken met de kennis die ik heb.

Na de reanimatie komt er een vrouw binnen met een hoge pols en lage bloeddruk. Ze is niet meer helemaal bij bewustzijn. Ze heeft een saturatie van 60 (wat normaal tussen de 95 en 100 is) en kan zelf niet meer ademen. Ze gaan deze vrouw intuberen. Het is heel heftig om te zien hoe ze dit doen, maar wel heel interessant. Met de vrouw gaat het alleen maar slechter en ze heeft nog maar een saturatie van 30 en haar bloeddruk en pols zijn ook laag. Nu begin ik toch een beetje bang te worden. Het zal toch niet zo zijn dat deze vrouw zometeen komt te overlijden? Iris en ik kijken elkaar aan en ik kan in haar ogen zien dat ze hetzelfde denkt als ik. Tegen al onze verwachtingen in stijgen de waarden en overleeft ze het.

Tenslotte komt er nog een man binnen met verband om zijn vingers. Wanneer de verpleegkundige het verband eraf haalt, zien we dat de helft van een vingerkootje eraf is. Ik moet even slikken, want dit beeld is erg heftig. Een stukje bot steekt erboven uit. Een aantal minuten later gaan ze het vingerkootje amputeren. Ik schrik ervan als ik zie dat ze dit gewoon op de spoed doen zonder gordijnen. Er wordt gewoon totaal geen rekening gehouden met de privacy van de patiënt. Al met al was het een spannende en leerzame dag op de spoed!

Familie rondleiden
Voordat ze het vingerkootje gaan amputeren, staat mijn familie op de stoep. Opa laat zijn wonden even controleren en daarna geef ik ze een rondleiding door het ziekenhuis. Ik vind het leuk om ze te laten zien waar ik 3 maanden stage loop.

Vanavond gaan we eten bij de bowery. Het is een luxe en mooi restaurant. Wederom vertrouwt bijna iedereen op mijn bestelling en bestellen ze bijna allemaal de fish&chips. Het eten was heerlijk! Voor het uiteten heb ik de laatste cadeautjes gekocht. Deze moet ik na het eten nog even inpakken en ik moet nog een aantal verhaaltjes schrijven. Hierna is het tijd om mijn backpack voor morgen in te pakken. Mijn familie komt hun bagage brengen, want het grootste gedeelte laten ze op mijn kamer staan komend weekend. Na het inpakken is het tijd om te gaan slapen, want we worden morgen om half 6 opgehaald.