Mijn tijd in Israël

Het was vandaag weer aangebroken tot de gezelligste dag van de maand namelijk de vrijwilligersdag. Normaal moeten wij uit de Negev een eindje reizen voor we op de bestemming zijn maar deze keer was het bij ons in de buurt. Om 10 startte we in Aleh, of nouja op de Israëlische manier kwart over 10. Alle vrijwilligers van Gerdera en Jeruzalem waren ook aanwezig, we begonnen met een korte introductie en een filmpje van Aleh, en nu was het tijd om alle andere vrijwilligers Aleh Negev te laten zien. Peter-Paul en Michal, de vrijwilligers coördinaten leidden ons rond. Wij als vrijwilligers mochten over verschillende plekken waar wij werkzaam zijn vertellen wat onze ervaringen zijn. Voor mij blijft het steeds weer bijzonder om alle verhalen en plekken opnieuw te zien en te horen.
Na de rondleiding stond er een busje voor ons klaar die ons bracht naar de woonplaats van Michal een Kibboets genaamd shoval. Hier kregen we eerst een heerlijke lunch in de grote eetzaal waar ik met veel nieuwe mensen in gesprek kwam. Na het heerlijke eten vertelde een mevrouw die al 40 jaar woonde in de Kibboets de geschiedenis ervan. De Kibboets is opgericht na de tweede wereld oorlog door een groepje jongeren die van een lege vlakte woestijn een grote Kibboets bouwde waar nu 800 mensen wonen. Het leven en de cultuur is allemaal heel anders in een Kibboets, alles is gezamenlijk het geld, werk, het eten en zelfs de kinderen. De kinderen woonden in een groot huis waar de ouders kwamen tijdens het eten en met het bezoek uur. Nu is het leven in de Kibboets natuurlijk erg anders het is meer een groot dorp waar nog steeds veel samen word geleefd maar niet zo extreem als vroeger. De mevrouw liet allemaal foto’s zien van hoe het vroeger was en kon er mooie verhalen bij vertellen.

Michal liet ons iets meer zien van de Kibboets en we kwamen onderweg nog een mevrouw tegen die ook haal verhaal en ervaringen over het leven hier deelden. We liepen weer iets verder en hier stond een grote trekker met een kar met daarin bankjes. We mochten hier allemaal in gaan zitten en de man van Michal reed ons hierin rond over de grote akkerbouwvelden. Het is meer dan 5000 hectare grond wat bij de Kibboets hoort en waarvan word geleefd.
Er werden gewassen zoals wortels, tarwe en aardappels verbouwd. Het was heel prachtig om te zien ook omdat ik echt een beetje het idee kreeg dat ik gewoon in Nederland aan het rond reiden was. Na een gehobbel en gezelligheid in de kar stapten we uit bij een plekje waar we koffie en thee konden drinken middenin de velden waar lekkere kleedjes lagen. Ik had de leukste gesprekken met iedereen en genoot van de heerlijke omgeving om mij heen. Na enige tijd namen we hetzelfde ritje weer terug in de kar achter de trekker en nu stond ook de taxi voor Aleh Negev weer klaar. We namen afscheid van de vrijwilligers van Jeruzalem en Gedera en bedankten Michal en peter hartelijk.

h.kstoudam

44 hoofdstukken

16 apr. 2020

Vrijwilligersdag

november 26, 2018

|

Kibboets Soval, Israël

Het was vandaag weer aangebroken tot de gezelligste dag van de maand namelijk de vrijwilligersdag. Normaal moeten wij uit de Negev een eindje reizen voor we op de bestemming zijn maar deze keer was het bij ons in de buurt. Om 10 startte we in Aleh, of nouja op de Israëlische manier kwart over 10. Alle vrijwilligers van Gerdera en Jeruzalem waren ook aanwezig, we begonnen met een korte introductie en een filmpje van Aleh, en nu was het tijd om alle andere vrijwilligers Aleh Negev te laten zien. Peter-Paul en Michal, de vrijwilligers coördinaten leidden ons rond. Wij als vrijwilligers mochten over verschillende plekken waar wij werkzaam zijn vertellen wat onze ervaringen zijn. Voor mij blijft het steeds weer bijzonder om alle verhalen en plekken opnieuw te zien en te horen.
Na de rondleiding stond er een busje voor ons klaar die ons bracht naar de woonplaats van Michal een Kibboets genaamd shoval. Hier kregen we eerst een heerlijke lunch in de grote eetzaal waar ik met veel nieuwe mensen in gesprek kwam. Na het heerlijke eten vertelde een mevrouw die al 40 jaar woonde in de Kibboets de geschiedenis ervan. De Kibboets is opgericht na de tweede wereld oorlog door een groepje jongeren die van een lege vlakte woestijn een grote Kibboets bouwde waar nu 800 mensen wonen. Het leven en de cultuur is allemaal heel anders in een Kibboets, alles is gezamenlijk het geld, werk, het eten en zelfs de kinderen. De kinderen woonden in een groot huis waar de ouders kwamen tijdens het eten en met het bezoek uur. Nu is het leven in de Kibboets natuurlijk erg anders het is meer een groot dorp waar nog steeds veel samen word geleefd maar niet zo extreem als vroeger. De mevrouw liet allemaal foto’s zien van hoe het vroeger was en kon er mooie verhalen bij vertellen.

Michal liet ons iets meer zien van de Kibboets en we kwamen onderweg nog een mevrouw tegen die ook haal verhaal en ervaringen over het leven hier deelden. We liepen weer iets verder en hier stond een grote trekker met een kar met daarin bankjes. We mochten hier allemaal in gaan zitten en de man van Michal reed ons hierin rond over de grote akkerbouwvelden. Het is meer dan 5000 hectare grond wat bij de Kibboets hoort en waarvan word geleefd.
Er werden gewassen zoals wortels, tarwe en aardappels verbouwd. Het was heel prachtig om te zien ook omdat ik echt een beetje het idee kreeg dat ik gewoon in Nederland aan het rond reiden was. Na een gehobbel en gezelligheid in de kar stapten we uit bij een plekje waar we koffie en thee konden drinken middenin de velden waar lekkere kleedjes lagen. Ik had de leukste gesprekken met iedereen en genoot van de heerlijke omgeving om mij heen. Na enige tijd namen we hetzelfde ritje weer terug in de kar achter de trekker en nu stond ook de taxi voor Aleh Negev weer klaar. We namen afscheid van de vrijwilligers van Jeruzalem en Gedera en bedankten Michal en peter hartelijk.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.