De familie week

Maandag 22 oktober

De week is aangebroken waar ik al een hele tijd erg naar uit zag na acht weken zou ik eindelijk mijn familie weer gaan zien! Ik vertrok maandag al vroeg naar het vliegveld om ze eerste allemaal op te gaan wachten. Toen ik in de aankomst hal was aangekomen zag ik op de grote borden staan dat om 12:40 precies ze geland waren. En nog binnen geen 10 minuten stonden mama, Ester, Debby en Ryan als bij de deuren ik rende naar ze toen en gaf ze een dikke knuffel allemaal. We kletsen bij over hoe de vlucht was geweest en een tijdje later kwamen daar ook Annemijn, Riekelt en Ageeth aangelopen ook zij gaf ik een dikke knuffel en we waren nu allemaal compleet. Ageeth en mam gingen al snel naar het informatie punt op zoek naar de twee auto’s die we hadden gehuurd voor de komende week. De rest die achter bleef op het vliegveld gingen even wat lekkers te eten halen, wat euro’s omwisselen in sjekel’s en voor

de rest afwachten. Ongeveer 2 uur later kregen we bericht dat we naar buiten konden komen want de eerste auto stond al klaar, we hadden een kleine fiat panda geboekt maar we kregen een hele mooie grotere auto met een ruime kofferbak voor al onze bagage. Ik liep nu met Ageeth mee om de andere auto op te halen en dit ging gelukkig erg vlot. Nu we allemaal verzameld met auto’s waren konden we op weg gaan naar onze eerste bestemming en dat was Tiberias ook wel bekend als de stad bij het meer van Galilea. We vertrokken rond 4 uur en we besloten ook snel wat te eten te zoeken omdat de meeste nog niks hadden gegeten voor de middag. We zijn maar gewoon de snelweg afgereden en toen kwamen we echt in de middle of nowhere, we waren op een soort plek waar alle mannen uit hun werk weer kwamen en hun dorp in liepen. De ene man kwam aan met een halve WC, de ander met een computerkast, of grote ventilator. We zagen een klein hutje waar een jongen stond die ons eerst een gratis bakje koffie aanbood en we kochten een lekker broodje. De jongen vond het heel bijzonder hoe wij op deze plek terecht waren gekomen, en wijzelf eigenlijk ook..
We vervolgden onze weg, we kregen helaas te maken met wat extra drukte op de weg daarom zijn we zeker nog wel 3,5 uur onderweg geweest denk ik. ’s Avonds helaas al in het donker aangekomen

zochten we een supermarkt op en reden we naar ons appartement. Hier begon Debby al snel te koken en konden een aantal mensen lekker vast gaan douchen na zo’n lange tocht. Na wat gedroogde worst, een borrel en wat ijsthee zocht iedereen heerlijk zijn bed op na een erg lange reisdag. Ik was erg blij om iedereen weer te kunnen zien en fijn bij te kletsen met iedereen.

Dinsdag 23 oktober

We werden vroeg wakker en konden nu eindelijk het prachtige uitzicht gaan bewonderen vanuit ons balkon over het meer van Galilea. We namen een lekker ontbijtje met koffie, thee en een typisch Israëlisch ontbijtje pitabrood met kaas onder de tosti-ijzer. En een gebakken eitje gemaakt door de beste moeder en eitjesbakker van de wereld. We stapte na het ontbijt de auto in

nadat we het appartement hadden leeggemaakt van al onze spullen. We kwamen aan op een plekje middenin Teberias, hier was een museum waar ze een oude vissersboot van 2000 jaar gelden hebben gevonden en ze beweren dat het de boot van Jezus zou kunnen zijn maar niemand die het zeker weet. Maar we kwamen hier voor wat anders, we wouden graag met een grote houten boot het meer van Galilea op, het werd ook wel de ‘worshipboot’ genoemd. We moesten alleen even wachten tot er een plekje voor ons was op de boot, en toen mochten we zelf ook nog eens mee met Nederlanders mee. Er werd heerlijke Nederlandse christelijke muziek gedraaid en midden op het water werd de boot stil gelegd om een bijbel verhaal samen te lezen en het over de geschiedenis van de plek te hebben. Ik heb echt genoten van op het water zijn en het realiseren dat Jezus ook op deze plek is geweest maakte het wel extra bijzonder. We dobberden lekker rond over het water en genoten allemaal van het uitzicht en de muziek. Tot een moment dat mam werd gestoken door een vreemd vliegend beest, het leek pijn toen doen en mijn reactie was om het direct uit te zuigen. Toen we eenmaal de boot waren uitgestapt werd mam helemaal rood en zat onder de uitslag, een allergische reactie..

We moesten nu zo snel mogelijk naar een eerste hulp, ik mam en Ageeth stapte de auto in en de rest bleef even op de plek wachten.

We kregen nog het woord eerste hulp in het Hebreeuws mee geschreeuwd ‘’Terem’’ en nu konden we gaan. Bij de eerste hulp aangekomen was deze dicht, ik ben in winkel in gerend en gevraagd naar een ziekenhuis, 20 minuten rijden dan zouden we erg zijn. Daar aangekomen ben ik met mam het ziekenhuis ingevlogen en iedere dokter aangesproken tot ik groen licht kreeg. We moesten ons melden bij de balie waar de creditcard, paspoort en handtekeningen over de balie heen gingen. Mam mocht doorlopen en meteen in een bed gaan liggen, ze kreeg direct van alles toegediend waarvan ze in ieder geval lekker even van kon slapen want ze moest zeker blijven vier tot vijf uur. Ageeth en ik hebben mam in goede handen achter gelaten en wij zijn de andere op gaan halen, hier kwam het moment dat ik illegaal in een huurauto door Israël heb gereden oeps.. Om de tijd een beetje op te vullen tot we mam konden ophalen zijn we opzoek gegaan naar een plek waar we even een duik konden nemen in het meer van Galilea. Dit was nog best lastig te vinden omdat het zwemseizoen voorbij is. We besloten de auto’s aan de kant van de weg te zetten en maar gewoon illegaal het water in te duiken. Tussen verschillende vissersmannen en vissen door konden we heerlijke zwemmen in het meer van Galilea, het was prachtig. Na het zwemmen hebben we allemaal een pizza gehaald op een plekje iets

verderop en toen was het gelukkig alweer tijd om mam op te halen uit het ziekenhuis. Eerste even langs de supermarkt want mam had de hele middag geen eten gekregen in het ziekenhuis en ze was wel ergens aan toen, ik had haar gelukkig in het ziekenhuis wel stiekem koekjes gevoerd.

Deze avond zijn we nog door gereden naar Beit she’an, hier sliepen we deze nacht in een kibbutz. Het was al laat maar er moest nog wel wat te eten worden gehaald. Ageeth en ik stapte meteen de auto in opzoek naar wat voedzaams, we kwamen uit bij een tentje die eigenlijk al dicht ging maar speciaal voor ons wou die aardige vrouw die geloof ik ook een beetje stoned was wel nog wel even open blijven. We hadden lekkere broodjes schnitzel met hummes en shoarma, en nu konden we lekker met een volle maag gaan slapen.

Woensdag 24 oktober

We stonden op met een heerlijk bakje koffie en een lekker ontbijtje onder de veranda tegenover onze kamers. We hebben de auto’s weer ingeladen na een kleine schoonmaak beurt en daar gingen we weer op pad, op weg naar een groot natuurpark. In dit natuurpark was een grote waterplek waar je kon zwemmen en ook waar de vissen lekker aan je voeten konden knabbelen. We konden lekker even ontspannen en genieten van het lekkere weer, koele water en gekriebel aan je voeten. Ook werd de BBQ achter ons aangesloten, we hebben wat stokje aan de buren gevraagd en

nu konden we onze eigen meegenomen worstjes op de BBQ leggen. Aan het einde van het water was een grote waterval waar je onder kon staan wat goed werkte als een lekkere rug massage.

Rond de klok van één uur hebben we ons gedoucht en omgekleed en zijn we op weg gegaan richting Bethlehem. Onderweg zijn weer eerste gestopt bij een prachtige berg waar we even onze rust namen en een fotoshoot hielden. We reden hierna weer een stukje verder en stopte nu bij de volgende plek namelijk een doopplek in de Jordaan. Hier liep precies de grens tussen Jordanië en Israël, de Jordaan is ongeveer 3 meter breed en aan de overkant stonden soldaten met geweren om je tegen te houden om het land over te steken. Er lieten mensen zich dopen in het water en wij konden het natuurlijk niet laten om even in het water te gaan staan. Er was ook een kerkdienst buiten aan de gang en hier hebben we nog even van de mooie muziek genoten. Ryan was ondertussen een stukje verder gelopen en was maar een paar stappen verwijderd van een bergbom en dit kwam hij doodleuk even aan ons mededelen.

We reden verder en onze derde stop bestond uit een kopje koffie en een hoop gezelligheid. Nu was het plan om direct te kunnen

doorrijden naar Bethlehem alleen nu kwam er een klein obstakel in de weg. De mensen van Palestina hielden ons tegen omdat we nu het Palestijnse gebied gingen betreden waar wij niks van wisten. We mochten met onze huurauto’s ook echt niet verder rijden, de mannen kwamen erg bedreigend over en ze wouden dat we de auto hier achter lieten en dat zij ons meenamen in de taxi. We vertrouwde het maar niks en besloten een stukje terug te rijden richting Jeruzalem en hier eerst maar even wat te eten. Een heerlijke pizza van een super lieve man, en hier bedachten we een nieuw plan. We hebben de baas van het hotel opgebeld en zij wouden ons wel komen ophalen met auto’s en dan konden we onze auto’s hier veilig laten staan. We hebben nog best een poos getwijfeld maar besloten dat wel te gaan doen. We moesten nog wel een poosje wachten maar de man was heel vriendelijk en we mochten wat langer op het terras blijven zitten, we hebben zelfs een groepsfoto met hem gemaakt.

Tegen half 9 waren onze taxi’s er gelukkig we reden naar Bethlehem en zij lieten ons meteen heel Bethlehem en mooie plekjes zien. De mensen van het hotel waren echt heel aardig, en ze waren een van de weinige christenen die in Bethlehem woonden. Het hotel zag er super uit en de hadden een hoog dakterras waar je over heel Bethlehem kon kijken, we dronken hier nog even wat en daarna zochten we allemaal ons bedje op.

Donderdag 25 oktober

We stonden vroeg op voor het ontbijt dat het personeel van het hotel voor ons had klaar gemaakt. Weer een heerlijk typisch Israëlisch ontbijt met pita brood, salade, bijzondere yoghurt en te sterkte Turkse koffie. Na een goed ontbijt dus zijn we zijn we begonnen aan onze wandeling door Bethlehem. We moesten eerst heel stijl omhoog lopen, iedereen kwam hijgend aan boven. We bezochten eerst een klein kerkje, Ester en ik hadden alleen een korte broek aan en we mochten zo niet naar binnen. Even later op straat vonden we stukken blauw plastic en dit hebben we om ons heen gedaan, de man bij de ingang moest heel hard lachen maar we mochten wel naar binnen. De kerk was heel mooi om te zien, er bandden allemaal kaarsen en er was overal stilte.

We liepen nu door en we kwamen een hele leuke winkel tegen waar ze allemaal handgemaakte dingen van hout maakten, echt hele leuke spulletjes en hier moesten we natuurlijk even inslaan. De mensen daar waren echt heel aardig en we mochten zelfs hun dak op om de omgeving te kunnen zien, en Ester ik kregen omslagdoeken zodat we ook nog andere dingen gewoon konden bekijken zonder plastic jurken.

We liepen nu verder naar de ‘’church of nativity’’ ze zeggen dat Jezus hier geboren zou moesten zijn maar dat weten ze niet zeker. Ze hebben rond deze plek een hele grote kerk gebouwd waar je van alles kunt bekijken en dat was heel mooi. Het stikte er wel van de chinezen maar die moesten we maar even weg denken. We zijn samen even ergens buiten gaan zitten en hebben daar liedjes samen gezongen, helaas kwam er niemand luisteren.
We zijn nu verder door de winkelstraatjes gaan lopen in Bethlehem en hebben hier een heleboel leuke winkeltjes bezocht en lekker ingeslagen. We zijn op een terrasje gaan zitten en hebben hier ons middag eten gehad onder het genot van een zingende man door de speakers uit de moskee wat echt oorverdovend was. Nu we het meeste van Bethlehem hadden gezien zijn we terug gelopen naar

het hotel waarmee we de taxi terug namen naar de plek van de auto’s. Nu stond op de planning naar Jeruzalem!

Onze eerste stop was bij de graftuinen waar ze denken dat Jezus aan het kruis is gegaan en is begraven, natuurlijk weten ze dat niet zeker. Ze hebben er een hele tuin omheen gebouwd wat echt prachtig was om te zien. Nu gingen we door naar de oude stad van Jeruzalem waar we eerst over de drukke markten van Jeruzalem liepen en wat winkeltjes bekeken. Hierna arriveerden we bij de Klaagmuur waar we rond hebben gekeken en de muur van dichtbij hebben gezien, en we hadden natuurlijk even tijd om lekke te klagen. We hebben de Olijfberg van een afstand bekeken en zijn nog in de stad van David geweest waar David uit keek over de Olijfberg.

Nu was het alweer tijd om terug naar de auto te gaan, de vrouw van ons volgende hotel belde mij op dat de weg ernaartoe was afgesloten en we niet daar terecht konden. We zijn eerst een stukje gaan rijden om wat te eten te vinden en we kwamen terecht bij een restaurant waar we lekker eten kregen.
Nu werd een nieuw plan gemaakt, en we vonden al gauw een

Kibboets waar we terecht zouden kunnen maar daar moesten we voor 8 uur aanwezig zijn. Het eten moest dus snel naar binnen en vlug weer in de auto, na een tijdje rijden kwamen we terecht op een plek waar we niet moesten zijn namelijk middenin Jericho het Palestijnse gebied, de sfeer was niet prettig er waren veel mensen op straat en veel herrie. De tomtom was verkeerd ingesteld waardoor we veel tijd waren verloren, we voerden ons nieuwe adres in en zouden daar precies om 8 uur aankomen.
We bleven goed door gassen met de auto’s het laatste stuk moesten we dwars door de bergen heen maar exact om 8 uur kwamen we daar aan en al vrij snel waren we in onze kamers voor die nacht. Iedereen was moe van deze drukke dag, het weer was ook helemaal omgeslagen want er was hevige storm op aankomst. Er was hele harde wind en later ook regen, het was nu tijd om het licht uit te doen en lekker te gaan slapen.

Vrijdag 26 oktober

Mam en Ageeth waren al vroeg opgestaan om de zondondergang te bekijken en de rest werd allemaal iets later wakker. De storm had wel wat schade en nattigheid aangericht hier hoog in de bergen. We konden meteen door naar de ontbijtzaal waar we lekker konden eten en onze magen weer vullen. Nu konden we ook zien waar we gisteren in het donker waren aangekomen, we waren bovenop een berg en vanaf hier kon je de dode zee heel prachtig bekijken. We hebben onze spullen ingepakt en we zouden nu op weg naar de Ein Gedi ene groot natuurgebied wat heel prachtig moet zijn. Alleen werden we tegengehouden, de storm had zoveel schade aangericht dat de weg helemaal was overstroomd van de rivier. We konden op geen enkele manier de Ein Gedi nu bereiken. We zijn terug gaan rijden en hebben een plek gezocht waar we de dode zee in konden gaan. We kwamen uit bij een grote plek een stukje verder rijden. Hier

hebben we ons omgekleed en zetten we onze eerste voetstapjes de dode zee in, en ik ging liggen en bleef gewoon drijven. Dit was echt een heel gek en bijzonder gevoel dat je gewoon op het water bleef liggen, en de dode zee is de laagste plek op aarde dus dat kan ook weer van de bucketlist af. We hebben ons helemaal ingesmeerd met de modder uit de dode zee en dit hebben we laten opdrogen. We sprongen nog even de dode zee in om het drijven nog eens te kunnen ervaren omdat het echt heel bijzonder was.

We hebben op de laagste beachbar ter wereld een lekker broodje falafel gegeten en vanaf hier moesten we een nieuw plan maken omdat de weg naar ons volgende hotel ook was afgesloten. We besloten een omweg van 2 uur te maken om alsnog naar het hotel toe te gaan dat lag in Arad een klein stukje rijden van de Massada. We begonnen dus in de middag met het rijden en we maakten veel tussenstops om te tanken, koffie te drinken en onze voedsel voorraden te blijven aanvullen.
We hadden opwekking muziek aan en hadden goede nieuwe moed ondanks de pech die we nu al hadden gehad, we hadden elkaar en bedachten voor alles wel weer een positieve oplossing.
Aangekomen in Arad waren we in een heel speciaal huis waar een kamer hadden met 4 stapelbedden dus een en al gezelligheid. Het huis was vegetarisch en heel leuk ingericht als een echt huisje, het was echt bedoel voor backpakkers die daar kwamen om een doorreis te maken en nieuwe mensen te ontmoeten.
De mensen uit het huis waren ook heel aardig en vriendelijk. Terwijl mam en Ageeth boodschappen deden gingen wij douchen en toen ze terug kwamen deden we samen spelletjes en hadden we wat lekkers. We gingen ook niet te laat ons bed in want morgen stond ons nog iets heel moois te wachten!

Zaterdag 27 oktober

Deze mooie nieuwe dag ging de wekker maar liefst om half 6 zodat we de zonsopgang konden bekijken op de Massada. We kregen die tip mee van de meneer van het huis die ons ook meteen de beste route beschreef. Iedereen had wat moeite met opstaan maar binnen 15 minuten zat iedereen in de auto, we wisten dat de weg erheen heel mooi zou moeten zijn maar het was helaas te donker om wat te kunnen zien. We hebben de auto geparkeerd, we namen een broodje mee in de hand en zijn nu naar boven geklommen. Het was gelukkig niet heel ver, ongeveer 15 minuten naar boven.

Boven aangekomen waren we echt net op tijd omdat de eerste zonnestralen al aanwezig waren. We zijn er even lekker voor gaan zitten en we hebben genoten van de mooiste zondopgang die ik tot nu toe heb gezien. Iedereen was er moe maar dit was zeker de moeite waard. We hebben verder rond gelopen op de Massada en omdat Ageeth er al eens eerder was geweest kon zij ons veel uitleggen. Herodes heeft hier een groot paleis laten bouwen door slaven alleen is hier zelf nooit geweest, het is alleen helemaal vernietigd door de romeinen en veel mensen hebben hier daarom zelfmoord gepleegd.
We hebben heerlijk nog wat rond gelopen en hebben echt genoten van het zeer prachtige uitzicht wat je hand bovenop. En hel was heel bijzonder om de overblijfselen van de gebouwen nog te kunnen zien. We zijn weer naar beneden gelopen en hier hebben we ons ontbijt even verder voortgezet en we hebben gewacht tot de koffie tent openging.

We zijn terug gereden door de prachtige bergen en mooie landschappen. Nu was het tijd om door te rijden richting de plek waar ik woon, maar eerst even ontspannen aan het strand. We zijn naar het stand Zikim gereden, het strand wat twee kilometer van de

Gazastrook ligt. Achteraf hoorde we dat het misschien helemaal niet veilig was daar maar wij merkte daar niks van. We trokken onze zwemkleding aan en we sprongen samen de hoge zeegolven in. We waren de enige mensen die aan het zwemmen waren omdat voor de mensen hier het zwemseizoen over is, maar voor het koude Nederland is 25 graden heerlijk om te zwemmen. We hebben een aantal uur lekker in de zee of aan het strand gelegen, en we spotten allemaal krabben die over het strand heen huppelden.

Rond 3 uur zijn we richting mijn huisje gereden daar ontmoetten we de meiden uit mijn huis en liet ik mijn huisje zien, we hebben hier wat gedronken. Naast mijn huis ligt het bed en breakfast waar ze sliepen we hebben onze spullen neergelegd en vroegen of het zwembad open mocht, de vrouw verklaarde ons voor gek maar wij waren lekker afgekoeld. We zijn ‘s avonds nog naar Ofakim geweest om wat boodschapjes te doen en toen we terug kwamen hadden de meiden uit het huis voor ons gekookt. Heerlijk kip met rijst mijn lievelingseten, en een lekker ijs toetje met slagroom. We bedankten de meiden en wij hadden nog een kleine spelletjesavond met wat drinken en toen gingen we ook lekker slapen.

Zondag 28 oktober

Vandaag was de dag dat ik mijn familie Aleh mocht laten zien tijdens een rondleiding die Peter-Paul ons zou geven. We starten weer met ons nieuwe lievelingsontbijt namelijk pitabrood en om 11 uur verzamelde we in Aleh en wachtten we op Peter. Hij nam ons overal mee naartoe, het zwembad, het ziekenhuis, de safari, de school, peuterspeelzaal, de dagbesteding en ook het huis waar ik werkzaam ben. Ik geloof dat iedereen best onder de indruk was van hoe Aleh eruit zag en wat ze allemaal aanboden voor de bewoners. Ik mocht zelf het deel vertellen over het huis waar ik werk, en ik vond het echt gaaf om aan iedereen te laten zien wat ik de afgelopen 8 weken nou allemaal doe in Aleh. Peter heeft echt zijn best gedaan om een mooie indruk te geven van Aleh en dat is zeker gelukt want iedereen vond het best indrukwekkend. Peter vertelde dat ze in Aleh heel dankbaar zijn voor de vrijwilligers die komen om te helpen, en dat merk ik zelf ook in het werk.

Het was weer tijd om Aleh te verlaten, we zijn naar Ofakim gereden om daar een broodje falafel te gaan eten (ook een nieuwe favoriete). Dat was lekker smullen. Nu stond een volgende leuke activiteit op het programma, we moesten ongeveer 45 minuten rijden naar een plaatje middenin de woestijn. Hier kwamen om een bedoeïen plaats waar we kameel gingen rijden met ons allen. Bij aankomst mochten we

meteen meelopen en op de kameel gaan zitten. We hebben een uurtje lekker rond gehobbeld in de woestijn, veel gelachen en genoten van de omgeving in de woestijn.
De kamelen waren erg lief maar sommigen (voornamelijk de jongens) waren blij om er ook weer af te stappen. We kregen nog thee en water aangeboden en hebben lekker onder de schaduw van een boom gezeten. Na weer een ervaring rijker reden we door naar Ofakim waar we vast even boodschappen gingen doen waar ik dat zelf ook altijd doe met de andere vrijwilligers. Hier hebben we nog even wat winkeltjes bekeken en Ageeth nam ons mee naar een restaurantje om vast haar verjaardag te vieren.

Het was meteen ook alweer de laatste avond die we samen hadden, we hadden heerlijk eten en veel gezelligheid. Terug bij mijn huisje begon onze bonte avond, want die kon natuurlijk niet ontbreken. Er werden kaart spelletjes gespeeld en er was veel gezelligheid. We deden de emotie bus wat zorgde voor veel hilarische momenten, ook het imiteren van mensen en momenten deze week. We hadden een gezellige laatste avond, en laat in de avond ging ook het laatste lichtje uit.

Maandag 29 oktober

Voor de laatste keer gingen we op tijd ons bedje uit en genoten we van het laatste pita ontbijtje uit Israël. Iedereen pakte zijn spullen in, de grote tassen werden weer gevuld met al het vieze wasgoed en de auto werd ingeladen. Ook mijn tas pakte ik in want ik ging direct vanavond al door naar Tel Aviv waar alle andere vrijwilligers waren.
We stapte rond 9 uur allemaal de auto in, gedrag gezegd tegen de rest en het huis reden we richting Tel Aviv.
Nog een kleine tocht van 1,5 uur, we hadden nog genoeg tijd voordat het vliegtuig terug zou vliegen en daarom reden we naar Jaffa. Jaffa is de oude havenstad van Tel Aviv we parkeerde onze auto en namen eerst tijd voor een kopje koffie. Hierna bezochten we de geweldige oude winkelstraten en de markten.
Ik voelde me daar echt helemaal op mijn plek omdat ik hou van markten en oude brocante.

We hebben hier zeker nog 2,5 uur kunnen rond lopen en iedereen kocht de laatste souvenirs en kadootjes voor zichzelf. Mam vond op het laatste moment haar zonnebril waar ze al de hele week naar opzoek was, dus die was ook helemaal gelukkig. Debby vond de tas waar ze ook al zo lang zocht. En de rest en ook in vond leuke souvenirs voor thuis. Het was een hele geslaagde afsluiting van de reis, we zochten onze auto’s weer op en reden nu door naar het inleverpunt

voor de auto’s. dit verliep naar verwachting allemaal erg vlot waardoor we prima op tijd waren voor het vliegveld. Samen met Riekelt ben nog langs een paar winkeltjes geweest, en we speelde yahtzee met elkaar.

We maakte nu de laatste foto’s samen en het was tijd om naar de vertrekhal toe te gaan. Eerst nog even langs de controle waar ik ook deel van moest uitmaken, en nu kwam het moment van afscheid.

Dit afscheid vond ik nog moeilijker dan toen in Nederland omdat ik na een geweldige week samen zelf weer alleen achter bleef en weer afscheid moest nemen. Het was ook erg emotioneel, ik kreeg van iedereen een dikke knuffel en lieve dingen in mijn oor verduistert. Ik vond het echt moeilijk om iedereen na zo’n week iedereen weer te moeten missen, een laatste groep knuffel midden op het vliegveld. Een dikke kus voor iedereen en de laatste knuffel voor mam en iedereen vertrok naar de vertrekhal. Ik bleef zwaaien tot ik niemand meer kon zien, ze zijn nu echt weg terug naar Nederland. Het liefste was ik er achteraan gerent maar ik weet ook dat ik weer door moet gaan want mijn tijd zit er hier nog niet op.

Ik heb echt heel erg genoten van de week dat mijn familie en vrienden hier waren, en ik wil ze ook allemaal bedanken dat ze de moeite namen om hierheen te komen en ook Susanne die heeft geholpen met de hele voorbereiding. Het was echt een top week!