Dag 10 - Koningsdag en Heilig licht

Het belooft vandaag weer een zonnige dag te worden. We pakken na het ontbijt onze spullen, nemen afscheid van de prachtige tuin van ons appartementencomplex en gaan op weg naar onze volgende bestemming: Messolonghi. We besluiten de mooiste route te nemen in plaats van de snelste route, dus we moeten vandaag dan +/- 190 km rijden (in +/- 3 uur).

We maken een stop in Prevesa. We kunnen merken dat het hier paasweekend is, want alle terrasjes aan de boulevard zitten vol met Grieken die er op hun paasbest uitzien. We bekijken de jachten en zeilboten langs de kade en zien hier behoorlijk wat Nederlandse boten bij liggen. We slaan één van de leuke zijstraatjes is en strijken neer bij een bakker voor een Baklava. Ze verkopen geen drankjes, maar die worden direct door de bakker geregeld bij een tentje aan de overkant. We lopen door de winkelstraatjes terug naar de auto en vervolgen onze weg langs de kust. Het is een prachtige route

in deze periode. Alles staat in bloei. Er groeien bloemen in alle kleuren en op de achtergrond zien we de mooie blauwe zee.

Eind van de middag komen we aan in Messolonghi. Het vakantiehuisje dat we hier hebben gehuurd ligt een stukje van het centrum, midden in de natuur. Het parkje bestaat uit een 5-tal huisjes en een zwembad en is omringd door bergen. We worden opgewacht door de manager Sotiris, die ons een rondleiding geeft. De koelkast van ons huisje staat helemaal vol met allerlei lekkers voor het ontbijt voor morgen. We gaan nog even lekker in de zon liggen aan het zwembad , eten wat oranje chips (het is vandaag tenslotte Koningsdag) en kleden ons dan aan voor het diner. Sotiris heeft ons nog een tip gegeven voor een goed restaurant.

In het centrum aangekomen zien we talrijke volle koffietentjes en barretjes. We lopen langs wat restaurantjes, maar gek genoeg zijn die allemaal gesloten. Ook het restaurant dat we als tip hebben meegekregen is niet open. We proberen alle restaurantjes in Messolonghi, maar zonder succes. Dan vinden we een soort hamburgertentje dat open is. Er spreekt van het personeel niemand Engels en het menu is in het Grieks. We probeerden iets te eten te krijgen, maar ze begrijpen ons niet. Gelukkig snelt een vriendelijke Griekse jongen ons te hulp die Engels spreekt. Het blijkt dat we net als bij de Subway zelf ons broodje samen moeten stellen. Er blijkt ook nog een Griek te zijn die Nederlands spreekt, dus de heren

zorgen samen voor ons perfecte lekkere broodje. Ze komen beide nog even een praatje maken. Allebei totaal verrast om hier Nederlanders tegen te komen. Dat zijn ze in Messolonghi niet gewend. De jongen die Nederlands spreekt heeft een Nederlandse moeder en heeft ook 7 jaar in Nederland gestudeerd. Hij vertelt dat om 1:00 uur 's nachts alles weer open gaat. Dat hadden we al zo'n beetje bedacht. De Grieken vasten nu 48 dagen en mogen na 24:00 uur natuurlijk weer eten. Daarom zitten ze allemaal op de terrasjes te wachten waarschijnlijk tot ze na de mis aan mogen vallen.

Na het broodje gaan we terug naar ons huisje. Rond half 12 gaan we naar een kerk in de buurt, waar het hele dorp al op het plein staat. We horen de treurzangen al weer van ver. In alle kerken wordt het Heilige Licht ('s middags uit Jerusalem gehaald) van kaars tot kaars doorgegeven. Om 24:00 uur is het dan zover... de priester zingt "Christos Anesti" (Jezus is verrezen). En dan is er vuurwerk. De mensen op het plein knuffelen en zoenen elkaar uitbundig en zeggen allemaal tegen elkaar "Christos Anesti". Als we terug komen in ons huisje staat er een mandje met rode eieren en koekjes. Rood is de kleur van leven en overwinning en het ei staat bij christenen symbool voor het eeuwige leven na de dood. We eten het koekje en gaan slapen. Grappig om dit soort tradities van dichtbij mee te maken.