Dag 7 - Ali Pasja

Na het ontbijt begeven we ons naar het meer. We zien een informatiekiosk welke wordt bemand door een hele enthousiaste man genaamd Elias. We krijgen een uitgebreide beschrijving van wat we allemaal kunnen zien en doen in Ioannina en hij vertelt een paar leuke sappige verhalen. We hebben al snel door dat er in de levendige stad meer te beleven valt dan dat we in één dag kunnen doen en we besluiten de boot te nemen naar het eiland in het meer. Het eiland heeft geen naam en we mogen ook niet zeggen "Het eiland van Ioannina". Zelf noemen ze het "eilandje"("Nisi").

We varen in slechts 10 minuten naar het eiland en zien al gelijk dat het lijkt of de tijd daar heeft stil gestaan. Vissers zitten aan de kant hun netten te boeten, er vaart een oude veerboot aan een kabel en kinderen zijn aan het vissen met zelfgemaakte vishengels. Er zijn behoorlijk wat taverna's en souvenirwinkels voor het handjevol toeristen dat hier rond loopt. Ik hoop voor de mensen daar dat het in de zomer iets drukker is. Op advies van Elias lopen we eerst naar het klooster. Er zijn (of waren) er 7 op dit eiland, maar er is er één die heel

bijzonder is. Er woont 1 non in dit klooster en als we binnen komen zien we gelijk hoe bijzonder het is. We vinden de non in het kerkje. Elias had ons verteld dat in het kerkje iets heel bijzonders te zien is, n.l. fresco's van 7 Griekse filosofen in een christelijk kerkje. De non was eerst wat gereserveerd, maar toen we naar de filosofen vroegen kregen we vol enthousiasme een rondleiding. De reden dat deze Griekse filosofen in een christelijk kerkje te vinden waren was waarschijnlijk omdat er een geheime Griekse school in het kerkje heeft gezeten. Ze liet ons het gat zien waarachter het schooltje zat. We mochten kijken en waren verbaasd dat er inderdaad aan de andere kant een ruimte met banken te vinden was. Inmiddels was er een ander stel binnen gekomen. Een Griekse man met een vrouw uit Hong Kong die met hun kindje in Londen woonde. De man kon goed met de non praten en hij complimenteerde haar met haar prachtige tuin. Ze was zelf helemaal niet tevreden met haar tuin, want ze kon het niet in haar eentje onderhouden. We merkten op dat uit alle fresco's de ogen en de gezichten kapot waren. De man wist te vertellen dat dit te maken had met de Moslims die hier later heersten. Zij stonden een religie toe, maar in de Moslim cultuur is het niet toegestaan gezichten af te beelden, dus hebben ze dat opgelost door de ogen en de gezichten af te krabbelen.

Na dit bijzondere bezoek verlaten we het klooster en slenteren we door de kleine straatjes met witte huisjes naar de andere kant van het eiland naar het museum van Ali Pasja. Ali heeft het geschopt van omhooggevallen roverhoofdman tot heerser over een rijkje dat Albanië en een groot deel van Noordwest- en Centraal Griekenland omvatte. Het museum was een klooster, waar hij zich een aantal jaren verstopte voor het leger van de sultan. In het museum horen we een aantal verhalen over wreedheden en goede dingen van Ali Pasja. Hij is treurig aan zijn eind gekomen, want zijn hoofd en voeten zijn afgehakt en tentoongesteld. De overige lichaamsdelen zijn begraven bij zijn slot in Ioannina.

Na het museumbezoek nemen we de boot terug naar Ioannina. Het valt ons weer op hoe gezellig en levendig de stad is en dit ondanks de vakantie (de studenten van de universiteit zijn allemaal naar huis om Pasen te vieren met de familie). We eten wat en lopen dan naar de citadel met de Fethiye Moskee met het graf van Ali Pasja en de resten van zijn paleis. Er is ook een museum, maar we hebben wel even genoeg musea gehad en we slenteren gewoon lekker rond over het terrein. Tot slot lopen we nog naar de Aslan Moskee van waaruit we een mooi uitzicht hebben over het meer. Dan is het tijd om de auto op te gaan zoeken om door te rijden naar onze volgende bestemming: Parga (99 km).

Net als de dag ervoor rijden we weer door talloze bergtunnels. Iets over 17:00 uur komen we aan bij ons appartementencomplex. De receptie is gesloten en een paar Nederlanders die we tegenkomen snapt er niets van, omdat er normaal altijd wel iemand aanwezig is. We spreken een paar antwoordapparaten in dat we zijn aangekomen en om kwart voor 6 komt de eigenaar het terrein op rijden. We hadden aangegeven dat we rond 18:00 uur zouden aankomen, dus

hij was nog even een middagdutje wezen doen. Het appartement is heerlijk groot en we hebben een prachtig uitzicht op Parga.

We eten beneden aan het water en nemen terug de verkeerde afslag. We komen niet bij ons appartement uit, maar na een flinke klim komen we uit bij het kasteel. Het is pikdonker en we lopen wederom verkeerd. We zijn weer helemaal beneden bij een strand en kunnen de weg niet vinden. Inmiddels hebben we een flink stuk gewandeld. We lopen over een bouwterrein heen van een hotel. Achter het hotel vinden we een weg en lopen we weer helemaal naar boven. Met een beetje hulp van google maps hebben we na een flinke wandeling dan toch nog ons appartement gevonden. We zullen vannacht allemaal wel lekker slapen denk ik (en dromen over de enorme mega grote pad die we hier voor het appartement hebben zien lopen. Nooit geweten dat die beesten zo enorm groot konden worden).