Ja hoor, het zonnetje schijnt. Het is nog maar 9:30 uur en de temperatuur is al heerlijk. Dat belooft een lekkere relaxdag aan het zwembad te worden. Bij het ontbijt treffen we Kostas (1 van de 2 eigenaren van het appartement). Hij wil ons graag naar boven brengen ergens op een berg, zodat wij een mooie wandeling kunnen maken langs watervallen, door een leuk dorpje en langs een watermolen. Dat klinkt toch ook wel weer leuk en we besluiten van het aanbod gebruik te maken. Sem blijft liever bij het appartement. Volgens Kostas is het 5 minuten rijden en een uur lopen, dus dat vinden we o.k.. We spreken over 20 minuten bij de receptie af, zodat we even een flesje water en ons fototoestel kunnen pakken. Bij de receptie horen we dat Spiros (de broer van Kostas) ons over 3 minuten op komt halen. Het blijken 3 Griekse minuten, dus een half uurtje later zitten we in de auto. We kronkelen de berg op hoger en hoger en ik vraag me af of we die dag nog terug komen bij het appartement.
We bellen Sem dat het iets later wordt en stappen uit bij een overblijfsel van (alweer) een kasteel (ook van Ali Pasja). Volgens Spiros moet het wandelpad naar het dorp langs het kasteel naar beneden lopen en zijn we in het dorp halverwege. We zoeken en zoeken, maar vinden geen wandelpad naar beneden. We komen wel een slang tegen. Help! Toevallig hadden we gisteren een stukje op facebook gelezen over een meisje dat in Nederland was gebeten door een adder en dat zag er niet fraai uit. We zijn dus gelijk op onze hoede. Na een poosje vinden we wat tegels tussen gras en onkruid dat net zo hoog komt als onze knieën en we vragen ons af of dat het wandelpad is. We schakelen onze hulplijn in (Sem) en sturen een foto van de slang, zodat hij kan nakijken wat het voor soort is. We bellen de receptie om te vragen of het pad i.d.d. het wandelpad is en Sem informeert ons dat de slang een wipneus adder moet zijn en die is giftig. We dragen allebei een korte broek en besluiten niet door zulk hoog gras en onkruid naar beneden te lopen op een plek waar slangen zitten. Er zit niets anders op, dan de lange steile asfaltweg te nemen die we ook met de auto hebben genomen. Na zo'n 45 minuten bereiken we een leuk dorpje met wat terrasjes. We vinden het echter niet heel fijn dat Sem al zo lang alleen zit, dus we lopen door en slaan in het dorp het pad af naar beneden naar Parga. Dit is een prachtig stuk. We lopen door een soort kloof langs het water. De watermolen blijkt een museum te zijn. Het ziet er leuk uit, maar het zwembad trekt, dus we lopen door. Na in totaal 2,5 uur bereiken we
Bianca Pijper
14 chapters
16 Apr 2020
April 26, 2019
|
Parga
Ja hoor, het zonnetje schijnt. Het is nog maar 9:30 uur en de temperatuur is al heerlijk. Dat belooft een lekkere relaxdag aan het zwembad te worden. Bij het ontbijt treffen we Kostas (1 van de 2 eigenaren van het appartement). Hij wil ons graag naar boven brengen ergens op een berg, zodat wij een mooie wandeling kunnen maken langs watervallen, door een leuk dorpje en langs een watermolen. Dat klinkt toch ook wel weer leuk en we besluiten van het aanbod gebruik te maken. Sem blijft liever bij het appartement. Volgens Kostas is het 5 minuten rijden en een uur lopen, dus dat vinden we o.k.. We spreken over 20 minuten bij de receptie af, zodat we even een flesje water en ons fototoestel kunnen pakken. Bij de receptie horen we dat Spiros (de broer van Kostas) ons over 3 minuten op komt halen. Het blijken 3 Griekse minuten, dus een half uurtje later zitten we in de auto. We kronkelen de berg op hoger en hoger en ik vraag me af of we die dag nog terug komen bij het appartement.
We bellen Sem dat het iets later wordt en stappen uit bij een overblijfsel van (alweer) een kasteel (ook van Ali Pasja). Volgens Spiros moet het wandelpad naar het dorp langs het kasteel naar beneden lopen en zijn we in het dorp halverwege. We zoeken en zoeken, maar vinden geen wandelpad naar beneden. We komen wel een slang tegen. Help! Toevallig hadden we gisteren een stukje op facebook gelezen over een meisje dat in Nederland was gebeten door een adder en dat zag er niet fraai uit. We zijn dus gelijk op onze hoede. Na een poosje vinden we wat tegels tussen gras en onkruid dat net zo hoog komt als onze knieën en we vragen ons af of dat het wandelpad is. We schakelen onze hulplijn in (Sem) en sturen een foto van de slang, zodat hij kan nakijken wat het voor soort is. We bellen de receptie om te vragen of het pad i.d.d. het wandelpad is en Sem informeert ons dat de slang een wipneus adder moet zijn en die is giftig. We dragen allebei een korte broek en besluiten niet door zulk hoog gras en onkruid naar beneden te lopen op een plek waar slangen zitten. Er zit niets anders op, dan de lange steile asfaltweg te nemen die we ook met de auto hebben genomen. Na zo'n 45 minuten bereiken we een leuk dorpje met wat terrasjes. We vinden het echter niet heel fijn dat Sem al zo lang alleen zit, dus we lopen door en slaan in het dorp het pad af naar beneden naar Parga. Dit is een prachtig stuk. We lopen door een soort kloof langs het water. De watermolen blijkt een museum te zijn. Het ziet er leuk uit, maar het zwembad trekt, dus we lopen door. Na in totaal 2,5 uur bereiken we
(met spierpijn) het appartement. Sem had zich gelukkig prima vermaakt.
We lunchen op ons balkon met een broodje van de bakker en gaan dan lekker aan het zwembad liggen. Boekje lezen, beetje zwemmen en even lekker niks doen. Heerlijk! Veel te snel moeten we ons aan gaan kleden om te gaan eten. Het is vandaag in Griekenland Goede Vrijdag, dus vanavond is er een processie in het dorp en die willen we natuurlijk wel zien. (En nee, we zijn niet in de war. In Nederland was Goede Vrijdag een week geleden, maar hier in Griekenland vieren ze het Orthodoxe Pasen).
De hele week zijn de Grieken al druk in de kerk. 's Avonds horen we regelmatig een soort van klaagzang uit de kerk komen en de kerkklokken klingelen bijna non stop. Op Goede Vrijdag herdenken ze de dood van Christus. De icoon van Christus wordt op de Epitafios gelegd, wat het graf van Christus symboliseert. Er wordt hiermee buiten de kerk een processie gehouden. De Epitafios wordt door het dorp gedragen. Om 21:00 uur zou de processie beginnen bij de kerk. Als we daar even voor negenen aankomen staat het plein al vol met mensen met een kaars. Om de beurt gaan er mensen de kerk in en komen weer naar buiten. Er klinkt non-stop klaaggezang. Door het dorp heen verzamelen zich ook mensen met kaarsen langs de route. We staan al een uur als we jongens naar buiten zien komen en een man met een kruis. Gelijk erachteraan komen er militairen met de Epitafios en het koor met de liederen. Het is een mooi gezicht. We kijken nog een keer als de stoet op de terugweg is naar de kerk. Het is inmiddels al laat, dus we gaan terug naar ons appartement. In de verte horen we de klaagliederen nog als we in slaap vallen.
1.
Dag 1 - Een aparte verjaardag
2.
Dag 2 - Aan de hand van een Godin
3.
Dag 3 - Zeeschildpadden en vervolg Athene
4.
Dag 4 - In de wintersportsfeer
5.
Dag 5 - Het Orakel
6.
Dag 6 - Meteora Kloosters
7.
Dag 7 - Ali Pasja
8.
Dag 8 - Regendagje
9.
Dag 9 - Goede Vrijdag
10.
Dag 10 - Koningsdag en Heilig licht
11.
Dag 11 - Pasen
12.
Dag 12 - Olympia
13.
Dag 13 - de oude hoofdstad
14.
Dag 14 - Attica Zoological Park
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!