Dag 11 - Pasen

Gelijk nadat Sem wakker is geworden heeft hij de chocolade paashaasjes die we gisteren hebben gekocht verstopt. Normaal verstoppen wij thuis chocolade eitjes en nu zet Sem onze eigen Hollandse traditie voort. Grappig na al het Griekse paasgeweld. We maken een uitgebreid paasontbijt en dan komt Gerasimos, de eigenaar van ons vakantiehuisje. We worden uitgenodigd om vanmiddag met zijn vrouw, familie en vrienden Pasen te vieren. Dit doen ze hier in Griekenland met Paaslam aan het spit. We zagen ze gisteren al met de voorbereidingen bezig. Het lijkt hem leuk om met zijn familie en zijn gasten het feest te vieren. Natuurlijk stemmen we in. De vrouw van de eigenaar komt langs om de schapen en de kippen te voeren. Sem krijgt ook wat bladeren om te voeren aan de schapen. Ze doen hier alles biologisch.

Na het ontbijt duiken Sem en Anne nog even in het zwembad. Als we daarna naar de auto lopen om naar Messolonghi te rijden, hangen er al 2 lammeren aan het spit en hangen ook nog wat lange stokken te draaien. De neef van de eigenaar vertelt dat dit Kokoretsi is. Dat

is een paasspecialiteit waarbij sterk gekruide ingewanden van lammeren en schapen gewikkeld in darmen aan het spit geroosterd worden. De eigenaar komt aangesneld om nog even te vragen of we wel komen. Als we zeggen dat we rond 14:00 uur weer terug zijn is hij gerust gesteld.

We rijden in Messolonghi naar de lagune. In de lagune staan allerlei vallen (van hekwerkjes ) van vissers. In het voorjaar zwemmen vissen vanaf de zee de lagune in om voedsel te zoeken. Ze eten zich dik en willen dan weer naar open zee om eitjes te leggen, maar tegen die tijd sluiten de vissers de poorten van de vallen. In de lagune zien we vissershuizen op palen. We rijden verder en zien één van de zoutfabrieken aan de lagune. Ongeveer 80% van de zoutproductie van Griekenland komt hier vandaan. Hier schijnen honderden flamingo's te overwinteren, maar helaas spotten we er geen één. Die zijn waarschijnlijk al weer weg.

We zien overal in Messolonghi lammeren aan het spit hangen en de hele stad ruikt naar BBQ. We bezoeken de "tuin der helden". Hier staan standbeelden en grafmonumenten van helden uit de tijd van de onafhankelijkheidsstrijd. Ook de Engelse dichter Lord Byron, die streed aan de zijde van de Grieken heeft hier een standbeeld. Zijn hart ligt onder zijn standbeeld begraven.

Na dit bezoek rijden we terug naar ons huisje. De tafels zijn al gedekt als we aankomen en de lammeren zijn bijna gaar. Er schuift nog een Nederlands gezelschap aan. Twee dames en twee kinderen. Eén van de dames importeert biologisch geteeld fruit en groente van de eigenaar. We krijgen lam, kokoretsi, veel wijn, salades, feta, fetabroodjes, spinaziebroodjes etc. etc.. De muziek staat aan en een aantal mensen zijn bij het zwembad aan het dansen. De stemming zit er goed in. Wij zitten aan tafel bij de eigenaar, eigenaresse, wat andere oude mensen en de Nederlanders. De rest van de familie zit aan picknick tafels bij het zwembad. De eigenaresse is een tikje prettig gestoord. Ze spreekt weinig Engels, maar heeft pret voor tien. Ik tik af en toe wat in op Google vertalen en laat het haar dan horen. We vragen of we moeten helpen met de afwas. Dat hoeft niet. Ik vraag: "Grieken gooien toch altijd met de borden?" En ja hoor, het hek is van de dam. Ze rent naar binnen, pakt een paar borden en smijt ze op de grond. Dikke pret. Daarna zijn de rood geverfde eieren aan de beurt. Hoppa!!! De toon is gezet. We krijgen nog heerlijke zelfgemaakte taart en ananas pudding. Ik help nog even met een paar dingen in de keuken zetten (hetgeen me een paar dikke kussen oplevert) en we verlaten het feest. De familie gaat nog even door.

De mannen zwemmen nog wat en verder doen we even lekker niets. Deze paasdagen zullen we niet snel vergeten.