Onze laatste dag in Hoi An boeken we een excursie naar My Son. We komen aan met de bus en het begint hard te regenen. Dus we trekken onze poncho aan en lopen achter de gids aan. Terwijl het steeds harder begint te regenen vertelt onze gids vrolijk over My Son en haar geschiedenis. Het is een hindoeïstisch tempelcomplex dat is gebouwd tussen de 4e en 12e eeuw. Toendertijd had deze heilige plaats zeventig gebouwen, maar veel gebouwen zijn door de Amerikanen verwoenst. Dit zie je terug aan de granaat- en kogelgaten en deze getuigen dan ook van de tragische perioden in de geschiedenis van My Son. Het heeft inmiddels zo hard en lang achter elkaar geregent dat er op de wandelpaden zoveel water staat dat onze schoenen zelfs kopje onder gaan tijdens het lopen. Bah, echt alles is nu nat. Van onze schoenen en sokken tot onze onderbroek. Na 2 uur in de regen gelopen te hebben gaan we terug naar de bus. En ja hoor, het stopt met regenen en het weer begint op te klaren... Halverwege de terugweg worden we bij een boot afgezet en varen we terug naar het centrum van Hoi An terwijl we genieten van een Viëtnamese lunch. Wat een leuke en interessante dag had moeten zijn, is een beetje in het water gelopen.