Zwavelbaden

Dag 11.

Vandaag een beetje kopiëren en plakken van wat we elke ochtend doen.
Opstaan , aankleden, eten halen, afwas doen, eten , jongens uit hun bed sleuren. Je kent dat wel.

Mariëlle had een hele leuke route gevonden op internet.
Deze route zou gaan langs bergen en dalen en vulkanische spa-bronnen.
We stappen in nadat Mariëlle alles goed had voorbereid.
De route met allerlei haarspeldbochten kon Thomas niet echt bekoren, hij werd er wagenziek van.
Tóch reed Mariëlle bijzonder rustig en konden we lekker genieten van het uitzicht.

Uiteindelijk hadden we het gevonden.
Bij de auto de zwemkleding maar aangedaan.
Mariëlle interesseerde het zich niks, want : " ze kennen me hier toch niet", en kleedde zich vrolijk om.

Na een klein stukje te hebben gelopen, kwamen we aan bij een grindpaadje wat ons naar een beekje bracht.
Maar wat stonk het hier ?! Rotte eieren.
Zouden dat die eieren uit Nederland zijn met Fipronil ?

Maar nee het was het water wat uit het vulkanische gesteente kwam.
De temperatuur was ongeveer 50 °
We liepen het paadje verder af en staken voorzichtig onze voeten in het water.
Was eigenlijk best wel lekker.

Overal waren er een soort kommetjes/badjes waar je in kon gaan zitten.
De ene was warmer dan de andere.
Ook waren er wat watervalletjes waar je even onder kon gaan staan.
En dat deden we, wel de zonnebril af, want die werd anders meegenomen door de stroming even als je slippers.
Even verderop waren er rotsen welke volledig afgezet waren met kalk met zwavel.
Dat was een mooi gezicht en overal zag je mensen in de uitgesleten kommetjes zitten.

Erg komisch en even later zat ik ook in zo'n kommetjes boven op zo'n rots, waar het water zeker boven de 45 ° was.
Jeffrey en Thomas durfde de klim ook aan en kwamen er gezellig bij zitten, even later gevolgd door Mariëlle.
Daar zat Fam Lem lekker met zijn viertjes in het zwavelwater bovenop en rots.
Na elkaar ingesmeerd te hebben met klei of wat het dan ook mocht wezen, zijn we weer naar beneden gegaan.

Verderop onder een waterval hebben we ons weer afgespoeld.
Jeffrey en Mariëlle gingen alvast naar de auto en Thomas en ik volgde later.
Thomas zijn slippers protesteerde de hele tijd en wilde eigenlijk niet verder lopen en als protest lieten de bandjes om een om los.
Ik leek wel een schoenmaker.

Wat het voordeel was, is dat toen wij bij de auto kwamen Jeffrey als omgekleed was en Mariëlle haar stripact al had opgevoerd en de airco in de auto al had aangezet.

Ook wij kleedje ons om en we vervolgde ons toeristisch route.
Daar zaten we dan als vier stinkende eieren in een auto.

Het doel was om naar de hoogste berg van Toscane te rijden.

Genoemd de Monte am Iata.
Een uitgedeukte vulkaan met een hoogte van 1738 m1.
Dít wilde er blijkbaar meer en we reden ons vast bijna bij de top.
Vast , het stond helemaal vast.
We wisselde van plaats en ik keerde de auto om.
Dan maar geen bergtop.

Na deze bergtocht was het tijd om te tanken.
Alle navigaties werden ingesteld op een tankstation, en zo zuinig als mogelijk reden we over de bergweggetjes.
De accu laadde hierdoor wel op en we kwamen aan bij een tankstation. Jawel gesloten.
Dan maar doorrijden naar de volgende. Bij deze stond dat alle pompen geen uitgifte hadden. Dus die werkte ook niet.

Dan maar de route naar huis ingesteld en dit zouden we wel redden

en zouden we ongeveer nog 20 km actieradius over hebben.
Onderweg toch nog een pomp, alleen deze accepteerde alleen briefpapier en geen Visapas. Een tientje was voldoende voor de rest van de reis.

Thuis gekomen langs de Coop gereden voor wat boodschappen, maar deze is zondagavond gesloten.

Mariëlle en ik wilde later nog wat pizza halen, maar ook dit bleek moeilijk te zijn.
Het pizza tentje van net buiten de camping had het weer te druk en die op de camping had geen plaats.
Alles was vol, hoewel er nog lege tafeltjes stonden.
Nou dan niet en dan ook nooit meer.
De jongens hadden we gebeld en weer liepen naar het dorpje.
Ergens zitten wilde we niet, want we hadden geen grote trek.
Een ijsje was voldoende en we gingen terug naar de caravan.

Rustig aan doen, bakkie koffie en thee om 23.00 uur , wat toastjes, wat fris en we genoten van de avond en deden nog een potje kaarten.

De temperatuur is nu gezakt naar 27 ° met een heerlijk koel windje.

Accommodatie vandaag : de auto en wat zwavelbaden.
En ons bedje natuurlijk.
Temp : overdag 36 ° en 's avonds 27° ( brrrr tijd voor een trui )