De heenreis

Dag 1.
We zijn vanochtend bij tijds opgestaan.
Voordat de wekker was gegaan gingen de ogen al open en om 5 .00 uur ging de wekker dan uiteindelijk.
Aankleden en daarna de jongens proberen wakker te maken.
Dat viel dit keer mee en de koffers konden naar de auto gesleept worden.
Alles in huis werd door Mariëlle drie keer nagekeken , nadat Thomas zijn ouwenijn weer veilig in de kluis was gestopt.

Om 5.50 uur zaten we in de auto en kon de reis beginnen.
Mariëlle nam het eerste stuk voor haar rekening.
Dat verliep vlekkeloos en na een paar uur zijn we gestopt bij Jeffrey's collega's om een ontbijt te nuttigen.
Nooit kunnen denken dat we ooit eens gingen ontbijten bij MC Donalds.
Het werd een broodje met ei, koffie en een croissant.
Voor Jeffrey werden het Kipnuggets. Hoe krijg je dat weg op de vroege morgen.
Mariëlle reed nog een stukje verder.

Een uurtje later kregen we weer trek en wilde de benen strekken.
Koffie, een broodje en weer verder. Vanaf hier reed René.
Onderweg, waar we al rekening mee hadden gehouden , waren er veel Baustelle, Stau, en heel veel vrachtwagens.

Met een behoorlijk oponthoud en nog getankt te hebben en nogmaals gestopt te zijn, zijn we aangekomen in Memmingen bij het hotel.
Was wel een hele reis met twee van die jongens die een heel arsenaal aan liedjes zongen waarin de teksten alleen voor 18+ geschikt waren. Zou dat iets met de pubertijd te maken kunnen hebben vroegen we ons af ? Of hebben ze dat van hun moeder geleerd. Ik zal het nooit te weten komen.

Mariëlle en Thomas checkten in en Jeffrey en René zette de auto weg achter de slagboom op het parkeerterrein.
De kamer ligt op de 1e verdieping en ziet er verzorgt uit.
Eerst WiFi instellen en daarna wat drinken.
Zometeen het dorpje verkennen en op zoek naar wat eten.

Accommodatie: Hotel Weisses Ross
Temp : 19°

Dag 2.
We staan om 7.30 uur op, gaan douchen en proberen daarna de kinderen wakker te maken.
Dat valt niet mee. Nadat Jeffrey aan zijn benen het bed was uitgetrokken en ook Thomas had gedouched , zijn we lekker beneden in het hotel gaan ontbijten.
Scrumbled eggs, bacon, broodjes, ham , kaas , yogert, koffie en thee, je kon het zo gek niet bedenken, maar we hebben het naar binnen gekregen.
Met de buikjes vol zijn we onze spullen wezen pakken en hebben ons uitgecheckt bij het hotel.
De spullen weer in de auto en de tank weer volgegooid en we vetrokken richting het zuiden.
Onderweg was er de eerste tijd alleen regen te zien, tenminste als je je ogen open had. De meeste vervolgde namelijk hun reis in dromenland.
We reden door wolken op de bergen, reden over de Fernpass, en later de Brennerpass.
Wel was er het nodige oponthoud in de vorm van auto's die dachten dat je zo langzaam mogelijk de berg op moest.
Maar we hadden zeker geen haast. Onderweg een paar keer gestopt nadat Thomas zijn maag begon te knorren en vervolgens de rest van Thomas ook. We aten wat en namen wat te drinken, net zolang dat alles van Thomas, en natuurlijk ook van Jeffrey, stil was.
Ook de nodige foto's zijn genomen en Jeffrey ontpopte zich tot

vakfotograaf.
Van Duitsland reden we dus Oostenrijk in , om uiteindelijk Italië in te rijden.
Niet alleen de kilometerstand werd steeds hoger, maar ook de temperatuur. We starten 's ochtends met 19° en eindigde in Trento met 32°.
Het hotel was snel gevonden en Mariëlle regelde in vloeiend Italiaans dat we de auto in de parkeergarage konden zetten.
We zitten op de 5 verdieping. Mariëlle en Thomas met de lift, en Jeffrey en mijn persoontje met de trap.
Was toch wel aardig benauwd in dat trappenhuis, maar goed dat we allebei een topconditie hebben.
De kamer is niet al te groot, maar wel netjes en de douche is ook zeer schoon.
Een airco die de temperatuur niet echt naar beneden krijgt, maar dat mag de pret niet drukken.

Even bijkomen van de reis en dan gaan we lopend naar het stadje wat op 15 min lopen afstand ligt.
Na het uitrusten gingen we op pad. Op de hoek bij een winkeltje kocht Mariëlle 4 flesjes water en liepen we richting het centrum.
De plattegrond zat in mijn kop en we liepen linea recta naar het centrum.

Onderweg begon Thomas in zijn geheel weer te knorren en we zochten een leuk restaurantje op.
Zag er leuk uit zo. Eentje in een steegje, maar rustig was het niet. Het steegje bood plaats voor de tafeltjes en stoeltjes en de rest van de ruimte was net groot genoeg om te wandelen.
Tot onze verbazing probeerde een VW busje er langs te rijden en na het opzij schuiven van wat tafeltjes lukte hem dat ook nóg.

Efin, we bestelde wat drinken en er werd ons vriendelijk gevraagd waar we vandaan kwamen. Uit Nederland natuurlijk.
Vervolgens werd onze bestelling van 4 pizza's opgenomen en vroeg de ober uiterst vriendelijk of we nog wat vooraf wilde.
De meloen met spek sprak ons wel aan.
Tja het smaakte prima allemaal, maar de rekening verklaarde de vriendelijkheid.
Wat bleek? De meloen met spek was duurder dan het hoofdgerecht. Ruim € 42,- voor 4 kleine bordjes met twee miezerige stukjes meloen en wat plakjes spek erop, wat in de

supermarkt bij elkaar geen €10,- kost. En o ja , voor het bestek moesten we ook nóg betalen.
Het gevoel van "oplichters in het buitenland " bekroop ons.
Ach, gebeurd is gebeurd en weer door.

Daarna nog even lekker door het stadje geslenterd en toen weer naar het hotel.
Fles drinken mee om op de kamer wat te drinken.
Morgen weer op tijd op om te ontbijten , om vervolgens onze eindbestemming op te zoeken. Zal weer ongeveer 6 uur rijden worden. Gelukkig heeft de auto airco, want 32° is best wel even wennen.

Accommodatie : Hotel Everest.
Temp : 32°