Parco delle piscine.

Dag 3.

Vandaag gaan we naar onze eindbestemming.
Klinkt raar, want eigenlijk begint dan onze vakantie echt.
We hebben allen redelijk goed geslapen en staan op tijd weer op.
Aankleden en op naar het ontbijt.
Ook dit keer was het ontbijt goed, hoewel we ondertussen iet wat verwent zijn geworden.
Maar er was genoeg om de honger te stillen.
De spullen werden van de kamer gehaald en we stapten in de auto die beneden in de garage stond. Een vrij stijle helling werd omhoog gereden en daarna stapte Mariëlle achter het stuur.
Die stuurde de hele ochtend en we cruisde lekker door Italië, totdat onze magen weer honger kregen.
We aten wat en we vervolgde onze weg.
Ruim op tijd kwamen we aan op de camping in Sarteano waar de temperatuur rond de 36° was. Lekkerrrrrr.

We melden ons bij de receptie en na het inchecken werden we door verwezen naar de caravan van Homeair.
Even moeten wachten op de Homeair juffrouw en we kregen een hele uitleg over de omgeving om vervolgens naar de caravan begeleid te worden.
Een golfkarretje werd geregeld en ik( René) moest met de juffrouw en de chauffeur mee naar de caravan.
Jeffrey liet zich niet kennen en wilde zijn vader niet alleen laten en rende in de bloedhitte achter het karretje aan.

En daar stond hij dan, een gloed nieuwe stacaravan, die volgens ons, nog nooit gebruikt was.
Snel kregen we een uitleg en we verdeelde de kamers.
De jongens allebei een eigen kamer en Mariëlle en ik moeten er eentje delen. Vooruit dan maar.

Om 16.00 uur ging de slagboom open en Mariëlle haalde de auto, zodat we ook over onze koffers konden beschikken.
De zwemkleding van de jongens werd uit de koffers gehaald en we vertrokken richting het zwembad. Mariëlle en ik liepen door naar het dorpje om wat boodschappen in te slaan.
Op de terugweg kwamen we de jongens weer tegen.

Na het omkleden en het uitrusten, werd het eten gekookt om ,nadat de afwas was gedaan, weer naar het dorpje te lopen voor een ijsje.

Sarteano is een gemeente in de Italiaanse provincie Siena (regio Toscane) en telt ongeveer 4700 inwoners. De oppervlakte bedraagt 85,2 km², de bevolkingsdichtheid is 55 inwoners per km².

Het hele dorpje was voorzien van kraampjes , theater en muziek.
We liepen rond en ondertussen zochten we wanhopig naar een pinautomaat. Uiteindelijk vonden we er één aan de buitenzijde van het dorp en we liepen weer naar het centrum.
Onderweg struikelde we opeens over de pinautomaten.

De ijsboer was snel gevonden en we genoten van de muziek en het theater en smikkelde het ijs op.

Beetje moe van de dag liepen we naar de camping om wat drinken.
Jeffrey maakte allerlei foto's van de sterren.

Het was bij elkaar weer een hele dag.
Tijd om te gaan slapen.. Zzzzzzzz

Accommodatie: Praco delle Piscine
Temp : 36 °

Dag 4.

Vandaag de wekker gewoon lekker niet gezet.
We werden wakker op ons eigen tempo en stonden rustig op.
Mariëlle en Thomas gingen naar het dorpje om wat brood te kopen voor het ontbijt. Ondanks dat er op de winkelruit stond dat deze alle dagen open was, bleek deze op zondag toch echt gesloten te zijn.
De campingwinkel werd ontdaan van de benodigde spullen en terug gekomen kon René het ontbijt gaan klaar maken.
Een gekookt eitje , gebakken bacon, koffie ( gezet met een soort spa rood) , we lieten het ons goed smaken.

We deden allemaal wat voor ons zelf en spraken af om in de tv zaal F1 te gaan kijken. De race in Hongarije starte om 14.00 uur.
Op tijd liepen we naar het zaaltje en zochten en plekje op.
Zelfs nadat de race was begonnen kwamen er nog mensen het zaaltje binnen. Ook de temperatuur liep snel op, en nadat Verstappen , Ricciardo de baan afduwde, was Thomas de hitte zat en stapte op, gevolgd door Mariëlle omdat ze hem niet alleen wilde laten gaan. Gezien het feit dat ik het ook warm, maar vooral benauwd kreeg, ben ik samen met Thomas buiten op een bankje in de schaduw gaan zitten.
Met behulp van een kleine technische ingreep, keken we de Nederlandse uitzending via Ziggo Go.
Thomas ging ijs en andere versnaperingen halen, deelde deze uit aan Jeffrey en Mariëlle, die nog steeds in die bloedhete tent zaten te kijken naar een uitzending voorzien van Italiaans gebrabbel.
Buiten keken Thomas en ik op mijn mobieltje verder naar de Nederlandse versie.

Max eindigde op de 5e plek en we vertrokken naar de caravan om onze zwemkleding aan te doen.
Samen gingen we naar het zwembad en staken met onze witte huid goed af bij de rest van de badgasten.

Koud water, ja dat was het.
Maar Thomas overtuigde mij dáárvan door mij in één keer het water in te duwen. Dikke pret natuurlijk, maar eenmaal in het water viel de kou wel mee.
Lekker duiken, elkaar in het water trekken en duwen, onderwater zwemmen, kortom dolle pret.
Mariëlle en ik gingen lekker in het zonnetje zitten , terwijl de jongens nog even genoten van het water, voordat we weer terug gingen om ons om te kleden.

We deden nog een potje hartejagen en vertrokken naar het dorpje om een pizza te scoren.
Een pizza Margarita en een pizza tonijn werden besteld om mee te nemen , en ondertussen ging Mariëlle wat drinken halen.
Buiten op het plein op een baal stro genoten we van het eten en liepen aansluitend door het dorpje.
Een show met een vuurspuwer en een dame die balans oefeningen deed op een touw en daarna in de fik werd gezet door die vuurspuwer, hielden ons een uurtje bezig.
En niet alleen ons, want de vuurspuwer stak bijna het publiek ook in de fik.
De show must go on, en het publiek moest zelf maar het vuur uittrappen. Vermakelijk, amateuristisch, maar wel leuk.

We slenterde weer naar de caravan , en maakte het potje hartejagen af, onder het genot van een rozeetje en de jongens wat fris.

Via het supertrage internet werd er nog wat nieuws gekeken en typ ik met enige frustratie dit blog.
Ja frustratie, want als ik wat typ verschijnt het bijna 30 seconde later in beeld.
Ach, is voor het goede doel denk ik dan maar.

Wat we morgen gaan doen? Echt geen flauw idee, we zien het wel.
Voor nu : lekker slapen.

Accommodatie: nog steeds dezelfde caravan in Sarteano.
Temp : 34 -36 ° maar wel met een lekker windje.

Dag 5.

Vandaag staan we wederom rustig op en ik denk dat we dat voor de rest van de vakantie wel gaan volhouden.
Aankleden, opknappen en Mariëlle gaat dit keer in haar eentje naar het dorp om brood en vleeswaren e.d. te halen.
Bij terugkomst word het ontbijt klaar gemaakt en lekker opgepeuzeld. Voor Jeffrey dit keer een gebakken eitje met spek.

Wat lezen, spelletjes spelen, boekje lezen ,vulde de rest van de ochtend.
Omdat we niet meer wisten hoe laat de slagboom dicht zou gaan tussen de middag, zette Mariëlle de auto buiten de poort, voordat we er niet meer uit konden.

Vanmiddag was het plan om naar ondergronds stadje te gaan, genaamd Orvieto.
Nee, niet het hele stadje zit onder de grond, maar een groot deel wel.
Het was ongeveer een uurtje rijden en we zette de auto op een parkeerpleintje.
De temperatuur was ondertussen gestegen tot ruim 39°.
Dit is nou niet de ideale temperatuur voor Mariëlle en Thomas om door een dorpje te lopen en dan gaat alles gewoon wat trager.
We liepen naar het pleintje waar de tickets werden verkocht en schafte er 4 stuks aan. Thomas vondt het helemaal niks. Weer lopen achter een gids aan. Bleeeeh , wat een rot vakantie.

Om 15.15 uur melde we ons bij de gids en met nog een Nederlandse moeder en haar zoon en nog twee Chinese meisjes liepen we achter de gids aan , die er aardig het tempo in had.

Over een paadje , achter de berg kwamen we bij de ingang van de grot.
Ik vertelde net dat een deel van het stadje onder de grond lag.
De grotten waar we heen gingen was het gedeelte daarvan.
Het dorpje is gebouwd op de as van een oude vulkanische uitbarsting.
De mensen groeven een gang van zo'n 13 meter diep, om vervolgens precies onder hun perceel een grot te graven.
Dat deden ze niet zomaar, maar ze gebruikte het uitgekomen materiaal om bovengronds hun huizen mee te bouwen.
Namelijk stenen de berg op sjouwen was niet te doen vanuit de vallei en dit was dus praktischer.
Er zijn ongeveer 1200 grotten onder het dorp en een groot deel is nu publiekelijk toegankelijk.
De grotten, of te wel met de hand gemaakte kelders, werden niet als woonruimte gebruikt, maar als voorraad, stalling voor dieren, of werkruimte.
We zagen een oeroude , met de hand gegraven, put die behoorlijk diep was. Deze kwam uit de tijd voor dat aquaducten bestonden en

werden later, zo'n 2000 jaar, gedempt toen deze werden aangelegd.

Het uitgraven van deze putten levert tegenwoordig, een schat aan historische vondsten op, gezien het materiaal waar deze putten destijds mee gedempt werden , bestond uit afval.

Wij kregen keurig een rondleiding door een aantal van deze grotten. De eerste was super koel en Thomas voelde zich op zijn gemak.
De andere grot was voorzien van ramen/gaten naar buiten en was beduidend een stuk warmer en minder aangenaam.
Deze werden aan de zuideljjke kant van het dorp als duiventil gebruikt.
De warmte daar was precies goed voor.
Overal waar je keek waren sparingen uit de muren gehouwen voor de duiven. Het hele verhaal over de duiven zal ik jullie besparen, maar ze staan tegenwoordig in deze streek op de menukaart.

Na een doolhof aan gangetjes en super smalle trappetje kwamen we weer uit bij het begin.
En daar was het weer aangenaam voor Jeffrey en René.
Volle zon en rond de 40 ° .

Even afkoelen in de kathedraal en we liepen nog even het dorpje in.
De kinderen maakte van de nood een deugd en gingen op Pokeman jacht. Overal stoppen

en stilstaan voor die virtuele beestjes.

Tijd om terug te gaan naar de auto.
Dat viel niet mee in de hitte en ik kan je vertellen, een reisje met de Zonnebloem gaat een stuk sneller.
Eerste de airco aan en toen maar ingestapt. In de auto was het water, voordat je een slok kon nemen, namelijk al verdampt.

We reden richting de snelweg en stopte bij een grote Coop, om wat boodschappen te doen. Vlees voor de Bbq en wat spullen om pannenkoeken mee te kunnen bakken.
Het enigste wat nog ontbrak was de Bbq zelf.
Nergens zo'n ding te krijgen. Grrrrrr.
Dan maar naar de camping, want daar was een kleine Coop waar ik van die kant en klare bbq's had zien liggen.

De speurtocht door Mariëlle leverde niks op en we vervolgde onze weg naar de caravan.

Jeffrey had wel wat spullen in de winkel zien liggen en legde zijn MC Gyver idee aan me uit.
Jeffrey en ik reden toch maar terug naar de winkel en kochten diverse artikelen die aansloten bij Jeffrey zijn idee.

Met wat prutsen en doe het zelfen en daar stond onze BBQ.
Aansteken en bakken maar.
Het heeft ons heerlijk gesmaakt.

Aan het eind van de avond gingen Jeffrey en ik nog op stap om buiten het camingterrein wat foto's in het donker van de Melkweg te maken.
Het was een beetje te licht door de maan, maar kwamen thuis met

een aantal mooie foto's, behalve die van de Melkweg zelf.

Onder protest van Thomas deden we nog een potje hartejagen.
Daarna iedereen naar binnen en kon ik dit blog weer aanvullen.

Morgen ? We zien het wel. Misschien wel een dagje zwembad, wie zal het zeggen.

weltruste .

Accommodatie : zelfde caravan, alleen met veel meer muggen.
Temp : schaduw 34° , zon >40°