Dag 7.
Een nieuwe dag begint en het ochtend ritueel van het de jongens uit bed trekken, koffie zetten, boodschappen halen , wordt herhaald.
Rustig aan komt iedereen in beweging en aan het begin van de middag gaan we richting Siena. Het is ruim een uurtje rijden, maar in de auto zitten met deze warmte is dat geen straf.
We komen aan in Siena en zoeken een parkeerplekje. Na gestoeid te hebben met de parkeerautomaat, lopen we het stadje verder in naar het centrum.
Het hart van Siena is het Piazza del Campo, het schelpvormige plein, dat is aangelegd op de plek waar de drie heuvels samenkomen waarop Siena ooit is gebouwd. Deze ‘schelp' wordt door witte strepen in het plaveisel in negen stukken verdeeld. Deze negen stukken verwijzen naar de tijd dat Siena door een bestuur van negen
r.lemstraal
15 chapters
16 Apr 2020
August 02, 2017
|
Sienna, Toscane
Dag 7.
Een nieuwe dag begint en het ochtend ritueel van het de jongens uit bed trekken, koffie zetten, boodschappen halen , wordt herhaald.
Rustig aan komt iedereen in beweging en aan het begin van de middag gaan we richting Siena. Het is ruim een uurtje rijden, maar in de auto zitten met deze warmte is dat geen straf.
We komen aan in Siena en zoeken een parkeerplekje. Na gestoeid te hebben met de parkeerautomaat, lopen we het stadje verder in naar het centrum.
Het hart van Siena is het Piazza del Campo, het schelpvormige plein, dat is aangelegd op de plek waar de drie heuvels samenkomen waarop Siena ooit is gebouwd. Deze ‘schelp' wordt door witte strepen in het plaveisel in negen stukken verdeeld. Deze negen stukken verwijzen naar de tijd dat Siena door een bestuur van negen
mannen werd geregeerd.
Maar dat is allemaal niet interessant, want Fam Lem heeft honger en we rennen als een stel dwazen met oogkleppen op, door het stadje heen om wat te eten. Dit alles onder luid gemopper van mij.
Iets van : "bij elk dorpje hetzelfde , of we zoeken een toilet of eten, maar we zien bijna nooit wat van het dorpje zelf. "
Onbegrijpelijk toch ?
Het eerste restaurantje heeft niks bijzonders en is veels te duur, dus we rennen nog wat verder totdat we een geschikte locatie hebben gevonden.
We bestellen wat pasta en wat drinken en stoppen onze buikjes vol.
Zo, nu kunnen we pas op ons gemak door het stadje lopen.
Als eerste gaan we naar Torre del Mangia.
Deze herkenbare toren is van bijna overal vanuit de stad te zien. De 102 meter hoge toren dankt zijn naam aan een van de klokkenluiders, Mangiaguadagni. Je kunt de toren beklimmen en het plein – plus heel Siena – van bovenaf bekijken.
Het torentje heeft 400 treden en we kopen een kaartje voor ons ieder.
Wel dapper . Thomas heeft dorst en vindt dat lopen maar niks.
Mariëlle heeft een klein beetje hoogtevrees.
Jeffrey maakt het allemaal niks uit, en ik heb energie teveel en wil liefst rennend de toren in.Of zou dat door dat ene biertje komen?
Na een kwartiertje wachten mogen we naar boven.
Je moet niet te lang, te breed zijn, of last hebben van claustrofobie, want de trappetjes zijn zeer smal en zeker niet hoog.
Op bepaalde punten moet je, of diep bukken, of limbo dansen, of dwars de trap opgaan, anders loop je met je schouders vast.
Langzaam aan komen we boven.
Eerst de jongens voorop, gevolgd door de oudjes.
Het laatste stukje gaan Jeffrey en ik als eerste.
Een paar houten trappetjes en we staan helemaal boven.
Dapper volgen Thomas en Mariëlle.
Helaas haakt Mariëlle af, en gaan Thomas en ik gaan samen naar het bovenste puntje, terwijl Jeffrey heel lief zijn moeder naar beneden helpt.
Wat een uitzicht daarboven! En tevens een koel briesje.
Heerlijk.
Eenmaal beneden zijn we eerst wat drinken wezen halen en de benen wat rust te gunnen.
De jongens wat fris en een ijsje, Mariëlle een fles warm water en ik een flesje heerlijk koud water, wat later door Mariëlle werd
opgedronken.
Die 400 treden op en daarna 400 stuks naar beneden deden sommige benen trillen van vermoeidheid.
Wel heel lief en dapper dat Mariëlle en Thomas meegingen.
We liepen door wat straatjes richting de auto , dachten we.
Jeffrey zijn Google dinges klopte niet helemaal en de arme beentjes kregen een paar extra dalingen en bergjes te verduren.
De superieure Apple navigatie van mijn persoontje bracht ons uiteindelijk bij de auto.
Toch best wel wat kilometertjes afgelegd.
Op de terugweg deden we nog een supermarkt aan om wat boodschappen voor de Bbq te halen.
Maar weer geen BBQ te bekennen.
Thuis aangekomen , zette ik de Bbq versie 2 aan.
Deze geinnoveerde versie naar het idee van Thomas deed het uitstekend. Wat hebben we toch een paar kinderen om trots op te zijn. Ze denken goed na en hebben goede ideeën. #supertrots.
Ik ruimde de rommel op, deed de afwas.
De rest lag bij te komen van een drukke en vooral warme dag.
En warm was het. De hele dag lag de temperatuur boven de 40°.
Nu zit ik heerlijk op het terras bij een graadje of 29 dit verslag te schrijven.
En morgen ? Geen idee, maar ik denk weer een dagje rust en lekker rondhangen in het zwembad.
Accommodatie : Homeair 823
Temp : > 40 °t
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!