Daar zit ik dan, achter mijn laptop, in mijn (bijna) tweepersoonsbed. Ik kijk wat foto's terug van de afgelopen dagen en luister naar de uitgaansmuziek die bij ons in de straat te horen is (in de buurt zitten een aantal grote nachtclubs). Week drie breekt bijna aan, week drie ... wat gaat dat snel. Deze week heb ik mijn eerste introducerende lesdagen gehad. Wat inhield: een borreltje met studiegenoten, een rondleiding door de school en uitleg over hoe het rooster in te zien. Mijn eerste ervaringen met de zuidelijke mentaliteit zijn een feit. Op mijn kamer staat een bordje met: Don't hurry be happy. Die heb ik zelf meegebracht vanuit Nederland. Nou past dat bordje perfect bij het Portugese leven. Zorgen zijn hier overbodig en vooral heel erg ongepast. Mijn huis begint, ondanks de nog steeds onzichtbare kakkerlakken, als een fijne plek te voelen. 's Ochtends gooi ik mijn grote ramen open om wat straaltjes zon te vangen. Morgen start mijn school officieel, vakken die ik ga volgen zijn; Fotografie en advertising, ondernemerschap, kunstsociologie, Media planning en een nog een aantal andere vakken.
Een paar korte verhaaltjes
Ria en ik proberen haar Italiaanse huisgenoten Nederlands te leren, de 'g' uitspreken blijft moeilijk.
Ik kom mijn huisbaas geregeld op feestjes tegen.
Deze week heb ik eekhoorn gegeten, daar kwam ik later achter.
Er zijn heel veel mooie verborgen plekjes in Lissabon. Zoals een rooftop bar, PARK. Of een lekker restaurant, Estrela da Bica, waar je voor weinig geld een heerlijke maaltijd op tafel krijgt.
Gisteren ben ik zowaar een beetje verbrand, ik en Ria hebben aan de Taag gelegen onder een helder blauwe lucht.
Zondagavond kijk ik Boer zoekt Vrouw met Ria.
Volgens een huisgenoot zat mijn kamer ooit vol met Bedbugs. Na het wegdoen van alle meubelen/het matras/de vloer en het gebruik van chemische goedjes zijn ze verdwenen. Hoop ik ...
Mijn huisgenoten kennen het woord feest maar al te goed, net als de rest van de Erasmus studenten. Ons huis zit geregeld vol met allemaal verschillende nationaliteiten. Ik heb een Limburgs huisgenootje, Valerie!
Don't Hurry be Happy
March 01, 2015
|
Lissabon
Daar zit ik dan, achter mijn laptop, in mijn (bijna) tweepersoonsbed. Ik kijk wat foto's terug van de afgelopen dagen en luister naar de uitgaansmuziek die bij ons in de straat te horen is (in de buurt zitten een aantal grote nachtclubs). Week drie breekt bijna aan, week drie ... wat gaat dat snel. Deze week heb ik mijn eerste introducerende lesdagen gehad. Wat inhield: een borreltje met studiegenoten, een rondleiding door de school en uitleg over hoe het rooster in te zien. Mijn eerste ervaringen met de zuidelijke mentaliteit zijn een feit. Op mijn kamer staat een bordje met: Don't hurry be happy. Die heb ik zelf meegebracht vanuit Nederland. Nou past dat bordje perfect bij het Portugese leven. Zorgen zijn hier overbodig en vooral heel erg ongepast. Mijn huis begint, ondanks de nog steeds onzichtbare kakkerlakken, als een fijne plek te voelen. 's Ochtends gooi ik mijn grote ramen open om wat straaltjes zon te vangen. Morgen start mijn school officieel, vakken die ik ga volgen zijn; Fotografie en advertising, ondernemerschap, kunstsociologie, Media planning en een nog een aantal andere vakken.
Een paar korte verhaaltjes
Ria en ik proberen haar Italiaanse huisgenoten Nederlands te leren, de 'g' uitspreken blijft moeilijk.
Ik kom mijn huisbaas geregeld op feestjes tegen.
Deze week heb ik eekhoorn gegeten, daar kwam ik later achter.
Er zijn heel veel mooie verborgen plekjes in Lissabon. Zoals een rooftop bar, PARK. Of een lekker restaurant, Estrela da Bica, waar je voor weinig geld een heerlijke maaltijd op tafel krijgt.
Gisteren ben ik zowaar een beetje verbrand, ik en Ria hebben aan de Taag gelegen onder een helder blauwe lucht.
Zondagavond kijk ik Boer zoekt Vrouw met Ria.
Volgens een huisgenoot zat mijn kamer ooit vol met Bedbugs. Na het wegdoen van alle meubelen/het matras/de vloer en het gebruik van chemische goedjes zijn ze verdwenen. Hoop ik ...
Mijn huisgenoten kennen het woord feest maar al te goed, net als de rest van de Erasmus studenten. Ons huis zit geregeld vol met allemaal verschillende nationaliteiten. Ik heb een Limburgs huisgenootje, Valerie!
Don't Hurry be Happy
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!