Roadtrip

Sinds een week leef ik uit mijn koffer. Het huisje waar ik de afgelopen vier maanden heb gewoond is inmiddels verlaten. Met plezier heb ik daar de deur achter me dicht getrokken, maar ook een klein beetje met pijn in mijn hart (na vier maanden gaan zelfs kakkerlakken wennen). Vorige week ben ik samen met mijn Nederlandse vriendinnen op rondreis gegaan. Op naar het zuiden!

Dag 1
De eerste dag zijn we vanuit Lissabon met de auto naar Portinho da Arrabida gereden, over verlaten wegen en zanderige paadjes. Ik, Ria en Jill deelden een auto. Jill en Michelle reden deze hele week. Zonder angst scheurden ze

beide door de heuvels, crosten ze over bergpaden of reden ze langs terrasjes in veel te smalle straatjes = 1016 kilometer in een week. We hebben de eerste twee nachten in Parque natural do Soedeste Alentejo overnacht. Het huisje waar we in sliepen was vies, met koud grondwater (wat intens stonk) en een toilet die overstroomde. Desalniettemin vond ik het een mooi plekje. 's Avonds probeerden we de haard aan te steken onder het genot van een wijntje (en slappe pasta als avondeten).

Dag 2
Onder de muggenbeten en met een stijve rug stapten we weer in de auto, de omgeving verkennen. Jill komt al sinds haar jeugd in Portugal en had daarom een adresje waar we op bezoek konden. Een Nederlandse familie met een melkveehouderij. Erg leuk om te zien was dat! Aan het einde van de dag zijn we de zee in gedoken en hebben we de zonsondergang op een klif bekeken. Ik gooide een appeltje tegen het raam in plaats van uit het raam.

Dag 3
Laten we gaan wandelen! In de (bloedhete) ochtend besloten we een stukje te gaan wandelen. Wat zonder een plan niet echt een succes bleek te zijn. Oververhit liepen we terug om vervolgens met de auto verder te gaan. Toen we ergens een zandpad inreden, omdat we niet verder konden met de auto vanwege de onverharde en stijle weg, stopte we toevallig voor het huis van een Nederlandse meneer. Hij wees ons een wandelroute en we dronken een verkoelend glaasje water op zijn terras (bij zijn enorme vakantiehuis, midden in de natuur). Michelle en Jill reden daarna met moeite en pijn weer het

onverharde weggetje omhoog (helling trekken op loszand en kiezels blijkt best lastig). Onze eindbestemming was Sagres, waar we in een surfhostel overnachtte. Enorm hippie en erg gezellig. Wederom lag het bed niet heel geweldig en ik werd geregeld wakker van bijvoorbeeld een kotsend surfmeisje wat in het hostel werkte.

Dag 4
En weer door! Dit keer naar Albufeira (met een tussenstop in Lagos en Portimao). Toen we onze volgende bestemming aan de werknemers in het hostel in Sagres doorgaven werden we raar aangekeken. 'Leuk, als je van Engelsen met bierbuiken houdt'. Enigszins gelijk hadden ze wel, ik heb dan ook mijn ogen uitgekeken. Toerisme krijgt een andere betekenis als je door de uitgaansstraten van Albufeira loopt. Ik heb voor het eerst weer in een Nederlandse kroeg gestaan! Ons hostel was erg fijn, met een groot dakterras en schone fijne bedden. Voor Albufeira zijn we naar Lagos geweest, waar we heel toevallig het nichtje van Sammy tegen het lijf liepen. Met z'n achten

hebben we een bootje langs alle rotsen en grotten gedeeld.

Dag 5
Winkelen in Albufeira. Hoe krijg ik mijn koffer ooit dicht ...
Jette heeft haar vingers gekneusd na het bespringen van een springkussen midden in de zee.

Dag 6
38 graden en 4 uur in de auto. Puffend, hijgend, zingend en zwetend reden we door het binnenland om uit te stappen in Evora. Evora is een monumentaal stadje met Romeinse ruïnes, paleizen en kathedralen. Evora was een belangrijke stad tijdens de Portugese gouden eeuw en ooit woonde de koninklijke familie hier. Nu is Evora vooral een uitgestorven en uitgedroogd stadje. Evora heeft ook een eigen Romeo en Juliette (Pedro en Ines). Pedro, de Portugese prins werd verliefd op de Spaanse Ines (een lady onder princes Constanza, de verloofde van Pedro). De affaire tussen Ines en Pedro werd zodanig afgewezen door de koning en zijn adviseurs dat ze besloten Ines te

vermoorden. Pedro zijn wraak kwam tijdens zijn koningschap. De moordenaars van zijn geliefde liet hij opsporen en vervolgens sneed hij hun harten uit het lijf. Hij liet twee enorme sarcofagen bouwen (voor zowel Ines als Pedro zelf) die tegenover elkaar in het kathedraal staan. Bij een wederopstanding was het gezicht van hun geliefde het eerste wat ze zouden zien. Mooi verhaaltje.
Van Evora reden we weer terug naar huis. Bij een tankstation ontstond een spontaan watergevecht. De auto naar het autobedrijf brengen was een geweldig succes (NIET), in de grote stad rijden is een stuk lastiger dan op het Portugese platteland. Toch hebben we het gehaald, ik had dit voor geen goud willen missen. Ik heb prachtige stranden, het droge binnenland en veel cultuur gezien. Portugal blijft een mooi land.

Nog twee weken en dan kom ik weer naar Nederland. Ergens heb ik daar heel veel zin in, aan de andere kant wil ik er nog echt niet aan denken.
Tot dan, kusjes van mij