Net liep ik door de stad, dwalend door wat onbekende straten, geïnspireerd om iets te schrijven en met genoeg ideeën om mee te beginnen. Nu heb ik geen idee meer wat ik zo graag wilde vertellen. Ik zit met Valerie en Jelle in de woonkamer, ze kijken Modern Family en ik doe mijn best me te concentreren op mijn verhaal. Ik kom er net achter dat er een steentje uit mijn ring is. FOCUS ELISA. Laten we beginnen met mijn dag; naar de sportschool geweest, inslaap gevallen, met een slaaphoofd de stad ingewandeld opzoek naar een goede kop koffie. Een goede kop koffie... laten we daar beginnen. In een wijk achter die van mij (ik woon in Santos, de wijk waar ik het over heb is Principe Real), wederom, de heuvel op. Daar vond ik: koffie. Niet een espresso, cafezinho, bica of een andere vorm van sterke melk-loze koffie, maar een flatwhite, een cortado, frenshpress enzovoort. Misschien wat raar, maar ik werd daar heel erg blij van. Het zaakje waar ik het over heb is opgezet door expats uit Denemarken. Copenhagen coffee lab. Lisbon heet het. Een beetje Copenhagen tussen gekleurde huizen, tegeltjes, oude vrouwtjes die een sigaretje roken uit het raam, was aan het balkon, autootjes die gasflessen vervoeren en de geur van vis.

Korte verhaaltjes
Papa en Mama zijn twee weken terug op bezoek geweest. Voor mij betekende dat; een weekje vakantie! Ze zaten in een mooi hostel (Lisbon Lounge), waar ik ook een nachtje geslapen heb. 's Avonds kookt kok Miguel daar driegangen, heel heel erg lekker. Omdat de familie van Ria ook op bezoek was, zijn we met de twee gezinnen uiteten geweest. Ook hebben we een dagje Sintra bezocht, een stad niet ver van Lissabon wat midden in de bossen ligt. Veel toeristen bezoeken het Pena paleis, volgens mijn oom en tante had dat wat weg van de Efteling. Dat hebben we dus maar overgeslagen, ergens in de bossen was een mooie villa te vinden met bijzondere tuinen. Romantisch. Leuke feitjes:
*Paps bleef tussen twee trein deuren hangen. Die sluiten automatisch, maar kunnen vervolgens ook weer open (mits er op een knopje gedrukt wordt). Nu werkt het in Portugal iets anders dan bij de NS. Als de deuren sluiten gaat de trein niet gelijk weg. Papa vergat op het knopje te drukken en probeerde eigenhandig de mechanische deuren open te houden zodat hij toch nog de trein in kon.
*De eerste dag kreeg ik het volgende te horen: 'Wat doen al die Polen hier toch!?'. Kijkend naar de P op de Portugese kentekenplaten.
Kortom we hebben veel gelachen.

Niet alleen Parijs, maar ook Lissabon wordt 'The city of lights' genoemd, werd mij laatst verteld. Dat heeft te maken met het zonlicht, de reflecties en het water.

Sinds twee weken heb ik het drukker op school. Laatst had ik een tentamen. Nu ben ik bezig met een serie van drie foto's voor een drankmerk. Erg leuk, maar samenwerken met Portugezen en Brazilianen vergt wel wat meer energie. Drie uur afspreken wordt vijf uur en op een lijn denken is heel moeilijk. Misschien is mijn groepje niet de beste combinatie van mensen, tempo kennen ze in ieder geval niet. Gelukkig heb ik Jette, mijn Nederlandse klasgenootje, om frustraties mee te delen.

Ik ga drie keer in de week naar de sportschool, volgens Valerie krijg ik al ronde billen.

Afgelopen week heb ik samen met Ria hutspot gemaakt. De geimporteerde rookworst (meegenomen door Paulien) maakte het helemaal af.

Mijn huis: Vandaag zag ik twee kakkerlakken, mijn huisbaas is lui (als ik hem een berichtje stuur om iets te repareren reageert hij niet - mijn bed staat op het punt in te zakken), mijn huisgenoot heeft mijn haren geknipt, afgelopen woensdag lag er een vreemde jongen op de bank in de woonkamer (die vervolgens op de bank heeft overgegeven), we hebben een dief ... die het volgende heeft gestolen: mijn conditioner, een pak Oreo's, een shirt van mijn huisgenoot, een trui, ketchup en meer. Het is nog steeds onbekend wie deze dief is. Ondanks al dit ben ik blij met mijn huisje - foto's van mijn kamer en wat huisgenoten zijn onderaan te zien.

Ik kan nog fietsen. Dit weekend ben ik (na twee maanden niet op een fiets gezeten te hebben) een stuk langs de kust gefietst.

De zoektocht naar een stage in Nederland is begonnen. Vanaf September moet ik stage lopen. Nu mag ik in Mei via Skype voor een marketing en communicatie stage solliciteren bij NEMO. Ik ben benieuwd!

Lissabon is aan renovatie toe. Voor wie de stad nog niet bezocht heeft; veel huizen staan op instorten, wat gek genoeg ook wel charmant is.
- Ik ga nog niet naar huis, nog lang niet. Kusjes -