Prepare yourself!!

Een van de belangrijkste dingen die je moet regelen voordat je voor een langere tijd naar het buitenland gaat, is natuurlijk een visum.
Meteen nadat ik me had aangemeld in januari 2018 heb ik een brief ontvangen van VGY om een "volunteer permit" aan te kunnen vragen. Hier ben ik in september mee begonnen. De ambassade stelt namelijk een hoop regels waardoor het niet veel zin heeft om eerder actie te ondernemen.

Een visum aanvragen dus; een geldig paspoort hebben, een aantal blaadjes invullen en handtekeningen zetten toch? Not.

Dit ging allemaal net even iets minder soepel, al moet ik zeggen dat ik niets te klagen heb vergeleken met een hoop andere, inmiddels hoogstwaarschijnlijk depressieve mensen, die ik bij de ambassade in Den Haag heb gezien.

Op 11 september 2018 ben ik samen met mijn ouders naar de Zuid-Afrikaanse ambassade naar Den Haag gegaan om alle papieren op te halen die nodig zijn om een visum aan te vragen. Een heel pakket met gegevens, een gezondheidsverklaring van de huisarts, een radiologisch rapport, bankafschriften, een

uitnodiging van de organisatie in ZA en ga zo maar door...mocht je ooit van plan zijn zelf te gaan, deze lijst is te vinden op de site van de ambassade.
ohja en omdat ik nog geen 18 ben had ik ook een hele toestemmingsverklaring van mijn ouders nodig
Het ophalen van de papieren ging erg soepel; het was rustig, alles duidelijk uitgelegd en ik heb er samen met mijn ouders een gezellige middag in Den Haag van gemaakt.

De twee maanden daarna ben ik 'druk' bezig geweest om alle nodige informatie en documenten te verzamelen. Het ene ging wat soepeler dat het andere, maar uiteindelijk (twee maanden later) konden we terug naar Den Haag om alles in te leveren en hopelijk ook een visum te krijgen.

De tweede keer ging het allemaal nét even iets minder soepel dan gehoopt. De papieren die ik had ingeleverd, kreeg ik bijna allemaal terug met strepen erdoorheen en het schrijfwerk kon weer opnieuw beginnen. Uiteindelijk was er nog een probleem met een van de bankafschriften waardoor we weer teruggestuurd werden en een nieuwe afspraak moesten maken voor de visumaanvraag...gelukkig kon dit al een week later, maar ik heb genoeg mensen gezien en gesproken daar die al maanden bezig waren met de visumaanvraag en keer op keer teruggestuurd werden!

Dus een week later stond er weer een ambassadebezoekje op de planning, alsof het nog niet druk genoeg was. Gelukkig was de aanvraag deze keer, na een hoop gezeik over dingen die de week daarvoor nog wel goed waren, wel goedgekeurd! Ik moest mijn paspoort achterlaten bij de ambassade en het zou 10-15 werkdagen duren voordat ik een telefoontje zou krijgen dat mijn visum klaarlag.

In dit geval was het wel te merken dat ze bij de Zuid-Afrikaanse ambassade ook op Zuid-Afrikaans tempo werken...na 15 werkdagen had ik nog steeds geen bericht over mijn visum. Ik heb persoonlijk niet zo veel last van stress in dit soort situaties, maar de tijd begon natuurlijk steeds meer te dringen. Na verschillende mailtjes had ik nog steeds geen reactie... de dag voor de kerstvakantie kreeg ik eindelijk het langverwachte telefoontje!
Mijn visum lag klaar dus ik kon officieel naar Zuid-Afrika!!

Het is echt alsof ze je op zoveel mogelijk dingen willen pakken om je visum te blokkeren...
Dus mocht je voor een langere tijd naar het buitenland gaan:
Kom optijd! Zorg dat je goed voorbereid bent en doe precies wat ze vragen. En als je dan toch druk bezig bent, maak er gelijk een leuk dagje uit van ;)


Heel veel liefs,

Abigail

Next chapter: Actie voor Afrika!