Zuidelijk Afrika

Om 08.00 uur vertrokken uit Swakopmund. Een lange reisdag door het Namib Naukluft Park. Het was een beetje mistig. Lombard vertelde ons dat we plus minus 5 uur, over een zandweg door de woestijn, voor de boeg hadden. We zagen inderdaad alleen zandduinen, vlaktes en rotsformaties en verder geen levend wezen te bekennen. Geen koffiestop en we moesten een plasje doen achter de bus. Om 10.30 uur kwamen we aan bij een plek waar kokerbomen staan. De stammen en takken van deze bomen zijn hol. De Bosjesmannen gebruiken de takken om er pijlkokers van te maken. Bij de Kuiseb-Pass een stop gemaakt en genoten van het prachtige uitzicht.
Het regenwater dat hier valt wordt ondergronds afgevoerd naar Windhoek, de hoofdstad van Namibië. Na de Gaud-Pass passeerden we de Steenbokskeerkring (zuiderkeerkring), toch even een foto maken. Het is inmiddels 38 graden.

Hans Alberts

26 chapters

Namib Naukluft Park

October 03, 2012

|

Namib Desert Lodge nabij Solitaire

Om 08.00 uur vertrokken uit Swakopmund. Een lange reisdag door het Namib Naukluft Park. Het was een beetje mistig. Lombard vertelde ons dat we plus minus 5 uur, over een zandweg door de woestijn, voor de boeg hadden. We zagen inderdaad alleen zandduinen, vlaktes en rotsformaties en verder geen levend wezen te bekennen. Geen koffiestop en we moesten een plasje doen achter de bus. Om 10.30 uur kwamen we aan bij een plek waar kokerbomen staan. De stammen en takken van deze bomen zijn hol. De Bosjesmannen gebruiken de takken om er pijlkokers van te maken. Bij de Kuiseb-Pass een stop gemaakt en genoten van het prachtige uitzicht.
Het regenwater dat hier valt wordt ondergronds afgevoerd naar Windhoek, de hoofdstad van Namibië. Na de Gaud-Pass passeerden we de Steenbokskeerkring (zuiderkeerkring), toch even een foto maken. Het is inmiddels 38 graden.

Om 14.00 uur kwamen we aan bij de Namib Desert Lodge. Een prachtige lodge onderaan een rood bergmassief. Eerst maar even lunchen en een beetje uitrusten aan het zwembad. Om 17.00 uur gingen we in jeeps op pad voor een geweldige sundowner. Het pad voerde ons naar een plek boven op het rode bergmassief, waar we een fantastisch uitzicht hadden over de vallei. Bij zo'n mooie zonsondergang hoort natuurlijk een glaasje gin-tonic. Dit was de mooiste sundowner tot nu toe.
Rond 19.30 uur terug bij de lodge voor het diner.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.