Intermezzo: Højerup Gamle Kirke

Ergens in de 13e eeuw beloofde een schipper in nood een kapel te bouwen op Stevns Klint als hij werd gered. Hij hield woord en in 1250 werd een kalkstenen kerkje gebouwd nabij de klif.

Een lokale legende verteld dat het kerkje sinds die tijd elk jaar op kerstavond een klein stapje landinwaarts doet, om het afkalven van de klif voor te blijven. Deed me denken aan de schuifelende kerken van Jan Terlouw.

Het kerkje liep echter niet snel genoeg en in de 17e eeuw begonnen wind en water aan het kerkhof, waardoor er regelmatig doodskisten en skeletten uit de klifwand naar buiten staken. Moet een fascinerend maar luguber gezicht geweest zijn.

In 1910 vertrouwden de plaatselijke Denen het niet meer en werd de kerk gesloten voor publiek. In 1913 werd de nieuwe kerk, op een veilige afstand van de afgrond, ingewijd.

Pas 18 jaar later, 16 maart 1928, gebeurde waar men bang voor was: een deel van de klif stortte in en nam het achterste deel van de kerk met zich mee.

Ramptoerisme blijkt iets van alle tijden want in de eerste drie dagen kwamen er al 40000 mensen kijken naar de halve kerk en de brokstukken beneden. Het kerkje is nu nog altijd een toeristische trekpleister, een geliefde trouwlocatie, en het doel van mijn wandeling langs de Stevns Klint Trampesti