Hoofdstuk 6: Denemarken deel 1

Als we ’s ochtends wakker worden is ons plekje nog net zo mooi rustig als de avond ervoor. We zijn alleen wel meerdere keren om onze ankers heen gedraaid, die dus duidelijk niet ver genoeg uit elkaar lagen. We hebben geluk dat het rustig is, want het is één grote warboel. Na een hoop gedoe hebben we weer 2 aparte ankers met ieder hun eigen lijn. Wel zijn de boten nog steeds aan elkaar geknoopt en drijven we met een soort vlot rond. Snel motoren aan en los maar.
Dat had een stuk minder goed kunnen aflopen…

In de informatiefolder van het kanaal hadden we gezien dat er in Kiel een wachtsteiger voor jachten is gemaakt met een automaat waar je kunt betalen voor de doorvaart. Het blijkt niet al te groot te zijn en ligt dus ook al bijna vol als we aankomen. Pap kruipt aan de achterkant en ik ga dubbel liggen. Achttien euro armer vaar ik even later de sluis in. Hier hetzelfde systeem als in Brunsbüttel met lage drijvende steigers en ringen waar je je lijnen door moet halen. Niet echt handig, want je stootwillen rollen er zo tussenuit en je moet met 2 lijnen in de hand een eind naar beneden springen.

Het is weer prachtig zonnig weer, een week nu al, we hebben geluk! Eenmaal uit de luwte van de Kieler förde staat er ook een mooi windje, 4-5 bft. Helaas net niet bezeild, maar we hebben tijd en ruimte voor een slagje. Ben wel nog wat aan het frutten met de fok. Ondanks dat het voorlijk nu goed doorgezet is, wil hij niet goed staan. Hij flappert bovenin met een hoop lawaai en gebrom of hij schept enorm. Probeer allerlei leioog posities, maar neem uiteindelijk maar genoegen met een compromis waarbij hij een beetje van allebei doet.

Nog voor vijf uur vaar ik de haven in, Pap heeft al een mooi plekje voor me uitgezocht, luw, zodat ik weinig last heb van zijwind. Dat dat erg handig is blijkt later als we verschillende boten zien wegwaaien bij het proberen invaren van een box, hier en daar kraakt een paal in protest.

Zoals in veel Deense havens kun je hier met pinpas aan de billet automat betalen, heel handig, maar niet zo gezellig als een havenmeester. Douchen is in tegenstelling tot vroeger nu gratis.

38 mijl en een sluis verder vandaag.

Bagenkop-Spodsbjerg 10-05-2018

Vanochtend weer wegwaaiende boten, nu bij het uitvaren. Zal straks maar eerst rustig nadenken voor ik iets los gooi. Maar eerst boodschappen doen en Deense koffiekoeken halen. De bakker in de haven gaat met Pinksteren pas open, maar de Brugsen (Deense supermarkt) heeft ook koeken. Op de plattegrond die bij de haven hangt, staat dat ze hier ook een penge-(geld) automat hebben, maar dat is niet meer zo. Gelukkig kunnen we bijna overal met pinpas betalen.

Dan moet ik ook met dwarswind uit de box zien te komen. Ik trek Droogkeeltje eerst maar midden tussen de palen en leg m aan de middenbolder aan

de windkant aan de paal. Dan achteruit tegen de wind in uit de box en vooruit weg. Geen schade, geen krakende palen, pfiew gelukt.
Het zeilt heerlijk naar Spodsbjerg, flink briesje en eindelijk gewoon weer bezeild. Het is wat frisser vandaag, meer bewolkt en af en toe een spetter. Ik denk al even dat het voorlopig klaar is met het zomerweer, maar voor ik bij de haven ben is het alweer opengetrokken en de wind een stuk ingezakt.

De boxen zijn enorm lang hier en dat merk ik iets te laat. Heb namelijk achter al een paal gevangen met een korte lijn en sta nu met het puntje in mijn hand terwijl de voorkant nog lang niet bij de steiger is. Enige oefening in paaltjes vangen verder zijn de lijnen verwisseld en kan ik normaal afstappen.

Dan maar eens een wandeling gaan maken. Begin op het strand, moet toch even pootjebaden met dit mooie weer.. Koud! Doet zeer aan mijn voeten! Dan langs een wandelpad langs de kust, via boerenweggetjes een stukje het ‘binnenland’ in en dan een wandelpad terug richting haven. Laatste stuk flink doorgewandeld, want de lucht werd steeds dreigender door een onweersbui die vroeger was dan ik dacht. Was nog net met de eerste druppels bij de boot.


Hier wel een havenmeester. Hij is alleen ’s avonds even aanwezig, dus ik na het eten nog even de regen in. Ik stap, zoals eerder die dag, van op de punt met één been op de steiger en lig vervolgens in spagaat op de steiger met de achterste voet nog klem achter de preekstoel. Hout is glad als het nat is, zeker met laarzen. Wist ik eigenlijk al wel.

20 mijl vandaag.

Spodsbjerg-Fejø 11-05-2018

Plan is om vandaag onder een van de eilandjes in het Smålandsfarvandet te ankeren. We zijn weer

netjes voor 10 uur weg. Er was ons een noordwest 3 voorspeld, maar hij zakt regelmatig helmaal in. De bolle helpt ook niet veel, dan maar af en toe stukje op de motor.

Als we schuin boven Lolland zijn zie ik plotseling vinnen boven water komen dicht achter de boot, bruinvissen! Zie er steeds drie à vier tegelijk, hoe groot de groep eigenlijk is krijg ik geen idee van. Eén komt vlak bij de boot zwemmen, kijkt me met een schuin oog naar boven aan en duikt dan onder de boot weg. Tegen de tijd dat ik de tegenwoordigheid van geest heb om mijn telefoon er bij te pakken voor een filmpje zijn ze allemaal weer verdwenen. Stom, te laat.

Pap meldt dat zijn bevestiging voor de stuurautomaat is afgebroken, dus onze plannen verplaatsen zich naar de haven van Fejø. Een klein gezellig haventje met een havenmeester die nergens te vinden is. Bij een vissershuisje zit een groep wat oudere mensen gezellig te kletsen. Ik vraag in het Engels of ze weten waar de havenmeester is. Ze kijken me niet-begrijpend aan en beginnen dan met drie tegelijk in het Deens te praten. Ik kijk niet-begrijpend terug..Volgende keer maar beginnen met vragen of men Engels spreekt.

Uiteindelijk hebben we de havenmeester toch niet nodig, want Pap heeft alles voor de reparatie aan boord, dus kan die ook wel voor anker uitvoeren. Er ligt een hoop zeewier op de bodem, dus het duurt weer even voor het anker pakt. Half zeven liggen we en kan ik aan het eten beginnen.
27 mijl.

Ligdag Fejø 12-05-2018

Ik ben vroeg wakker en wil met het mooie weer dat we nog steeds(!) hebben buiten gaan ontbijten. De kuip en blijkt echter ingenomen te zijn door een grote familie muggen, alles ziet zwart. Gewapend met een keukenhanddoek probeer ik, om me heen slaand, mijn boot weer terug te veroveren, maar het enige dat ik bereik is dat ze nu niet meer zitten, maar in een grote zoemende zwerm rond mijn hoofd hangen. Ze lijken veel op IJsselmeermuggen en steken volgens mij niet, maar iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik bij grote hordes insecten (of 1 wesp) het liefst gillend weg ren, dus ik vlucht maar weer naar binnen.

De rest van de dag hebben we een overeenkomst dat ze daar mogen blijven rondhangen zolang maar niet op mij gaan zitten. Ik werk de haveninfo in mijn logboek wat bij, kijk of Pap hulp kan gebruiken en luier de rest van de middag op de trampoline van Platbuikje. Die mis ik toch op Droogkeeltje, trampolines.

Fejø-Stege 13-05-2018

Het is dan wel geen vrijdag, maar verder is het duidelijk de 13e. Ik heb met bijzonder weinig aandacht voor ruimtelijk inzicht gisteravond iets doms met de lijn van het achteranker gedaan en wordt vervolgens om 1 uur ’s nachts wakker van rare bewegingen van de boot: lijn zit om het roer heen. Lichte paniek, Pap ook wakker gemaakt en na wat gepruts hebben we de lijn los en het anker maar binnen gehaald. Ik vertrouw het vooranker niet helemaal en slaap slecht. Dan moet je natuurlijk eigenlijk opnieuw ankeren, maar het is 2 uur ‘s nachts en we zijn moe. Nog wel een ankeralarm ingesteld op de gps, maar het is me niet helemaal duidelijk of hij nou echt aan staat. Half zes word ik weer wakker, anker krabt en we zijn op weg naar de wal. Alarm doet dus niks.

Heb geen zin om opnieuw te ankeren dus we gaan maar gelijk weg. Al varend laptop opgestart, route uitgezet en ontbeten. Dit alles in de mist, die gelukkig wel vrij snel op trok.

De stevige wind komt uit oostelijke richting en waar moeten wij heen? Juist.
Wel zitten er veel kronkels en verschillende koersen in de route, waardoor we verwachten hier en daar wel gewoon te kunnen zeilen. De wind wordt echter door het land afgebogen en doordat we smal vaarwater hebben krijg je blijkbaar een soort tunneleffect en hebben we na elke bocht op het volgende rechte stuk de wind wéér recht op de kop staan. De halve dag tegen 5 bft in motoren vind ik ook zonde van de diesel, dus toch maar kruisen. Pap heeft een zelfwendende fok, ik niet…

Om 16 uur zijn we eindelijk in Stege, 10,5 uur in touw geweest, 46 mijl afgelegd voor een route die normaal maar 31 is. Ik kan even geen fokkeschoot meer zien en Pap heeft een motor die kuren vertoont: wil niet meer zachtjes lopen, het is hard of uit. Handig met aanleggen..
Morgen maar weer een reparatie-ligdag.

Als we terugkomen met eten van het vistentje aan de haven hoor ik binnen gepiep, zal de meters wel aan hebben laten staan. ‘Wat voor probleem dan nu weer?’ vraag ik me af.

Het blijkt de gps te zijn: ankeralarm.

Ligdag Stege 14-05-2018

We doen boodschappen, halen brandstof, doen koffie met Deense koeken en Pap stort zich zonder al te veel resultaat op de motor.
Ik werk mijn logboek bij, lees wat en ga eens kijken bij de zwemsteiger, waar ik gister iemand in het water zag, zou het hier minder koud zijn?
De ‘steiger’ blijkt een heel platform met kleedkamers en een sauna te zijn, gebruik helaas alleen voor leden. Er zijn al verschillende mensen aan het zwemmen en de temperatuur is inderdaad best aardig.

Al zwemmend ontmoet ik Per, die hier 15 jaar geleden is komen wonen en het brein achter deze zwemplek blijkt te zijn. Daarvoor heeft hij 6 jaar in Groenland gewoond en hij vertelt graag over zijn boot avonturen: valwinden en hoge golven in de fjorden, vaak storm en de gevaren van zwart

ijs. Hij had toen hij hier kwam eigenlijk een zeilboot willen kopen, maar na het varen daar, was het hem hier te saai. Naakt zwemmen is een ding hier blijkbaar, dus als hij uit het water klimt kijk ik maar even de andere kant op.

Laat in de middag zitten Pap en ik aan de meloen met ham als er een Noor binnen komt lopen. We willen al helpen, maar ‘No no, you eat, we are very relaxed’. Ze hebben inderdaad geen enkele hulp nodig. Ze blijken de boot in Zaandam gekocht te hebben en hebben nog en Nederlandstalige Bijbel voor bootonderhoud aan boord die ik zomaar mag hebben. ‘We can’t read it anyway’. Heel aardig.

Op het grasveld naast de haven is een soort scoutinggroep neergestreken en 3 leden ervan vermaken zich met een fisbee. Pap en ik vermaken ons met toekijken, zeker als de frisbee te water gaat en de Noren behulpzaam met een schepnetje aan komen dragen. Het zoontje van de Noren, een jaar of 1,5-2 schat ik, heeft vervolgens de frisbee in de gaten en hobbelt zwaaiend met zijn armpjes tussen de spelers heen en weer. Mooie avond zo.

Morgen willen we weer verder, al is Platbuikjes motor nog niet in orde.