Hoofdstuk 7: Denemarken deel 2

Pap heeft nog een laatste poging voor de motor gedaan door een schoonmaakmiddel voor de carburateur door de benzine te doen en dan vertrekken we. De wind is inmiddels noordwest dus we kunnen weer kruisen. Helmstok tussen mijn knieën, een fokkeschoot in elke hand en één oog op de dieptemeter. Als je de tijd hebt en niet moe bent, is het best een leuk spelletje.

Pap probeert wat met de motor en steekt dan zijn duimen op: de motor werkt weer naar behoren. Yes! Ik doe even later ook de motor aan, want de wind valt helemaal weg. Als we in de Faksebukt komen en richting Præstø afbuigen kan er weer even gezeild worden, maar veel is het niet.

Bij de ingang naar de fjord zijn een hoop ondieptes die van plek kunnen veranderen, goed opletten dus, wat ik even niet deed, word gelijk afgestraft. Gelukkig is het zand en schuif ik er ook zo weer af.

Eenmaal in de fjord, op weg naar ons ankerplekje steekt er een flinke wind op. Had dat niet andersom gekund?

We binden de boten weer aan elkaar om samen te eten en gaan dan voor de nacht ieder voor eigen anker liggen. 25 mijl.

Præstø fjord-Rødvig 16-05-2018

Lekker geslapen, niet gekrabt, geen andere problemen..Het wordt nog eens wat met dan ankeren van mij. We gaan bijtijds weg voor de kleine afstand naar Rødvig, dan kan ik vanmiddag nog naar het oude kerkje aan de rand van de klif wandelen.

Net voordat we anker op gaan, komen enorme formaties ganzen overvliegen, mooi gezicht. We hebben een mooi windje dus zeilen de fjord uit, wel weer kruisen op het smalste stuk natuurlijk, maar we zijn inmiddels niet meer anders gewend. Ik geen grond geraakt deze keer, pap wel. Helaas verlaat de wind ons weer, dus laatste stukje op de motor.

Als ik in de buurt van de haven ben, ga ik zoals gewoonlijk de lijnen klaarleggen en de stootwillen ophangen. Ik ben met de voorlijnen bezig als ik vanaf de punt in het water kijk en bijna in paniek

terug naar achter ren: de bodem is niet zomaar zichtbaar, maar echt duidelijk en scherp. Meestal betekent dat dat het vrij ondiep is. Nu wilde het alleen maar zeggen dat het water hier erg helder is, want er zat nog 7 meter tussen mij en de bodem.

Voordat ik aan mijn wandeling langs de klif begin, ga ik eerst even naar het strandje om af te koelen, want het is weer eens flink warm. Nou afgekoeld ben ik, want in tegenstelling tot bij Stege heeft het water hier geen aangename temperatuur. Na 10 minuten wandelen ben ik alweer opgewarmd en vraag me ook af waar ik aan begonnen ben in deze hitte, maar het uitzicht is prachtig.

Op de terugweg nog eens het water in, misschien went de kou..nee dus, brr.
17 mijl.

Rødvig-Dragør 17-05-2018

Vandaag gaan we naar Dragør, dat je ongeveer uitspreekt als Drauweur als ik het goed heb begrepen. Daar wonen vrienden van Etie en Wubbo, die ze op hun tochten met Droogkeeltje hebben leren kennen. Pap had hun e-mailadres nog en ze hebben geantwoord dat ze vanmiddag wel tijd hebben om ons op te zoeken in de haven.

Bij het uitvaren van de haven zie ik twee standbeelden die me eerder nog niet opgevallen waren. Ze staan ieder aan een kant van de ingang, vissers met oliegoed aan, de een met een hand aan zijn mond, de ander met een hand aan zijn oor. Helaas even niet in de gelegenheid om een foto te maken, maar hopelijk heb ik het beeld zo ook kunnen schetsen.

Het begin van onze route loopt langs Stevns Klint, wat me een mooie gelegenheid lijkt om foto’s van de boten te maken. Pap zijn fototoestel heeft echter batterijproblemen, dus we halen wat toeren uit om al zeilend mijn telefoon van Droogkeeltje naar Platbuikje en weer terug te krijgen. Helaas heeft de enige bui in tijden besloten om net op dit moment langs te komen, dus geen zon op mijn kliffoto's. Nou ja, volgende keer beter.

Verder heerlijke tocht, eindelijk weer fatsoenlijk wat wind en nog bezeild ook. Alleen tegen het eind is het ineens over. Het ene moment had ik nog een vlaag die goed was voor 6,5 knoop en het volgende moment hangen de zeilen slap naar beneden. Heb nog nooit zo’n plotselinge overgang meegemaakt, laatste half uurtje dan maar weer de motor aan.

Eind van de middag komen Per en Lise op de borrel. Lise heeft heerlijke zelfgebakken vruchtencake mee. Ze herkennen Droogkeeltje uiteraard al van verre en willen graag weten hoe het met Etie en Wubbo is. Hun boot ligt nog op de wal, maar gaat morgen te water. Op de terugweg moesten we nog maar eens langskomen.
25 mijl.

Dragør-Hven 18-05-2018

De ochtend begint voor mij met een armspier training: Pap de mast in lieren. Mijn spiertjes laten het al snel afweten, maar door steeds mijn gewicht tegen de lierhendel te gooien krijg ik hem toch boven. Hij fikst zijn loshangende radarreflector zoals

het een doorgewinterd zeiler betaamt: met duct tape.

Nadat we de havenkaart ingeleverd hebben, doen we eerst maar een rondje door de leuke oude straatjes, want het is toch zonde om weer te vertrekken zonder dat we Dragør zelf in zijn geweest. Dan ook nog maar koffie/thee in de haven met de overgebleven cake van gisteren, nog steeds even lekker.

Half twaalf tuffen we op ons gemak de haven uit. De route voert langs Kopenhagen, dus ik verwacht een hoop drukte op het water, maar het valt heel erg mee. De wind is wat zwakjes en erg ruim, dus het schiet niet hard op, maar we hebben wel wat stroom

mee. De laatste paar mijl begint de wind zowaar aan te trekken en loop ik nog even lekker. Tegen de tijd dat ik de haven binnen loop staat er een beginnend vijfje. Zeg wind, kon dat nou wéér niet andersom? Aanleggen gaat in 2 keer want ik heb weer een te korte lijn achter. Iets met ezels en stenen…

Kirkebacken op Hven (Ween) heeft een leuk haventje met een vriendelijke havenmeester, een ijstentje dat net te vroeg dicht is, heerlijke douches, een broedende zwaan vlakbij het toiletgebouw die elke keer dat je langs komt geïrriteerd op kijkt en een kerkje dat overal bovenuit torent. We ondernemen een klim naar boven voor een wandeling door het glooiende landschap naar het plaatselijke winkeltje en terug. We zijn duidelijk in Zweden: het groenteassortiment is droevig.
20 mijl

Hven-Gilleleje 19-05-2018

We hebben weer wind mee. Begin al bijna terug naar het kruisen te verlangen.
De drukte die ik gister verwachtte hebben we vandaag. Moet regelmatig uitwijken voor grote scheepvaart en bij Helsingør is alles wat drijft uitgerukt op deze mooie zaterdag voor Pinksteren. Er zijn vissersbootjes, historische motorbootjes, zeilboten in allerlei soorten, voor mij roeit een Vikingschip de haven uit en ik word ingehaald door een kajak. Dan de veerboten tussen Helsingor en Helsingborg daar nog dwars tussendoor en de chaos is compleet.

Gilleleje is een vissershaven omgeven door restaurants en eettentjes die druk bezocht worden door zowel toeristen als lokale bevolking. Dus na de boodschappen en een ijsje zetten wij ons op het terras van Adamsen’s Fisk voor een gebakken visje, frietjes en garnalen. De minibroccoli uit het winkeltje van Hven moet nog maar even wachten. Een meeuw zorgt met zijn pootjes voor een mooi schouwspel op onze parasol.

Morgen het Kattegat op, naar Grenå of Anholt, daar zijn we nog niet helemaal uit.
21 mijl

Kat-dag Gilleleje 20-05-2018
Het wordt geen van beiden, Sherry is er vandoor, dus we blijven nog een dag.
Kan ik mooi weer wat schrijven, want ben nog lang niet bij en het schiet er elke keer weer bij in.

Na de lunch ben ik wel even klaar met typen en ga ik wandelen. Onderweg vermaak ik me met huisjes kijken, Gilleleje is al enige tijd in trek als badplaats bij de Denen en er is langs de kust enthousiast gebouwd in allerlei stijlen. Verderop maken de huizen plaats voor een kronkelpaadje door het bos met mooie uitkijkjes over zee. Eenmaal terug ben ik een mooi avontuur (volgt in volgend hoofdstuk) en een hoop foto’s rijker. Morgen naar Anholt.