Manons momenten in Murcia

¡Hola!

Donderdag 6 december kwam eindelijk mijn eerste (en enige) bezoek in mijn nieuwe thuisstad; mijn ouders en broertje! 6 en 8 december zijn feestdagen in Spanje, waardoor ik een extra lang weekend had. Een prima moment voor een bezoekje van de familie dus. 's Avonds rond half 8 kwamen ze bij ons aan, en na een zeer korte rondleiding (het appartement was nog steeds niet groot), gingen we richting hun AirBnB dat op vijf minuten lopen lag. Ik had al pasta voor ze gekookt, want voor hun begrippen aten ze natuurlijk belachelijk laat. Die avond hebben we vooral in het appartement rond gehangen en gechilld.

Op vrijdag heb ik ze de stad laten zien. Het was heel gek om mijn familie iets te laten zien wat voor mij al zo vertrouwd is, maar wat voor hen helemaal nieuw was. Nu kunnen ze zich wel eindelijk een voorstelling maken bij dingen die ik ze vertel via Skype. De stad vonden ze prachtig, en ze begrepen helemaal waarom ik het hier zo naar mijn zin heb. Al onze vaste restaurantjes werden bezocht en getest (Oven, Martinez, de

manonweiss98

8 hoofdstukken

16 apr. 2020

Familie tijd!

januari 05, 2019

|

Murcia/Duiven/Alicante

¡Hola!

Donderdag 6 december kwam eindelijk mijn eerste (en enige) bezoek in mijn nieuwe thuisstad; mijn ouders en broertje! 6 en 8 december zijn feestdagen in Spanje, waardoor ik een extra lang weekend had. Een prima moment voor een bezoekje van de familie dus. 's Avonds rond half 8 kwamen ze bij ons aan, en na een zeer korte rondleiding (het appartement was nog steeds niet groot), gingen we richting hun AirBnB dat op vijf minuten lopen lag. Ik had al pasta voor ze gekookt, want voor hun begrippen aten ze natuurlijk belachelijk laat. Die avond hebben we vooral in het appartement rond gehangen en gechilld.

Op vrijdag heb ik ze de stad laten zien. Het was heel gek om mijn familie iets te laten zien wat voor mij al zo vertrouwd is, maar wat voor hen helemaal nieuw was. Nu kunnen ze zich wel eindelijk een voorstelling maken bij dingen die ik ze vertel via Skype. De stad vonden ze prachtig, en ze begrepen helemaal waarom ik het hier zo naar mijn zin heb. Al onze vaste restaurantjes werden bezocht en getest (Oven, Martinez, de

crêperie). Grote favoriet (gelukkig bij ons ook) was toch wel Cafelab, een koffietentje met heel veel verschillende soorten koffie en met een geweldig interieur. Mijn vader werd spontaan verliefd en er zijn zelfs foto's gemaakt van het toilet (ja, echt). 's Middags zijn we naar de universiteit gereden. Natuurlijk kwam ik precies de docent tegen van wie ik eigenlijk op dat moment een soort van les van had, ha. Aangezien het een "puente" was (vertaald is het een brugdag, de dag tussen een feestdag en het weekend), was het super rustig op de uni, maar dat gaf ons wel de gelegenheid om alles uitgebreid te bekijken. Leuk om de uni, waar ik elke dag kom, eens door andere ogen te bekijken. Bijzonder was dat de kerststal al opgebouwd was in de hal van het monasterio. Verder is de campus niet zo heel groot, dus waren we al vrij snel weer klaar.

Zaterdag gingen mijn ouders, Kris en ik met de huurauto naar Barrancos de Gebas, een natuurpark op zo'n 45 minuten van Murcia.

Ik had al foto's gezien op internet en wilde er super graag heen, maar zonder auto was dat eigenlijk niet te doen. Het park was prachtig, bijna maanachtig en de meren hadden een onrealistische kleur blauw. Wij namen natuurlijk het avontuurlijke (niet bestaande) pad, wat ons bracht naar het beste uitzicht. Later reden we, via weer een zeer avontuurlijke weg, verder naar een officieel uitkijkpunt, maar dat was veel minder spectaculair.

Op zondag zouden mijn ouders en Jasper 's avonds alweer vertrekken, dus konden we niet te ver weg gaan. We besloten dus om naar de RinRan Markt te gaan, net buiten Murcia. Kris en ik waren hier al eens geweest, maar ik vond het zeker niet erg om nog eens te gaan. Deze dag was het perfect weer, bijna zomers met 24 graden en heel veel zon. Toch waren de Spanjaarden al helemaal in de kerstsferen, wat betekende dat we zonder jas over de markt liepen, met op de

achtergrond het liedje "Let It Snow". Perfect. Op de markt heb ik mijn familie kennis laten maken met churros, want je kunt eigenlijk niet in Spanje zijn zonder churros te hebben gegeten. 's Avonds namen we weer afscheid, met voor mijn ouders de troost dat ik twee weken later weer naar huis zou komen voor kerst.

De kersttijd in Spanje is echt top. Aangezien het nog zo warm is, zijn er super veel dingen buiten op straat te doen, en overal in het centrum is het versierd. Er zijn kerstmarkten, elke avond wordt er een concert bij de boom op Plaza Circular georganiseerd, en verspreid over de stad staan mega grote kerstobjecten gemaakt van lichtjes. Op 16 december werd er een lichtshow op het gemeentehuis geprojecteerd, waar weer duidelijk werd hoe graag de Spanjaarden sneeuw willen (careful what you wish for): in plaats van sneeuw werd er witte confetti en zeepbellen het publiek in geblazen.

23 december ging ik voor een klein weekje terug naar Nederland om daar kerst te vieren. Voor mij staat kerst gelijk aan familie, dus had ik tickets geboekt om vijf volle dagen thuis te kunnen zijn en iedereen weer even te kunnen zien. Dit was voor mij de eerste keer alleen vliegen, maar eigenlijk vond ik het best prima, lekker rustig ;-). Op het vliegveld werd ik opgehaald door mijn ouders natuurlijk, en als verrassing hadden ze Veda meegenomen. Ik was zo blij om haar weer te zien, maar Veda had niet al te veel interesse in me. Thuis heb ik

lekker rustig aangedaan, kerst gevierd met mijn familie, bijgekletst met Chaline en Carlina, en toen was het zaterdag 29 december al weer tijd om weer richting Murcia te gaan.

In Murcia wachtten Kris en haar ouders op me, met wie ik maandag op dinsdag oud en nieuw heb gevierd. Ik wilde dit graag in Spanje meemaken, omdat het me leuk leek om de tradities in een ander land te beleven. Helaas hadden we denk ik iets te hoge verwachtingen, want het was absoluut niet zo'n groot feest als ik van te voren had gedacht. Om 22:15 liepen we richting het centrum, om te zien wat er allemaal al te doen was. Nou, niks. Er was helemaal niks te doen. Blijkbaar viert iedereen oud en nieuw binnen met familie tot vlak voor twaalf uur. Alles, maar dan ook echt alles (okay, behalve de chino) zat dicht en er waren slechts een paar zwervers en een paar toeristen op straat. Toen hebben we dus maar een paar blikjes

drinken bij de chino gehaald en op het plein voor het gemeentehuis gewacht tot het half twaalf was. Toen begonnen eindelijk de eerste mensen hun huizen uit te komen, en binnen een kwartier stond het hele plein vol met zenuwachtige mensen met bakjes druiven in hun handen. We hadden verwacht dat er een soort klok zou komen op het scherm, maar plotseling hoorden we de eerste campanada (klokslag) en begon iedereen heel serieus aan zijn eerste druif. Van te voren had ik gedacht dat zo snel twaalf druiven eten heel moeilijk zou zijn, maar het viel gelukkig reuze mee (totdat de vader van Kris heel serieus aankondigde bij de zesde klokslag dat hij ze allemaal al op had, en ik bijna stikte in mijn druif van het lachen). Na twaalf uur was er helaas helemaal geen vuurwerk, wat ik toch wel miste, en er was één, middelmatig, concert, waarbij het publiek nog niet echt lekker mee deed. Na een tijdje zijn we dus maar richting de AirBnB van Kris d'r ouders gegaan om daar nog een drankje te doen.


Op woensdag 2 januari, begon ik het jaar goed met een tripje met Kris en haar ouders naar Alicante. We namen de bus (voor €5, zo heerlijk goedkoop) en na iets meer dan een uur stonden we in het centrum van Alicante. Het viel gelijk op wat voor een andere stad Alicante is vergeleken met Murcia. Er waren heel veel toeristen, waaronder heel veel Nederlanders, wat betekende dat Kris en ik niet meer ongegeneerd konden praten over van alles en nog wat. Verder spreekt iedereen daar Engels en staan de knappe obers je aan de rand van het terras te overtuigen om een drankje te komen doen. Na een beetje rond te hebben gezworven door het centrum, besloten we richting het kasteel boven op de berg te gaan. We namen de lift voor een paar euro, om vervolgens boven getrakteerd te worden op een prachtig uitzicht over de zee aan de ene kant, en over de stad aan de andere kant. Eenmaal weer beneden zijn we over het strand terug gelopen richting het centrum. Het is schandalig (ik weet het) maar dit was de eerste, en laatste, keer dat ik naar het strand ben geweest in al die tijd dat ik in Spanje ben.

En opeens was de kerstvakantie al weer voorbij, en moet ik beginnen met denken aan leren voor mijn tentamens, en aan mijn laatste paar weken hier. Nog even optimaal genieten dus.

Adióssss

Maak je eigen dagboek

Voeg eenvoudig verhalen toe aan je dagboek in onze online editor of app

Voeg je afbeeldingen toe en kies je pagina-indelingen

Deel je reis in realtime zonder gedoe!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.