Het dagelijks leven

Buenas,

Vandaag ben ik precies een maand in Murcia, en aan de ene kant is dat zo snel gegaan, maar aan de andere kant voelt het ook alsof ik hier al veel langer ben. Het is zo gek hoe snel je je kunt aanpassen aan een nieuwe situatie, en hoe snel je je ergens thuis kunt voelen. Gelukkig voelt het inderdaad ook zo, als thuis, maar dan een thuis waar ik drie verschillende talen door elkaar spreek (Nederlands met Kris, Engels met onze huisgenootjes en andere Erasmus studenten, en Spaans in het dagelijks leven buiten de deur en op de universiteit). Soms ontstaat hierdoor een kleine kortsluiting in mijn hoofd, waarbij ik meerdere talen in één zin gebruik, maar dit levert ook wel weer leuke verwarringen op.

Ondertussen is het dagelijks leven en de routine al ruim drie weken bezig. Al mijn lessen zijn begonnen, en gelukkig vind ik alle vakken ook nog eens leuk. Alleen het kleine detail dat we voor één vak Aristoteles moeten lezen is een minpunt, maar met een Engelse vertaling ernaast kom je best ver. Vanwege de siësta-periode waarin meestal geen les wordt gegeven, en vakken uit meerdere jaarlagen, maken we wel lange dagen. Op dinsdag en donderdag begin ik om 9:00 's ochtends en eindig ik om 19:00 's avonds.

Gelukkig is er tussen het leren door ook nog tijd voor leuke dingen. Tijdens de welkomstbijeenkomst hadden we gratis kaartjes voor de wedstrijden van het UCAM voetbal- en basketbalteam gekregen. Een tijdje terug gingen we dus, als echte fans met onze UCAM shirts aan, naar deze wedstrijden. Wat ik niet had verwacht, maar wat wel super leuk was, was dat deze teams echte diehard fans hebben. Mensen hadden zelf trommels meegenomen en zongen continu liedjes, wat de sfeer er lekker in bracht. Helaas verloren beide teams de wedstrijden, maar gelukkig is het maar een spelletje ;-).

Verder worden er regelmatig evenement georganiseerd in Murcia. Zo gingen we vorige week naar een lichtshow op de kathedraal. Hier werd de hele gevel van de kathedraal uitgelegd met behulp van licht en muziek, super mooi! Toen we daarna weer richting huis wilden lopen, kwamen we spontaan een traditioneel zang- en dansgezelschap tegen. De kinderen dansten, in traditionele kleding, met klappers (geen idee of dit de goede benaming is, maar het was een klein instrument dat ze in hun handen hielden en dat een klapperend geluid maakte) op de muziek van de band, die ook traditioneel gekleed was. Vooral dat klapperen vond ik heel tof, zo knap dat het precies tegelijk ging.

Op dit moment Kris haar vriend op bezoek, en daarnaast hebben we begin november een tripje naar Sevilla en Córdoba gepland, gaan we

nog een keer naar Granada om daar Carolijn weer eens te zien, en komt begin december mijn familie langs. Genoeg leuke dingen om naar uit te kijken dus.

¡Hasta luego!