We hebben vandaag veel kunnen doen en zien. We waren al heel vroeg wakker (tijdsverschil, alle indrukken én het feit dat het al zo vroeg zo licht is) en dus zijn we op tijd op pad gegaan.

We begonnen de dag met regen. Niet al te hard, maar genoeg om bij het eerste punt aardig nat te worden. Dat eerste punt was Seltun. Dit is een hete bronnen gebied met prachtige kleuren in de grond door mineralen en stoomgaten. We hebben hier even rondgelopen, maar door de kou en de stank zijn we redelijk snel doorgereden naar het volgende punt.
Op de planning stond vervolgens Krysuvikersberg. Dit zou een berg moeten zijn met veel vogels.
Het was een heel gedoe om daar te komen; we moesten offroad, door een beekje wat dus niet ging lukken. Vervolgens zijn we omgedraaid en hebben we de auto ergens langs het weggetje geparkeerd om de laatste 20 minuten te lopen.
Bij de berg aangekomen bleek er niet al te veel te beleven te zijn, de berg was inmiddels het thuis geworden van een kolonie zeemeeuwen; die hebben we in Haamstede ook genoeg! Inmiddels begon het zonnetje wel weer te schijnen dus dat was fijn.

Ons volgende punt was Kerid. Dit is een zogenaamde explosiekrater van 170 bij 270 meter groot en 55 meter diep.
Na Kerid kwam de eerste waterval van deze reis; de Gullfoss. Deze ligt in de 'Golden Circle' en wordt dus ook ontzettend druk bezocht door allerlei dagjesmensen vanuit Reykjavik. Niet onterecht, want dit is echt een bijzonder indrukwekkende waterval. Na onze fotografieskills getest te hebben reden we verder naar Geysir. Alle geisers ter wereld zijn vernoemd naar deze geiser.
Helaas is deze niet meer actief (mensen hebben er zeepsop ingegooid om hem tot uitbarsting te laten komen) maar de nabij gelegen kleinere Strokkur explodeert ongeveer iedere 6 minuten. Wat een kracht komt er dan vrij zeg!

Als laatste zijn we naar de Bruarfoss waterval gelopen. Het was een aardig ingewikkelde routeomschrijving; we moesten parkeren bij een vakantiepark, daarna een stukje door de bush via een heel klein paadje waar je echt niet naast elkaar kan lopen om vervolgens uit te komen bij een bruggetje. Hoewel we een aantal keer getwijfeld hebben of we wel goed gingen hebben we de waterval gevonden, echt de moeite van de wandeling (en Mart zijn natte voeten, want die stopte hij per ongeluk in een beekje:) ) waard!
Deze waterval is redelijk onbekend, en daardoor was het hier echt heel rustig. Op de wandeling zelf van ongeveer 25 minuten kwamen we niemand tegen, bij de waterval zelf stonden 4 mensen. Waarschijnlijk allemaal behoorlijk goede fotograven, want ze hadden apparatuur bij zich waar je u tegen zegt. Naast hen voelden we ons aardig amateuristisch! Toch is de foto ook bij ons best aardig geworden!

Morgen gaan we opnieuw 2 watervallen bezoeken, een gletsjer bekijken en hopelijk papegaaiduikers zien!