Dag 5 alweer, wat gaat dat snel!
We hebben vandaag goed nieuws; 20 graden en zon! We hebben net zelfs buiten op het terras gegeten, en dit reisverslag schrijf ik op het balkon van ons hotel. Wie had dat kunnen denken in IJsland?

Inmiddels hebben we de zuidkust van IJsland verlaten. We zijn via de oostfjorden naar Egilsstadir gereden, een behoorlijke plaats die zelfs nog hoort bij het National Park waar we gisteren waren. Dit National Park is dan ook het grootste park van Europa en draait vooral om de grootste gletsjer van Europa, de Vatnajökull.

Hemelsbreed is het van Höfn naar Egilsstadir maximaal 100 km, maar de daadwerkelijke afstand in de auto is ongeveer het dubbele. We moeten helemaal langs de fjorden om vervolgens het binnenland in te gaan. Als je van te voren de kaart bekijkt lijkt dit raar, waarom niet gewoon een rechte weg? Maar als je eenmaal in de auto zit is het eigenlijk heel duidelijk; de bergen naast de snelweg en fjorden zijn zo hoog en zo steil dat je er simpelweg niet met de auto overheen komt!

Daarnaast doe je er ook langer over vanwege de weg zelf. Hele stukken weg zijn onverhard met grote gaten in de weg en veel gravel. Je mag daar 80 rijden, maar dat haal je van zijn levensdagen niet. En ja, dit is echt de snelweg!
Vervolgens moet je af en toe behoorlijk heftige hellingen op en als je niet uitkijkt staat er soms ineens een loslopend schaap voor je neus:). Bovendien wil je ook weleens stoppen als je weer iets moois voorbij ziet komen!

Ook vandaag was het landschap weer prachtig, dat behoeft geen uitleg. Opnieuw mooie watervallen, veel sneeuw, prachtige bergen en dit keer ook nog eens de fjorden.
Uiteindelijk hebben we over de route die volgens de navigatie zo'n 3 uur zou moeten duren bijna 6 uur gedaan.

Eenmaal in Egilsstadir aangekomen zijn we een stuk verder gereden richting Seydisfjördur. Dit is een vissersplaatsje, en wordt gezien als het meest pittoreske stadje van het land. Aan dit plaatsje grenst een fjord van 17 km lang. Wij vonden dit plaatsje inderdaad heel schilderachtig; typische IJslandse huisjes, gelegen aan het water, met op de achtergond bergen met sneeuw.
Maar vooral de weg naar dit plaatsje toe vonden wij spectaculair. Je rijdt over een bergpas, naast je kun je de sneeuw gewoon zien smelten, en watervallen zien ontstaan. Op 400 meter hoogte is een meer waar veel van de sneeuw in terecht komt en dus ook verschillende ijsschotsen in te vinden zijn.
Natuurlijk, hoe kan het anders, bevinden zich langs deze weg mooie watervallen.

We kunnen merken dat dit het wat minder toeristische gedeelte van IJsland begint te worden want het is overal veel rustiger. Geen bussen vol (met voornamelijk Chinezen) maar echt mensen die de tijd nemen om IJsland te ontdekken.
Soms voelen we ons wel een beetje vreemde eenden in de bijt. Er zijn niet heel veel jonge mensen, weinig Nederlanders en de meeste mensen die we zien, hebben dikke truien aan, dragen mutsen en lopen op bergschoenen. Komen wij aan in ons T-shirt en op sneakers!

Zojuist hebben we, zoals gezegd, heerlijk op het terras gegeten. Vanavond doen we rustig aan, want morgen hebben we nog de hele dag in dit gebied.