Mijn dagboek

Weer vroeg de wekker, ik begin er nu echt aan te wennen. Na een lekker ochtendje weer op weg naar school. We begonnen weer met de gymles. We hebben weer gespeeld met de parachute en het was zo leuk! Op een gegeven moment deden we een soort spelletje met alle kinderen en de teachers. We liepen rond de parachute en de teachers zongen een liedje. Ze eindigde telkens met een kleur en dan moesten de kinderen snel naar die kleur rennen! Heel leuk :)

Terug op het schooltje gingen we allemaal weer in een andere klas. Ik zat vandaag bij de kleinste. Het waren 4 kinderen, maar alle 4 zo anders! Het verschil tussen alle klassen is zo groot, wauw!

Voor de les begon was ik gevraagd om bij de parent meeting te zijn. Ze hadden iemand nodig om het te filmen. Dit was pas de 2e parent meeting, ze zijn dit project pas net gestart. Het contact naar de ouders is heel lastig soms. Dit komt omdat de kinderen vaak.. niet echt geaccepteerd worden. Sommige ouders zijn wel heel blij met hun kind en dat het gezond is en het is hoe het is. Maar sommige ouders helaas niet en dat is erg lastig. Er waren 8 ouders en 2 teachers leidde de meeting. Ik kon natuurlijk niets verstaan wat er gezegd werd. De 2 teachers begonnen met de opening. Ze hadden een lang touw, opgerold. Één begon te vertellen. Toen ze klaar was, hield ze het uiteinde van het touw vast en gaf de bol door. Elke ouder vertelde wat, de ene wat meer dan de ander. Maar het was heftig… echt heftig! Sommige begonnen te huilen, of vielen stil tijdens het praten. Zoals ik al zei, ik kon niets verstaan van wat er gezegd werd, maar ik kon zo voelen hoe moeilijk ze het hadden…. Wauw wat een ervaring. Later legde één van de teachers uit wat de ouders een beetje gezegd hadden. Er was één vader, die had verteld over de geboorte van zijn dochter. Dat ze heel ziek geboren was en alle dokters verteld hadden dat ze het niet zou halen… nu vertelde hij daarna hoe blij hij was dat ze het wel gehaald had. En dat hij zo ontzettend blij is dat ze gezond is, ook al is ze anders dan andere kinderen. Het was een heel erg indrukwekkende ervaring. Maar ik vond het heel interessant om mee te maken.

Na even bij gekomen te zijn na de meeting ging ik weer terug naar mijn klas. Na een tijdje er bij gezeten te hebben ging ik de klas uit met een meisje. We gingen samen puzzelen. Het was een fantastisch moment. Het was fantastisch om te zien hoe gelukkig het meisje werd als ze een stuk goed gelegd had. Het was zo’n grote houten puzzel, met allemaal verschillende dieren. Het was echt zo fijn om te zien hoe gelukkig het meisje was, het was een fantastisch gevoel!

Na de evaluatie zat de dag er weer op, pfoe wat een dag zeg! Goed gesloopt wel, zo veel prikkels! We zijn lekker naar het strand gegaan om bij te komen. De perfecte plek gewoon daarvoor, we hadden het niet beter kunnen treffen :). Er kwam een vrouw lang om te vragen of we kokosnoten wilde drinken. Okee, doe maar! Ze maakte ze klaar voor ons… en we namen alle 3 tegelijk een slok toen ze er nog zat. We moesten ons best doen onze gezichten normaal te houden, bah wat vies!!! Hahaha! Het was ontzettend grappig!

In de avond kwam er bezoek! Ah wat vind ik dat leuk! Janne, die we ook in Ubud een avond gezien hadden, kwam nu een dagje langs hier in Lovina! Super gezellig :) het was heel gezellig toen ze er weer was. We zijn met z’n vieren uit eten gegaan bij een heel gezellig tentje, met live muziek. Heel erg leuk! We hebben de avond lekker gekletst en ze heeft ons veel tips gegeven voor dingen die we kunnen doen in weekenden.

Ze bleef gezellig een nachtje slapen. Voor het slapen lekker gekletst. Morgen alweer laatste dagje school van de 1e week! Gaat snel :) Janne gaat gezellig mee naar school morgen.

Slaap lekker!

elf1298

54 chapters

16 Apr 2020

Parent Meeting

September 13, 2018

|

Lovina

Weer vroeg de wekker, ik begin er nu echt aan te wennen. Na een lekker ochtendje weer op weg naar school. We begonnen weer met de gymles. We hebben weer gespeeld met de parachute en het was zo leuk! Op een gegeven moment deden we een soort spelletje met alle kinderen en de teachers. We liepen rond de parachute en de teachers zongen een liedje. Ze eindigde telkens met een kleur en dan moesten de kinderen snel naar die kleur rennen! Heel leuk :)

Terug op het schooltje gingen we allemaal weer in een andere klas. Ik zat vandaag bij de kleinste. Het waren 4 kinderen, maar alle 4 zo anders! Het verschil tussen alle klassen is zo groot, wauw!

Voor de les begon was ik gevraagd om bij de parent meeting te zijn. Ze hadden iemand nodig om het te filmen. Dit was pas de 2e parent meeting, ze zijn dit project pas net gestart. Het contact naar de ouders is heel lastig soms. Dit komt omdat de kinderen vaak.. niet echt geaccepteerd worden. Sommige ouders zijn wel heel blij met hun kind en dat het gezond is en het is hoe het is. Maar sommige ouders helaas niet en dat is erg lastig. Er waren 8 ouders en 2 teachers leidde de meeting. Ik kon natuurlijk niets verstaan wat er gezegd werd. De 2 teachers begonnen met de opening. Ze hadden een lang touw, opgerold. Één begon te vertellen. Toen ze klaar was, hield ze het uiteinde van het touw vast en gaf de bol door. Elke ouder vertelde wat, de ene wat meer dan de ander. Maar het was heftig… echt heftig! Sommige begonnen te huilen, of vielen stil tijdens het praten. Zoals ik al zei, ik kon niets verstaan van wat er gezegd werd, maar ik kon zo voelen hoe moeilijk ze het hadden…. Wauw wat een ervaring. Later legde één van de teachers uit wat de ouders een beetje gezegd hadden. Er was één vader, die had verteld over de geboorte van zijn dochter. Dat ze heel ziek geboren was en alle dokters verteld hadden dat ze het niet zou halen… nu vertelde hij daarna hoe blij hij was dat ze het wel gehaald had. En dat hij zo ontzettend blij is dat ze gezond is, ook al is ze anders dan andere kinderen. Het was een heel erg indrukwekkende ervaring. Maar ik vond het heel interessant om mee te maken.

Na even bij gekomen te zijn na de meeting ging ik weer terug naar mijn klas. Na een tijdje er bij gezeten te hebben ging ik de klas uit met een meisje. We gingen samen puzzelen. Het was een fantastisch moment. Het was fantastisch om te zien hoe gelukkig het meisje werd als ze een stuk goed gelegd had. Het was zo’n grote houten puzzel, met allemaal verschillende dieren. Het was echt zo fijn om te zien hoe gelukkig het meisje was, het was een fantastisch gevoel!

Na de evaluatie zat de dag er weer op, pfoe wat een dag zeg! Goed gesloopt wel, zo veel prikkels! We zijn lekker naar het strand gegaan om bij te komen. De perfecte plek gewoon daarvoor, we hadden het niet beter kunnen treffen :). Er kwam een vrouw lang om te vragen of we kokosnoten wilde drinken. Okee, doe maar! Ze maakte ze klaar voor ons… en we namen alle 3 tegelijk een slok toen ze er nog zat. We moesten ons best doen onze gezichten normaal te houden, bah wat vies!!! Hahaha! Het was ontzettend grappig!

In de avond kwam er bezoek! Ah wat vind ik dat leuk! Janne, die we ook in Ubud een avond gezien hadden, kwam nu een dagje langs hier in Lovina! Super gezellig :) het was heel gezellig toen ze er weer was. We zijn met z’n vieren uit eten gegaan bij een heel gezellig tentje, met live muziek. Heel erg leuk! We hebben de avond lekker gekletst en ze heeft ons veel tips gegeven voor dingen die we kunnen doen in weekenden.

Ze bleef gezellig een nachtje slapen. Voor het slapen lekker gekletst. Morgen alweer laatste dagje school van de 1e week! Gaat snel :) Janne gaat gezellig mee naar school morgen.

Slaap lekker!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.