Dinsdag
Vandaag was zeker geen spannende dag. Maar aan het eind van de schooldag heb ik een tijdje met Paul zitten praten. Het kwam er op neer, dat hij het ook zag, dat ik het eigenlijk helemaal niet leuk vind om een individueel beweeg programma te maken. Het licht bij gewoon niet zo, ik vind het niet leuk. En ik liep er best wel tegen aan, maar ik wist niet wat ik anders kon doen als verdiepende opdracht. Maar toen kwam Paul met een idee! “Waarom geen programma opzetten, misschien in een vorm van workshops, om de teachers te motiveren en het belang van bewegen in te laten zien”. JA! Dat is leuk!! Pas sinds een paar maanden zit bewegen in het dag programma van de kinderen. De teachers doen het al ontzettend leuk, maar de enthousiasme en de motivatie ontbreken af en toe. Ook om wat nieuws te bedenken. Hier kan ik zeker mee aan de slag :) Maar gaat het nog lukken in zo’n korte tijd, om compleet te switchen van project…. We gaan het zien.

Woensdag
Vandaag was niet mijn beste dag, tenminste de ochtend. Maar het is een wonder eigenlijk dat dit pas het eerste is sinds de 2 maanden dat ik hier ben! Maar ik werd al misselijk wakker, maar dat is iets om bij te denken: ‘dat trekt wel weg’. Dat dacht ik ook, maar helaas… Wel naar school gegaan, maar nog steeds heel misselijk. Na het rondje lopen en het sporten met de kinderen was het voor mijn buik even te veel. Na overgegeven te hebben op school was het wel duidelijk dat ik even een dagje rust nodig had. Marleen heeft me heel lief achterop de scooter naar huis gebracht. Thuis heb ik ongeveer 3 uur geslapen en blijkbaar nodig! Ik voelde me hierna een stuk beter :)

In de middag heb ik gebeld met Kiem, mijn stagebegeleider vanuit Nederland. Het was heel fijn om even te bellen :) En nu kon ik even mijn probleem kwijt met het switchen van project. Want dat zat me toch best wel hoog… Gelukkig begreep Kiem het heel goed: ‘je kan niet iets doen waar je echt trots op zal zijn als je het niet leuk vind’. En dat is zeker waar! Ze was enthousiast over het nieuwe idee en gaf al wat tips hoe ik het kon gaan aan pakken. Het wordt echt even aanpoten, maar dit is iets wat ik echt leuk vind! Heel erg opgelucht hoe het nu is :)

Donderdag
Vandaag weer naar school gegaan. En ik voelde me een stuk beter! Ik ging vandaag mee naar een workshop van Marjanne (dat dacht ik tenminste), een fysiotherapeut die hier in Bali een bedrijfje heeft voor kinderen met een lichamelijke beperking, SteppingStones. We gingen met heel veel ouders van de kinderen en één van de teachers. Maar de workshop was blijkbaar iets anders, maar zeker niet minder leuk! De workshop werd gegeven door Nederlandse twee vrouwen van AnaK UniK. (‘uniek kind’). Het ging over de communicatie met kinderen met een mentale beperking. Hoe kan je communiceren met ze, hoe leg je dingen uit, hoe maak je contact. Het was echt ontzettend interessant. Maar het aller leukste was nog, ze spraken in het Indonesisch. Maar doordat ze vrij langzaam spraken en een presentatie gebruikte kon ik grotendeels volgen. Dat was zo’n goed gevoel! Aan het einde kreeg iedereen een mooi boek met een hele hoop gebaren erin, uit de gebarentaal :). Dat is altijd handig om te hebben!

Terug op school was het nog niet klaar met de workshops. Elke ochtend is er een gymles van 10 minuten. Maar elke dat doen de kinderen hetzelfde. Hier was ik het niet echt mee eens… ik heb een nieuw programma geschreven. Met een hoop structuur, maar wel met verschillende spellen. Elke maandag is namelijk het zelfde. Op elke maandag spelen we dezelfde spelletjes. Maar deze zijn anders dan die op dinsdag, woensdag enz. En nog wat andere dingetjes veranderd. Vandaag was het mijn beurt om dit te presenteren aan de teachers. We zaten rond de tafel en ik stond ervoor. Ik was aan het uitleggen wat ik allemaal van plan was en wat allemaal een beetje belangrijk is voor het geven van een gymles. Ze vonden het allemaal erg interessant. Hierna zijn we naar het sportveldje gelopen om alle nieuwe spellen uit te proberen! Wat een plezier was dit zeg!! Hard gelachen en ze vonden het onwijs leuke spellen! Ik ben nu benieuwd of het ook gaat werken met de kinderen en wat die ervan vinden… spannend!! We gaan het volgende week merken :)

Na school even een sapje drinken met Vonne, dat was wel verdiend! We hebben hier ook een soort ijs geprobeerd… wat het was wisten we niet helemaal, maar het was leuk om een keer te proberen. Maar herhaling is nou weer niet echt nodig… het was namelijk een soort spul uit een zakje, daar deed die wat bij en deed het in de mixer. Hierna konden we het drinken, maar het was ontzettend zoet (zoals alles hier ;) ). Één keer leuk, hierna niet meer .

Eind van de middag was de laatste Indonesische les van Yoga. Het nam toch best wel veel tijd in beslag, het werd nu toch wel een beetje druk met de school projecten. En daarbij kunnen we ons nu prima redden in het Indonesisch, in de school. We weten wat we moeten weten. We gingen nu namelijk dingen leren over de weg vragen of wijzen. Heel leuk, maar voor mij is het me redden in de school genoeg. Ik hoef niet volledig de taal te spreken, daar is de tijd te kort voor (en mijn talenknobbel te klein ;) ). Het was ontzettend leuk en handig de lessen en Yoga was een ontzettend lieve, goede en geduldige leraar. Maar voor nu is het genoeg :)

Nu lekker snel slapen, morgen weer om de zelfde tijd op als voor school…. Maar we gaan iets heel anders doen… :D